Το πολιτικό του μανιφέστο για μια «Νέα Πατρίδα» παρουσίασε σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο ακαδημαϊκός Βασίλης Μαρκεζίνης.
Το πολιτικό του μανιφέστο για μια «Νέα Πατρίδα» παρουσίασε σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο ακαδημαϊκός Βασίλης Μαρκεζίνης, επ’ ευκαιρία της κυκλοφορίας των δύο νέων του βιβλίων από τις εκδόσεις Σιδέρη, «Η Ελλάδα στον κατήφορο» και «Η συμβολή της αρχαίας τραγωδίας στον ευρωπαϊκό πολιτισμό».
Στην de profundis συνομιλία που είχε η εφημερίδα με τον διακεκριμένο καθηγητή ο κύριος Μαρκεζίνης ζητάει κάθαρση, υποστηρίζει ότι η υπόθεση των υποβρυχίων πρέπει να διερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη, ενώ αναπτύσσει το νέο δόγμα, που προβλέπει σύσφιξη των σχέσεων με τη Ρωσία. Ο κύριος Μαρκεζίνης θέτει προβληματισμό για την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ.
Αναφερόμενος στον πρωθυπουργό, τον χαρακτηρίζει «κοινωνικό φίλο», αλλά διαφωνεί κάθετα με την πολιτική του. Χαρακτηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα «έξυπνο πολιτικό», ενώ θα το θεωρήσει «μεγάλη τιμή» αν τον προτείνει η Αριστερά για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ξεκαθαρίζει όμως ότι δεν «κυνηγάω θέσεις και καρέκλες», ενώ τονίζει ότι πρέπει το πολιτικό κατεστημένο «να συνηθίσει την ιδέα της ενσωμάτωσης της Αριστεράς στο πολιτικό παιχνίδι».
Ο κ. Μαρκεζίνης, αν ζωγράφιζε με χρώματα την Ελλάδα, θα επέλεγε τα… μελανά. Οπως ο ίδιος λέει:
«Σκούρα. Είναι το φαινόμενο που επικρατούσε στην τέχνη στη γερμανική Βαϊμάρη. Υπήρχαν τότε δύο σχολές: Η μια είχε μαύρα χρώματα, σκούρα, και μελαγχολικά πρόσωπα. Και η άλλη πολύ έγχρωμα. Ζωή κεφάτη. Σήμερα τα πράγματα θα ήταν πολύ σκούρα. Θα προσπαθούσα να βάλω στο ταμπλό φυσιογνωμίες ανθρώπων στο στιλ που ζωγράφιζαν μερικοί αναγεννησιακοί ζωγράφοι και ο Γκόγια: Πρόσωπα με αγωνία. Κραυγές αγωνίας!
Νομίζω ότι αυτό που επικρατεί στη χώρα μου είναι ένα μπέρδεμα, μια αγωνία, μια δυστυχία, μια κακομοιριά, μια έλλειψη φαντασίας».