Φρένο στους πρόωρους θανάτους καρδιοπαθών και στα νέα καρδιαγγειακά επεισόδια θα μπορούσαν να βάλουν οι συστηματικές ψυχολογικές παρεμβάσεις, όπως οι ασκήσεις χαλάρωσης, οι συζητήσεις με οικεία πρόσωπα, η προσευχή και η ακρόαση μουσικής. Αυτό υποστηρίζει η νέα ελληνική επιστημονική έρευνα που παρουσιάστηκε σε συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Καρδιολογίας στη Μαδρίτη.
Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε η Ελληνίδα ερευνήτρια, δρ Ζωή Αγγελοπούλου που παρουσίασε τη μελέτη, η προσθήκη της ψυχολογικής υποστήριξης στο σύνηθες θεραπευτικό σχήμα μειώνει τα καρδιαγγειακά περιστατικά και τους σχετικούς θανάτους σε ποσοστό έως 55%, ενώ η ωφέλεια των ψυχολογικών παρεμβάσεων γίνεται αισθητή συνήθως ύστερα από περίπου δύο χρόνια.
«Οι παρατηρήσεις μας στο νοσοκομείο δείχνουν ότι οι ασθενείς είναι λιγότερο πιθανόν να πάθουν έμφραγμα, να πεθάνουν ή να κάνουν νέα εισαγωγή στο νοσοκομείο όταν τους μιλάμε για τη θεραπεία τους, τους παίζουμε μουσική ή τους βοηθάμε να κάνουν την προσευχή τους» ανέφερε η Ελληνίδα ερευνήτρια και συμπλήρωσε:
«Η στεφανιαία νόσος εκτός από σωματική έχει και ψυχολογική διάσταση. Το εύρημά μας πως η προσθήκη της ψυχολογικής υποστήριξης στις σωματικές θεραπείες μειώνει τους θανάτους και τα καρδιαγγειακά περιστατικά έως 55% θα έπρεπε να λειτουργήσει ως καμπανάκι πως αυτές οι παρεμβάσεις πράγματι έχουν αποτέλεσμα. Οι καρδιοπαθείς μπορούν να βοηθηθούν από μια γενικότερη “νέα κουλτούρα” ενημέρωσής τους, η οποία τους ενθαρρύνει να κάνουν περισσότερες ερωτήσεις και να εμπλέκονται πιο πολύ στις αποφάσεις που αφορούν τη θεραπεία τους».
