«Ημουν τυχερή και είχα καλούς γιατρούς» τονίζει στην «Espresso» η (γλυκιά) Σαμιωτάκη, η οποία παραλίγο να χάσει το δεξί της πόδι.
Μία ακόμη περιπέτεια υγείας, που αυτήν τη φορά λίγο έλειψε να της στοιχίσει το δεξί της πόδι, πέρασε η Ευαγγελία Σαμιωτάκη. Η γλυκιά ηθοποιός, που πριν από περίπου έναν χρόνο είχε χάσει ένα δάχτυλο του ποδιού της εξαιτίας των προβλημάτων που της δημιούργησε ο διαβήτης, υποβλήθηκε προ μηνών σε νέα επέμβαση προκειμένου να σώσει το κάτω άκρο της, που κινδύνεψε με ακρωτηριασμό.
Η δημοφιλής ηθοποιός αντιμετώπισε πολύ σοβαρό πρόβλημα θρόμβωσης, το οποίο -ευτυχώς- λύθηκε με μια λεπτή επέμβαση. Τα τελευταία χρόνια η Ευαγγελία Σαμιωτάκη -λόγω του ανεβασμένου σακχάρου της, αλλά και των παραπανίσιων κιλών της- έχει αντιμετωπίσει επανειλημμένως προβλήματα υγείας, τα οποία κάποια στιγμή την ανάγκασαν να χρησιμοποιεί για τη μετακίνησή της ακόμη και αναπηρικό καροτσάκι.
Η καινούργια περιπέτεια της Ελληνίδας Λαμπιτώ, όπως την αποκαλούν, (από την αριστοφανική ηρωίδα) είχε αίσιο τέλος. «Υπήρχε μια κλειστή αρτηρία στη γάμπα του δεξιού ποδιού μου, με αποτέλεσμα το αίμα να μην κυκλοφορεί. Μπήκα επειγόντως στο χειρουργείο κι έκανα μια πολύ σοβαρή επέμβαση» αποκαλύπτει η ηθοποιός στην «Espresso» και συνεχίζει:
«Η αρτηρία ήταν βουλωμένη 100% κι αν δεν βρίσκαμε έγκαιρα το πρόβλημα, υπήρχε πιθανότητα να πάθαινα τεράστια ζημιά, δηλαδή, θα μου έκοβαν το πόδι. Ομως για μία ακόμη φορά ήμουν τυχερή, καθώς την περίπτωσή μου ανέλαβαν καλοί γιατροί, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τις τελευταίες μεθόδους της χειρουργικής και όλα πήγαν καλά».
Θα εκδώσει βιβλίο με τα ποιήματα του Σπύρου της
Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη δεν το βάζει κάτω και όπως συνέβη πέρυσι που έπαιζε στο θέατρο καθισμένη σε καροτσάκι, θα εμφανιζόταν και φέτος σε παράσταση, στην περίπτωση που της έκαναν κάποια πρόταση που της άρεσε.
«Φέτος θα καθίσω σπίτι όχι γιατί δεν είμαι καλά -τώρα είμαι μια χαρά σε όλα-, αλλά γιατί ανήκω στους ηθοποιούς που έχουν την πολυτέλεια να δουλεύουν όταν τους κάνει κέφι και όταν τους καλύπτει η δουλειά που κάνουν. Δόξα τω Θεώ, κι εγώ κι ο άντρας μου, ο Σπύρος Καλογήρου, ήμασταν νοικοκυραίοι στις δουλειές που κάναμε τόσα χρόνια και τα λεφτά μας δεν τα πετάξαμε από το παράθυρο. Ετσι μπορώ να έχω και γυναίκα στο σπίτι γα να με βοηθάει και κηπουρό για τις δουλειές στο κτήμα» τονίζει η ίδια και συμπληρώνει με το γνώριμο δυναμικό ύφος που τη διακρίνει:
«Δεν μπορώ να το κρύψω ότι μου κακοφαίνεται πολύ που τα τελευταία χρόνια βγαίνουν πολλοί συνάδελφοι και κλαίγονται ότι δεν έχουν χρήματα για να ζήσουν. Ο χώρος μας είναι τέτοιος που αν είχαν μυαλό, θα μπορούσαν να ζήσουν άνετα όσα χρόνια τούς δώσει ο Θεός και να μην ψάχνονται». Τα σχέδιά της την περίοδο αυτή επικεντρώνονται στην έκδοση ενός βιβλίου με τα ποιήματα που έγραφε και αφιέρωνε σε εκείνην ο λατρεμένος της σύζυγος Σπύρος Καλογήρου, που έφυγε από τη ζωή το 2009.
ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΜΠΟΥΝΙΑΣ
