Ο Νίκος Χατζιδαυιτίδης, που τον γνωρίσαμε στους Ολυμπιακούς του 2004, είναι ένας από τους σπουδαίους συνεχιστές της ποντιακής μουσικής.
Με το νταούλι του στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας κατάφερε να ξεσηκώσει και να συμπαρασύρει στον ρυθμό του τους δεκάδες χιλιάδες θεατές του σταδίου, που τον αντάμειψαν με το πιο θερμό τους χειροκρότημα. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, εννέα χρόνια μετά τη λήξη του σύγχρονου «ελληνικού θαύματος». Ο Νίκος Χατζιδαυιτίδης καλείται κάθε φορά να παίξει με το κρουστό μουσικό του όργανο σε μεγάλες ποντιακές μουσικές βραδιές, πανηγύρια, γάμους και χορούς.
Από τα εννέα του χρόνια, όταν έπιασε πρώτη φορά στα χέρια του το νταούλι, μέχρι σήμερα ο 30χρονος μουσικός έχει ζήσει σπουδαίες καλλιτεχνικές στιγμές, με κορυφαίες τις συμμετοχές του στις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ποιος δεν θυμάται τον γεροδεμένο οργανοπαίκτη, ο οποίος βάσει του ρόλου που του είχε ανατεθεί από τον διακεκριμένο σκηνοθέτη Δημήτρη Παπαϊωάννου έκανε έναν υπέροχο μουσικό διάλογο για το χαρμόσυνο μήνυμα των Αγώνων με τον αντίστοιχο μουσικό που βρισκόταν, σύμφωνα με το σενάριο, στην Αρχαία Ολυμπία.
«Ολες αυτές είναι στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό και την ψυχή μου. Ακόμα θυμάμαι την απίστευτη ενέργεια που μου έδινε εκείνη την ώρα ο ήχος του νταουλιού, ο κόσμος που είχε κατακλύσει το στάδιο, το αυγουστιάτικο βράδυ, η καρδιά της πατρίδας μου που αισθανόμουν πως χτυπούσε δυνατά σε κάθε σημείο του ΟΑΚΑ» εξομολογείται στην «Espresso» ο Νίκος Χατζιδαυιτίδης, ο οποίος τώρα πια θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους συνεχιστές της γνήσιας ποντιακής μουσικής και παράδοσης.
«Τον ρόλο αυτό στην τελετή έναρξης τον πήρα ύστερα από οντισιόν που έγινε. Εγώ αρχικά βρέθηκα εκεί με σκοπό να παίξω με το νταούλι μου τον πυρρίχιο ποντιακό χορό στην τελετή λήξης. Οταν με είδαν οι υπεύθυνοι, μου πρότειναν να πάρω μέρος και στην οντισιόν που γινόταν για την επιλογή του συγκεκριμένου μουσικού στην έναρξη. Λίγο καιρό αργότερα με ειδοποίησαν ενημερώνοντάς με πως εγώ θα είμαι αυτός που θα διεκδικήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες από την αρχαιότητα στη σύγχρονη εποχή. Χάρηκα πάρα πολύ και ευχαριστώ εκείνους που με επέλεξαν, με αποτέλεσμα να ζήσω αυτή την απίστευτη εμπειρία στα είκοσι ένα μου μόλις χρόνια» αναφέρει ο νεαρός μουσικός.
Γάμοι και χοροί
Αμέσως μετά τους Αγώνες του 2004, όπως ήταν λογικό, τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν πάνω στο άφθαρτο μέχρι τότε πρόσωπο του αρρενωπού μουσικού. Μέχρι και τηλεοπτική εκπομπή τού πρότειναν να κάνει, αλλά λόγω της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας εκείνος αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με την τηλεόραση: «Πραγματικά δεν περίμενα πως θα συνέβαινε όλο αυτό. Εδωσα, όπως όφειλα τότε, πολλές συνεντεύξεις για τις τελετές έναρξης και λήξης των Αγώνων, ενώ αργότερα μου πρότειναν να κάνω και δίκη μου εκπομπή. Βέβαια δεν με ενδιέφερε η ενασχόληση με την τηλεόραση, με αποτέλεσμα να αρνηθώ όσο πιο ευγενικά μπορούσα. Εχει μάλιστα και πλάκα όλο αυτό, γιατί ακόμα και σήμερα, αν και εννέα χρόνια μεγαλύτερος, υπάρχει κόσμος που με αναγνωρίζει και με θυμάται» λέει ο Νίκος Χατζηδαυιτίδης, ο οποίος πάντα μαζί με το νταούλι του συμμετέχει στις μεγαλύτερες ποντιακές γιορτές.
«Δεν θα άλλαζα με τίποτα αυτό που κάνω»
«Χωρίς το νταούλι και την ποντιακή μουσική θεωρώ πως η ζωή μου θα ήταν φτωχότερη. Δεν θα άλλαζα με τίποτα αυτό που κάνω σήμερα. Αν και έχω ασχοληθεί και με άλλα είδη μουσικής συμμετέχοντας σε λαϊκά και ροκ συγκροτήματα, τη μελωδία του τόπου μου δεν την αλλάζω με καμία άλλη» εξηγεί ο ο Νίκος Χατζηδαυιτιδης και προσθέτει: «Χαίρομαι να βλέπω κόσμο να διασκεδάζει με τη μουσική μας. Πηγαίνω όπου με καλούν: σε γάμους, γλέντια, ποντιακά πανηγύρια. Με ευχαριστεί να βλέπω νεολαία που όχι μόνο που γνωρίζει τα παραδοσιακά τραγούδια, αλλά ξέρει και να τα χορεύει» καταλήγει ο καλλιτέχνης, που είναι βασικό στέλεχος της Ενωσης Ποντίων Περιστερίου και από τους ιδρυτές της Ενωσης Ποντιακής Νεολαίας Αττικής.
ΘΑΝΟΣ ΜΑΚΡΟΓΑΜΒΡΑΚΗΣ
