Η ιστορία της αδελφής Κριστίνα που κέρδισε παγκόσμια φήμη στη σκηνή του ιταλικού «The Voice» και την επόμενη μέρα επέστρεψε, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, στην ενορία της.
«Δεν είμαι σταρ» δηλώνει η καλόγρια που βρέθηκε αναπάντεχα να ροκάρει στη μουσική σκηνή του ιταλικού talent-show «The Voice». Οι κριτές έμειναν με γουρλωμένα μάτια, όταν πάτησαν το κουμπί για να γυρίσουν την καρέκλα τους και να ανακαλύψουν σε ποια ανήκε η αγγελική φωνή που γεμάτη πάθος ερμήνευε το χιτ «No one» της Αλίσια Κις.
Τα μάτια του έτριψε και το κοινό μέσα στην αίθουσα, αλλά και τα 24 εκατομμύρια χρήστες του YouTube που μέσα στις επόμενες πέντε ημέρες έκαναν «κλικ» στο σχετικό βιντεάκι. Η αδελφή Κριστίνα τούς τρέλανε όλους, κέρδισε παγκόσμια φήμη και την επόμενη μέρα, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, επέστρεψε στην ενορία της!
«Εχω ένα δώρο και θέλω να σας το προσφέρω» είχε δηλώσει γεμάτη ταπεινότητα από το μικρόφωνο της σκηνής, ενώ όλοι την καταχειροκροτούσαν. «Πώς αισθάνομαι; Καλά. Συνεχίζω να κάνω ό,τι έκανα και πριν» είπε την επόμενη μέρα σε όσους έσπευσαν να τη συναντήσουν από κοντά στην εκκλησία. «Η δόξα δεν ανήκει σε εμάς, ανήκει στον Θεό» τους απάντησε και ανανέωσε το ραντεβού με τους θαυμαστές της για τα τέλη Απριλίου, όταν θα κληθεί να ανέβει ξανά στη σκηνή για να ανταγωνιστεί φωνητικά τους υπόλοιπους φιναλίστ του σόου.
Βλέποντάς την κανείς σήμερα δυσκολεύεται να πιστέψει ότι πριν από μερικά χρόνια ήταν μια απλή κοπέλα, η οποία εργαζόταν σε τηλεφωνικό κέντρο, είχε αρραβωνιαστικό και είχε φτιάξει συγκρότημα με το οποίο τραγουδούσε σε γάμους και σε μπαρ! «Προέρχομαι από μια ταπεινή οικογένεια και μεγάλωσα με χριστιανικές αρχές, όμως στην εφηβεία μου είχα απομακρυνθεί από την Εκκλησία» είχε δηλώσει η αδελφή Κριστίνα προ καιρού, όταν θριάμβευσε στον διαγωνισμό χριστιανικής μουσικής Good News Festival. «Οταν επέστρεφα στο σπίτι από τις γιορτές, αισθανόμουν μέσα μου ένα κενό. Αν και ήμουν απασχολημένη με πολλά πράγματα, έλειπε από τη ζωή μου η αληθινή αγάπη. Αυτή για τον Θεό, την οποία ανακάλυψα αργότερα».
Η μητέρα της ήταν αυτή που τη βοήθησε να βρει τον δρόμο της, όταν της έδειξε ένα διαφημιστικό φυλλάδιο, στο οποίο αναζητούσαν ερμηνεύτριες για ένα θρησκευτικό μιούζικαλ, για τον εορτασμό των εκατό χρόνων από την ίδρυση του τάγματος των Ουρσουλίνων μοναχών. «Δεν θέλω να ακούω για καλόγριες και Εκκλησία» ήταν η πρώτη αντίδρασή της. Ομως σύντομα άλλαξε γνώμη και όταν τελικά ανέβηκε στη σκηνή του μιούζικαλ, το 2008, ήταν σαν να άκουσε τη φωνή του Θεού. Τον Ιανουάριο του 2009 έκανε την επιλογή της μοναχικής ζωής, ενώ ένα χρόνο αργότερα αναχώρησε για χριστιανική αποστολή στη Βραζιλία. Ποτέ όμως δεν ξέχασε το τραγούδι. Γιατί για εκείνη «το τραγούδι είναι μια ανάγκη της ψυχής».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ
