Αυξάνεται (πολύ) η ενδοκρανιακή πίεση, το πρόσωπο πρήζεται και τα πόδια αρχίζουν να ατροφούν!
Το Διάστημα δεν είναι για τους ανθρώπους. Οσο κι αν οι επιστήμονες επιθυμούν να αποικίσουμε τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, δεν μπορούν παρά να παραδεχτούν ότι αυτό είναι μια ανέφικτη, προς το παρόν τουλάχιστον, φιλοδοξία. Ακόμα και οι προσπάθειες για τη δημιουργία «αποικιών» σε χώρους που θα είναι απόλυτα προστατευμένοι από τις διαστημικές συνθήκες δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Οι επιστήμονες φέρνουν ως παράδειγμα τους αστροναύτες, οι οποίοι μπορεί να πηγαινοέρχονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όμως αυτό έχει μακροπρόθεσμο κόστος για την υγεία τους. Οι ειδικοί έχουν εντοπίσει προβλήματα που ξεκινούν από την οστική τους πυκνότητα και φτάνουν έως την όρασή τους.
O μέσος άνθρωπος είναι φτιαγμένος κατά 60% από νερό και στις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας του Διαστήματος τα υγρά του σώματος ρέουν προς τα πάνω, δηλαδή μέσα στη θωρακική χώρα και στο κεφάλι. Το πρόσωπο πρήζεται, τα πόδια ατροφούν και η ενδοκρανιακή πίεση αυξάνεται. Το ανθρώπινο σώμα δεν εξελίχθηκε, τουλάχιστον όχι ακόμα, για να ζει και στο Διάστημα.
Στα 50 χρόνια που έχουν περάσει από την πρώτη διαστημική αποστολή, υπάρχουν προβλήματα υγείας που έχουν καταγραφεί, αλλά είναι και πολλά που ακόμα δεν έχουν εντοπιστεί. Μόλις πριν από πέντε χρόνια παρατηρήθηκε ότι οι βολβοί των ματιών, τουλάχιστον σε μερικούς αστροναύτες, έδειχναν να συμπιέζονται! Τώρα οι ειδικοί ελέγχουν τα μάτια των αστροναυτών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις αποστολές τους. Υποψιάζονται ότι αυτή η παρενέργεια είναι αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό της αλλαγής της ροής των σωματικών υγρών και της μεγαλύτερης ενδοκρανιακής πίεσης.
Οι επιστήμονες έχουν ωστόσο βρει λύσεις σε μερικά από τα προβλήματα. Για παράδειγμα, βρήκαν τρόπο να προλαμβάνουν την απώλεια οστικής μάζας χορηγώντας φάρμακα κατά της οστεοπόρωσης στους αστροναύτες και περιλαμβάνοντας συστηματική άσκηση στο πρόγραμμα των αποστολών τους στο Διάστημα. Μένουν ωστόσο ανοιχτά πολλά άλλα ζητήματα, όπως η επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας στον εγκέφαλο και στην καρδιά, αλλά και της απόστασης από τη Γη στην ψυχολογία.
Κ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
