Η Αναστασία Μερτζάνη ή «Λίλη η ξυλοπόδαρη» μιλάει για τη μαγεία του να κερδίζεις ένα παιδί!
Τη γνωρίσαμε στη «Λιλιπούπολη» που παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες στο Ηρώδειο. Η αλήθεια είναι πως μόνο απαρατήρητη δεν περνούσε η «Λίλη η ξυλοπόδαρη», η οποία εκτός από το εντυπωσιακό μακιγιάζ (που την έκανε να δείχνει λες και βγήκε από παραμύθι) ήταν χαμογελαστή και πρόσχαρη με τα παιδιά που έκαναν ουρά για να μιλήσουν και να φωτογραφηθούν μαζί της.
«Η “Λιλιπούπολη” ήταν μια ευκαιρία να ταξιδέψουμε στον μελωδικό κόσμο του παραμυθιού και της μαγείας» λέει στην «Εspresso της Κυριακής» η Αναστασία Μερτζάνη, που τα παιδιά την ξέρουν ως «Λίλη η ξυλοπόδαρη», μιλώντας για την παράσταση, στην οποία τραγουδούσε η Αλκηστη Πρωτοψάλτη.
«Την ιδέα εμπνεύστηκε η δημιουργός της “Λιλιπούπολης”, κυρία Ρεγγίνα Καπετανάκη, σε επικοινωνία που είχε με τον μάγο και συνεργάτη μας “Οναρ”. Ετσι βρεθήκαμε να ζούμε τη μοναδική βραδιά στο Ηρώδειο πλαισιώνοντας τη χορωδία με τις κινήσεις μας. Η χαρά των παιδιών κατά την έξοδό τους ήταν διάχυτη στα μάτια τους, που έλαμπαν από ενθουσιασμό και θαυμασμό. Θυμάμαι μια μητέρα που με πλησίασε με την κόρη της και μου είπε: “Είσαι η ξυλοπόδαρη που πριν από τρία χρόνια είχες πάρει αγκαλιά την κόρη μου” και έκανα ξανά το ίδιο».
Το μυστικό του να προσεγγίζεις τις παιδικές καρδιές η Αναστασία το έχει μελετήσει καλά: «Για να ασχοληθείς με τα παιδιά είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις σαν εκείνα. Αυτό είναι κάτι που το εισπράττουν από την πρώτη στιγμή που θα έρθεις σε επαφή μαζί τους. Είναι μοναδικό συναίσθημα να νιώθω ότι αγγίζω την ψυχή τους. Νιώθω ευτυχία και συγκίνηση, όταν γυρίζουν και μου λένε “Λίλι, σ’ αγαπάω”».
Η Αναστασία εξάλλου διάλεξε πολύ συνειδητά το επάγγελμά της: «Για εμένα η επαφή με τα παιδιά δεν είναι επάγγελμα. Είναι χάρισμα το να μπορείς να κερδίζεις ένα παιδί. Τελειώνοντας τις σπουδές μου ως παιδαγωγού εργάστηκα σε κέντρο δημιουργικής απασχόλησης. Παράλληλα είχα ξεκινήσει τις παιδικές εκδηλώσεις ως εμψυχώτρια. Η ευκαιρία μύυ δόθηκε απ’ τα αδέρφια μου που είχαν ήδη ξεκινήσει ως εμψυχωτές-κλόουν, την Πίπι και τον Παφ-Πουφ, έχοντας 21 χρόνια στον χώρο της διασκέδασης των παιδιών. Τελικά δεν είναι τυχαίο, όπως το ότι όταν ήμουν μικρή έλεγα “θέλω οι άνθρωποι να χαμογελάνε”».
Στα σχέδια της Αναστασίας είναι να δημιουργήσει έναν χώρο διασκέδασης που θα δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να ανακαλύψει τα ταλέντα του μέσα από δραστηριότητες, με τη βοήθεια έμπειρων εμψυχωτών, ενώ μιλώντας για τις αντιδράσεις των μικρών θαυμαστών της τονίζει: «Δεν ξεχνώ τις αντιδράσεις των παιδιών κάθε φορά που αντικρίζουν μια ανθρώπινη παρουσία με ψηλά πόδια. Κάποια για λίγο παγώνουν κοιτάζοντας με απορία τα πόδια που δεν έχουν παπούτσια, ύστερα από λίγο όμως εξοικειώνονται με την εικόνα μου. Αλλα παιδιά πάλι δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους και τη χαρά τους όταν με βλέπουν. Συνήθεις ερωτήσεις είναι “πώς στέκεσαι;”, “πώς φοράς τα πόδια;”, “πώς κατεβαίνεις;”, “έχεις πέσει ποτέ;”. Τα αθώα μάτια των παιδιών συχνά με βλέπουν σαν νεράιδα κι εγώ μοιράζομαι μαζί τους ένα παραμύθι που τα ταξιδεύει». Κάπως έτσι σκέφτεται η «Λίλη η ξυλοπόδαρη» να μεγαλώσει και τα δικά της παιδιά: «Θέλω να κάνω οικογένεια. Μεγάλωσα σε ένα υπέροχο περιβάλλον, με δύο γονείς που θαυμάζω και τρία μεγαλύτερα αδέρφια. Εχω πάρα πολλή αγάπη και θέλω το ίδιο να μεταδώσω στα παιδιά μου, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Θέλω να τα μάθω να έχουν το χαμόγελο στην ψυχή τους».
ΤΕΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ
