Συγγενής του Γιάννη Σκαφτούρου περιέγραψε στην Τατιάνα Στεφανίδου καρέ καρέ πως έγινε η δολοφονική επίθεση ενώ όλη η οικογένεια έπαιρνε το πρωινό της.
Έχω φάει… Δύο σφαίρες έφαγα…
Σε ποιο σημείο έχετε τραυματιστεί;
Στα πόδια.
Μπορείτε να μου περιγράψετε το σκηνικό; Πού ήσαστε την ώρα που μπήκαν οι δράστες και πυροβόλησαν;
Τρώγαμε… Πρωινό παίρναμε.
Καθόσαστε στο τραπέζι;
Καθόμαστε στο τραπέζι, ναι.
Θυμάστε τι ώρα ήταν;
12.00 ακριβώς. Από τον μαντρότοιχο που είχε εκεί πέρα πηδήξανε τρία άτομα, μπήκαν… Καθαρά ελληνικά μιλάγανε. Ήταν ψηλοί, έτσι… γεροδεμένοι. Μας ακινητοποίησαν όλους κάτω… γυναικόπαιδα, παιδιά… Δεν σεβάστηκαν τίποτα. Τι να πω τώρα… Ρίχνανε στο ψαχνό και όποιον πάρει ο χάρος. «Πέστε κάτω» λέει. «Πέστε κάτω όλοι». Αυτό…
Και η κόρη του συγχωρεμένου, του Γιάννη του Σκαφτούρου, πώς τραυματίστηκε;
Δεν ξέρουμε, δεν κατάλαβε κανείς. Δεν το κατάλαβε κανείς, δυστυχώς. Είχαμε μαζευτεί για Πάσχα, είχαμε πάει την περασμένη μέρα, μας πήρε λίγο η ώρα παραπάνω, επειδή είναι και μακριά και οι στροφές είναι περίεργες, μου λέει η σύζυγος «θα ξαπλώσουμε και θα φύγουμε το πρωί». Είχαμε πιει κάτι παραπάνω… Ε.. Κοιμηθήκαμε, ξυπνήσαμε το πρωί, να φύγουμε. Λέει η γιαγιά… να μας κάνει λέει κάτι τυροπιτάκια… εκεί χωριό είναι… Και λέει «καθίστε να φάτε και θα φύγετε». Ε, δεν προλάβαμε.
Η γιαγιά… Δηλαδή, η μητέρα του Γιάννη…
Η μητέρα του…
…του Σκαφτούρου;
Ναι, ναι, ναι.
Ήταν και η κόρη σας εκεί;
Ναι. Σκέτα γυναικόπαιδα ήταν… Γυναίκες και παιδιά. Έχουμε και ένα νεογνό. Ασαράντιστο.
Το οποίο ήταν εκεί… το είχε αγκαλιά η κόρη σας…
Ήταν εκεί, το πήρε αγκαλιά η κόρη μου και έπεσε κάτω με τον άλλο της τον γιο. Το άλλο το παιδάκι έκανε αυτοκινητάκι. Ο εγγονός μου ο μικρός, τριών ετών. Και είχα και μια εγγονούλα δώδεκα χρονών. Που έκαναν αυτοκινητάκι… παίζανε… Γυναικόπαιδα, σας λέω. Γυναικόπαιδα. Οικογένεια… γυναικόπαιδα. Δεν υπήρχε κανείς άντρας. Ήμουν εγώ και ο… και αυτός μόνο.
Είσαστε εσείς και ο Σκαφτούρος και ήταν η κόρη σας, τα εγγόνια σας…
Νύφες του… Οικογένεια, σου λέω, οικογένεια.
Ήταν και τα παιδιά του; Τα αγόρια του;
Όχι, δεν ήταν εκείνη την ώρα. Δεν ήταν εκείνη την ώρα που μπήκανε.
Δεν υπήρχε φρουρά εκείνη την ημέρα; Τους είχε δώσει άδεια;
Φρουρά δεν υπήρχε. Ήταν οικογενειακό το περιβάλλον.
Ήταν και η μάνα του μπροστά στη δολοφονία;
Ήταν μέσα, έφτιαχνε τυροπιτάκια. Άστα… χάλια είμαστε…
Η κόρη του τραυματίστηκε σοβαρά;
Έχει αποφύγει τον κίνδυνο. Ευτυχώς.
Ξέρετε πού έχει τραυματιστεί;
Στην κοιλιακή χώρα και στα πόδια. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε… Θα μας σκότωναν όλους. Πήγαν να μας καθαρίσουν όλους. Όλους. Όλους. Ήμασταν τυχεροί που δεν θρηνήσαμε γυναίκες και παιδιά. Αυτό έχω να πω, τίποτα άλλο. Τίποτα.
Όταν είπαν αυτοί «πέστε κάτω όλοι» ο Σκαφτούρος τι έκανε; Έπεσε κάτω ή τους μίλησε, τους είπε κάτι;
Τίποτα δεν είπε. Δεν πρόλαβε να πει τίποτα. Δεν έκανε τίποτα, πάντως.
Δεν είχε όπλο πάνω του; Δεν είχε…
Όχι, όχι, δεν είχε. Δεν είχε και δεν ανταπέδωσε. Αν ανταπέδιδε, αν είχε και ανταπέδιδε καταλαβαίνετε τι θα γινόταν εκεί. Θα μας σκότωναν όλους. Θα μας σκότωναν όλους. Πάντως ήταν Έλληνες.
Μίλησαν καθαρά ελληνικά λέτε.
Καθαρά, καθαρά.
Είπαν κάτι άλλο εκτός από το «πέστε κάτω όλοι;»
«Γιάννη, Γιάννη » είπαν, «Αυτός είναι».
Φώναξαν το όνομα του;
Ναι.
«Γιάννη, Γιάννη… Αυτός είναι;».
«Γιάννη, Γιάννη» λέει… Δεν θυμάμαι, εγώ είμαι ταραγμένος ακόμη. «Γιάννη, Γιάννη» φώναζαν πάντως. «Γιάννη, Γιάννη ». Πήδηξαν από εκεί από τους θάμνους.
Τρεις είδατε εσείς;
Ναι είδα τρεις μέσα. Πρέπει να ήταν πολλοί πάντως. Πρέπει να ήταν πολλοί.
