Η νέα έρευνα με βλαστοκύτταρα,η οποία ανοίγει νέους δρόμους.
Νέα έρευνα άνοιξε τον δρόμο για τη βαθύτερη κατανόηση των μηχανισμών δράσης του διαβήτη αλλά και την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων. Αμερικανοί επιστήμονες χρησιμοποίησαν βλαστοκύτταρα από το δέρμα ασθενών που υπέφεραν από μια σπάνια μορφή διαβήτη -το λεγόμενο σύνδρομο Wolfram- για να ρίξουν φως σε ένα σημαντικό βιοχημικό μονοπάτι που οφείλεται για την ανεπάρκεια των β-κυττάρων στους διαβητικούς.
Πρόκειται για τα κύτταρα που ευθύνονται για την παραγωγή ινσουλίνης και τα οποία στερούνται σε σημαντικό βαθμό οι διαβητικοί, με αποτέλεσμα να χρειάζονται θεραπευτική υποστήριξη για την αντιμετώπιση των υψηλών συγκεντρώσεων σακχάρου στο αίμα τους.
Το μοντέλο
Οι επιστήμονες από το Ιδρυμα Βλαστοκυττάρων της Νέας Υόρκης και του Πανεπιστημίου Κολούμπια κατάφεραν επί της ουσίας να δημιουργήσουν ένα ανθρώπινο διαβητικό μοντέλο στο εργαστήριο και από τις μελέτες τους διαπίστωσαν ότι τα β-κύτταρα αδυνατούσαν να εκκρίνουν ινσουλίνη σε φυσιολογικά επίπεδα εξαιτίας του στρες του ενδοπλασματικού δικτύου.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ωστόσο στη συνέχεια ότι μια χημική ουσία, το 4-φαινυλοβουτυρικό οξύ, έχει την ικανότητα να ανακουφίζει αυτό το στρες προλαμβάνοντας την ανεπάρκεια των β-κυττάρων. Πρόκειται για μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για μια νέα αντιδιαβητική θεραπεία.
«Το ανθρώπινο διαβητικό μοντέλο αποτελεί ένα σημαντικό βήμα που θα επιτρέψει την καλύτερη μελέτη του διαβήτη και την ανάπτυξη νέων θεραπειών» σχολίασε ο επικεφαλής της έρευνας Ντάιετερ Εγκλι στην επιθεώρηση «Diabetes» επισημαίνοντας ότι παρά το γεγονός πως το μοντέλο αναπτύχθηκε από δερματικά κύτταρα ασθενών που υπέφεραν από το σύνδρομο Wolfram, θα συμβάλει στη βαθύτερη κατανόηση της δράσης των β-κυττάρων στις πιο συνήθεις μορφές του διαβήτη.
«Η ικανότητά μας να δημιουργήσουμε λειτουργικά β-κύτταρα από δερματικά κύτταρα ασθενών που έπασχαν από το σύνδρομο Wolfran μας βοήθησε να αποκωδικοποιήσουμε τον ρόλο του στρες του ενδοπλασματικού δικτύου στην παθογένεια του διαβήτη. Η χρήση φαρμάκων που είναι γνωστό ότι μειώνουν αυτό το στρες μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμη για την πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου» τόνισε ο συγγραφέας της μελέτης Ρούντολφ Λέιμπελ.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ
