O Φάνης Μουρατίδης μιλά για τη θεατρική παράσταση όπου πρωταγωνιστεί, τη ζωή του με την Αννα – Μαρία Παπαχαραλάμπους και τους δύο γιους τους, αλλά και για την κρίση που ζει η χώρα μας.
Τι σχέση έχει ο Φάνης Μουρατίδης με τον κόσμο της νύχτας; Θεατρική. Ο δημοφιλής ηθοποιός είναι φέτος ένα… μούτρο και με τη βούλα! Στην παράσταση του Τζον Γκόντμπερ που ανεβαίνει στο θέατρο Χώρα, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη, συμπράττει με τους Σωκράτη Πατσίκα, Δημήτρη Μακαλιά και Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο. Οι τέσσερίς τους υποδύονται τους μπράβους ενός κλαμπ, οι οποίοι αναλαμβάνουν να δείξουν στους θεατές τι συμβαίνει όταν «οι ξενέρωτοι πέφτουν για ύπνο και οι διψασμένοι για σεξ παίρνουν σβάρνα τα μαγαζιά». Τη μετάφραση και διασκευή του έργου υπογράφει το δίδυμο των τηλεοπτικών επιτυχιών Βασίλης Ρίσβας και Δήμητρα Σακκαλή, ενώ η μέχρι τώρα πορεία του στο θεατρικό box office είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική.
Βλέποντας κανείς την παράσταση «Τα μούτρα» δεν μπορεί παρά να κάνει λόγο για έναν… άθλο των ηθοποιών. Οι πρωταγωνιστές παίζουν, τραγουδούν, χορεύουν και αλλάζουν τους ρόλους σαν τα πουκάμισα. «Ενώ το κείμενο του Τζον Γκόντμπερ είναι απλό στη βάση του, δίχως σύνθετα νοήματα, παρ’ όλα αυτά έχει υψηλές απαιτήσεις» λέει ο Φάνης Μουρατίδης στην «Espresso της Κυριακής» και συνεχίζει: «Στις οδηγίες που έδωσε ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει ότι οι ηθοποιοί πρέπει να κινούνται επί σκηνής με γοργό ρυθμό. Καταλήξαμε λοιπόν σε μια δουλειά υψηλών απαιτήσεων σε όλα τα επίπεδα: ρυθμολογίας, εναλλαγής ρόλων, κινησιολογίας, χορού, τραγουδιού και πρόζας».
Τρεχάτε ποδαράκια μου, με λίγα λόγια… «Πραγματικά, αυτή η παράσταση δεν γίνεται να παιχτεί δύο φορές την ίδια ημέρα. Το καλό είναι ότι κάνουμε κάθε φορά ένα κόπο-τεστ και ξέρουμε τουλάχιστον ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο» σχολιάζει με χιούμορ ο ηθοποιός, συμπληρώνοντας ότι δεν είναι ένα κλασικό έργο κανονικής δραματουργίας, αλλά ένα θέαμα που σε βάζει στην ατμόσφαιρα της νύχτας. «Πέρα από την περιέργεια, λοιπόν, που τραβάει πολλές φορές έναν θεατή, στη δική μας περίπτωση το κοινό χρειάζεται να έχει ζήσει λίγο την εμπειρία της βραδινής ζωής για να μπει στο κλίμα» εξηγεί.
Επειτα, πρόκειται για ένα έργο που γράφτηκε από Αγγλο και προσαρμόστηκε, όσο γινόταν, στα εγχώρια δεδομένα. «Ο μπράβος στη χώρα μας δεν είναι ο αντίστοιχος του αγγλικού κλαμπ. Εκεί η δουλειά του είναι αποκλειστικά η ορθή λειτουργία του μαγαζιού. Κοινώς να μαζέψει τους μεθυσμένους Αγγλους που προκαλούν επεισόδια ώστε ο κόσμος που δεν έχει την όρεξή τους να περάσει καλά. Στην Ελλάδα η δουλειά του μπράβου γίνεται μαζί με άλλες δουλειές. Εμείς αυτές δεν τις ακουμπήσαμε καθόλου. Μείναμε στις προσδοκίες των ανθρώπων που βγαίνουν, στα όνειρα εκείνων που ζουν στη σύγχρονη κοινωνία και στο ψευτο-lifestyle που πέρασε, έχει τελειώσει και μπορεί να ξανάρθει».
Οπως σημειώνει ο Μουρατίδης, υπάρχει προκατάληψη στην Ελλάδα απέναντι στους ανθρώπους της νύχτας. «Ωστόσο, αυτή η χώρα έζησε πριν από μερικά χρόνια την αποθέωση αυτών των ανθρώπων. Το lifestyle που περιγράφουμε και κατηγορούμε στη νύχτα κατέληγε κάποια στιγμή. Αρα ο μπράβος ήταν ένα πρόσωπο που το βράδυ θεωρείτο σημαντικό να ξέρεις, ενώ το πρωί έκανες πως δεν το γνώριζες». Μιλώντας για «Τα μούτρα» της παράστασης ο ηθοποιός κάνει λόγο για ηθική, μπέσα και αίσθημα φιλίας μεταξύ τους. «Ασχετα από τις προσβολές που ανταλλάσσουν πρόκειται για τέσσερις αγαπημένους ανθρώπους, οι οποίοι ακολουθούν τους παλιούς άγραφους νόμους που όλοι κουβαλάμε μέσα μας λίγο πολύ. Με απλά λόγια, κανείς μας δεν ξέρει καλά τους νομικούς κώδικες και το Σύνταγμα. Ολοι τις δέκα εντολές ακούμε επί της ουσίας ως νόμο ζωής. Διευκρινίζω, λοιπόν, ότι τα μούτρα της παράστασης δεν είναι ανήθικα».
Ποια είναι τα μούτρα που δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό τους στη σύγχρονη κοινωνία; «Οι άνθρωποι που αποθεώνουν την ανηθικότητα πετώντας την στο τραπέζι ως προσόν. Εκείνοι που θεωρούν αδυναμίες την ευγένεια, την ποιότητα, την ηθική, την υπομονή, την αντοχή και τον πολιτισμό του άλλου. Αυτούς τους ανθρώπους, απ’ όποιον χώρο κι αν προέρχονται, τους θεωρώ μούτρα» υπογραμμίζει ο ηθοποιός.
Μιλώντας για τον δικό του τρόπο διασκέδασης ο σύζυγος και πατέρας πλέον Φάνης Μουρατίδης σημειώνει ότι συνδέεται με αγαπημένους ανθρώπους. «Η συντροφικότητα είναι η διασκέδασή μου. Το να περνάω ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους μου. Επίσης με διασκεδάζει πολύ αυτό που κάνω. Είναι τεράστια χαρά να δουλεύω με ανθρώπους που γουστάρω. Οταν επιλέγεις κάτι συνειδητά, επενδύεις πάνω του και χτίζεις όνειρα, από ένα σημείο και μετά έχει σημασία με ποιους συμβαδίζεις στην επαγγελματική διαδρομή σου. Δεν αναφέρομαι μόνο στη συνεργασία, αλλά και στη χαρά να τους ξανασυναντήσεις. Εκεί βρίσκεται για μένα η ουσία του πράγματος. Διασκέδαση είναι η δυνατότητα που δίνεται στους ανθρώπους να έχουν κοινή ζωή».
Για πολλούς Ελληνες ωστόσο η διασκέδαση εξακολουθεί να αναζητείται σε κλαμπ και μπουζούκια. «Είναι στην κουλτούρα του Ελληνα η εξωστρέφεια. Μάλιστα, παρότι βιώνει ένα σοκ αυτή τη στιγμή κι έχει χάσει την μπάλα, μπορεί να μη διασκεδάσει ο ίδιος, αλλά δεν στερεί αυτή τη δυνατότητα από τα παιδιά του. Σίγουρα εκείνος που δεν έχει πολλές ευθύνες, δάνεια και χρέη θα διασκεδάσει ακόμη και τώρα. Για κάποιον, όμως, που προσπαθεί να συμμαζέψει τη ζωή του, δεν είναι εύκολο. Θα διαλέξει πιο ποιοτικές στιγμές, δεν νομίζω πως θα βρεθεί πρώτο τραπέζι στα μπουζούκια. Οι περισσότεροι πια επιλέγουν προσεκτικά την κίνηση διασκέδασης που θα κάνουν, γιατί δεν έχουν την πολυτέλεια απώλειας χρήματος. Πλέον είναι όλα μετρημένα για τον άνθρωπο που βρίσκεται σε πρόβλημα».
Η οικογένεια
Παντρεμένος εδώ και χρόνια με την ηθοποιό Αννα – Μαρία Παπαχαραλάμπους και πατέρας δύο αγοριών, ο Φάνης Μουρατίδης θεωρεί τη δημιουργία της οικογένειας ένα από τα εξυπνότερα πράγματα που έκανε ποτέ. «Μάλιστα προέκυψε ερήμην μου. Δεν είχα σχεδιάσει δηλαδή τη δημιουργία οικογένειας. Απλώς συνέβη και τότε σημειώθηκε μια δομική αλλαγή μέσα μου. Αλλαξαν οι προτεραιότητές μου. Ξαφνικά παύεις να είσαι εσύ το παιδί που ζητάει την προσοχή και μπαίνεις σε δεύτερο πλάνο, καθώς έρχεται ένας άλλος που είναι πια το πρώτο πλάνο για σένα. Το πρόγραμμά σου πλέον καθορίζεται από άλλους και το πιο δύσκολο είναι να μπορέσεις να συνδυάσεις την οικογένεια με τη δουλειά. Παλιότερα, όταν κάποιος αργούσε στο γύρισμα επειδή είχε το παιδί του άρρωστο, στράβωνα. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά συνέβαινε. Οταν έγινα γονιός τα έβαλα με τον εαυτό μου. Επρεπε όμως να αποκτήσω κι εγώ παιδιά για να καταλάβω. Συστήνω στους ανθρώπους τη δημιουργία οικογένειας για να καταλάβουν καλύτερα τον κόσμο. Οταν κάνεις οικογένεια γίνεσαι πιο πολύ άνθρωπος Εχεις βέβαια τεράστια κοινωνική ευθύνη απέναντι στο παιδί που αποφασίζεις να φέρεις στον κόσμο έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση αυτή τη στιγμή. Ομως, όσο κι αν φαντάζει χώρος αδυναμίας, είναι πολλές οι στιγμές που η οικογένεια αποτελεί χώρο δύναμης. Σου δίνει το κουράγιο να κάνεις πράγματα που ούτε καν τα φανταζόσουν».
«Μας αλυσοδένουν τα χέρια και τα πόδια»
Ανθρωπος με άποψη, ο Φάνης Μουρατίδης δηλώνει ότι αυτή τη στιγμή «η Ελλάδα τελεί κάτω από μια εκδημοκρατισμένη δικτατορία» και εξηγεί: «Υποτίθεται πως είμαστε δημοκράτες και ζούμε σε ένα ελεύθερο περιβάλλον, όμως μας αλυσοδένουν τα χέρια και τα πόδια. Ολοι έχουμε μια τιμή, είμαστε μια μονάδα που οφείλει ή μπορεί να παράγει χρήμα. Ετσι μας αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή και οδηγούμαστε στον αφανισμό της ανθρώπινης υπόστασης, της αξιοπρέπειας και του αυτοσεβασμού». Ο ίδιος παραδέχεται ότι δεν περίμενε πριν από μερικά χρόνια ότι θα έφταναν σ’ αυτό το σημείο τα πράματα. «Ακόμη κι όταν σκεφτόμουν το συγκεκριμένο σενάριο το είχα στο μυαλό μου λίγο πιο λεβέντικα. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μας έκαναν ντου από παντού. Αυτό που δεν αποδέχομαι καθόλου είναι η συνειδητή προσπάθεια του πολιτικού κόσμου να πείσει τους πολίτες πως είναι το τελευταίο σκουπίδι της Ευρώπης».
«Η τηλεόραση είναι εικόνα της κοινωνίας»
Ο Φάνης Μουρατίδης πρόλαβε να ζήσει μερικές από τις τελευταίες καλές μέρες της ελληνικής τηλεόρασης. «Για μένα η τηλεόραση είναι η εικόνα μιας κοινωνίας. Σ’ αυτή τη χώρα όλα ήρθαν γρήγορα και απλά φορέθηκαν με μια παιδική αφέλεια δίχως να επεξεργαστούν. Ο,τι μας ερχόταν το δεχόμασταν χωρίς αντίσταση και καταλήξαμε σε μια τεράστια υπερβολή. Οταν είχαμε λεφτά κάναμε 42 σίριαλ και τώρα που δεν έχουμε δεν κάνουμε κανένα ή κλείνουμε την ΕΡΤ. Διότι έτσι λένε κάποιοι πως θα σωθεί η χώρα: με το λουκέτο στην κρατική τηλεόραση, τα χαράτσια και τη βαριά φορολογία γενικότερα. Οταν όμως τέθηκε θέμα μείωσης στις βουλευτικές αποζημιώσεις, υπήρξαν αντιδράσεις. Γιατί; Αν κάνω οικονομία από παντού, θα πρέπει να κοιτάξω κι αυτόν τον χώρο, αν μη τι άλλο και για τον συμβολικό του χαρακτήρα. Εφόσον είμαστε οι ηττημένοι αυτού του οικονομικού πολέμου, οι πολιτικοί μας πρέπει να λάβουν διαφορετική πρωτοβουλία.
Ας στερηθούν μέρος του μισθού τους για να παραδειγματίσουν εμάς με τη λεβεντιά και την πίστη τους ότι θέτουν εαυτόν ώστε η πατρίδα να βγει από την κρίση. Και μετά ας ζητήσουν από τον πολίτη να στερηθεί κι εκείνος. Δεν ζητάω πρώτα από τον πολίτη να κόψει από παντού και στο τέλος αντιδρώ για τη δική μου αποζημίωση. Διότι αυτή τη στιγμή τα ευρωπαϊκά στρατεύματα βρίσκονται έξω από τα τείχη και ρίχνουν κανονιές. Λιμός έχει απλωθεί παντού, αλλά στο παλάτι συνεχίζουν να ζουν μια χαρά στον κόσμο τους, ενώ αισθάνονται ότι παλεύουν κιόλας για το καλό της χώρας».
ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ