Πάλεψε σαν θηρίο αλλά έφυγε νικημένος στα 66 του χρόνια ο μεγάλος τραγουδοποιός
Ενα σπιτάκι μικρό δίπλα στη θάλασσα κι ένα τρεχαντήρι για να ψαρεύω όλη μέρα, αυτό θέλω…
Το μεγάλο του όνειρο έμεινε ανεκπλήρωτο κι εκείνος «έφυγε» πολύ νωρίς, αφήνοντας ορφανό τον καλλιτεχνικό κόσμο.
Ο Αντώνης Βαρδής έδωσε την πιο σκληρή μάχη της ζωής του, παλεύοντας για δεύτερη φορά με τον καρκίνο σαν παλικάρι, αλλά δυστυχώς αυτή τη φορά η είδηση του θανάτου του δεν ήταν κακόγουστη φάρσα. 
Ο 66χρονος κορυφαίος μουσικοσυνθέτης και τραγουδιστής, που τους τελευταίους δύο μήνες νοσηλευόταν σε γνωστό ιδιωτικό νοσοκομείο, έφυγε από τη ζωή χθες τα ξημερώματα, έχοντας στο πλευρό του τα παιδιά του Γιάννη και Καλλιστώ, τον αδελφό του Χρήστο Δείξιμο, αλλά και τη σύντροφό του Φιλοθέη, που του συμπαραστάθηκαν με κάθε τρόπο καθ’ όλη την περίοδο της ασθένειάς του.
Η διάγνωση!
Ο μεγάλος γολγοθάς του αγαπημένου συνθέτη ξεκίνησε πριν από ενάμιση χρόνο, όταν την ώρα που μιλούσε στο τηλέφωνο έχασε ξαφνικά τη φωνή του. Τότε διαγνώστηκε κακοήθης όγκος στον εγκέφαλο κι επειδή οι Ελληνες γιατροί, φοβούμενοι μήπως πειραχτεί το νεύρο της ομιλίας, δεν αναλάμβαναν να τον χειρουργήσουν, ο δημοφιλής καλλιτέχνης μεταφέρθηκε σε κλινική στο Ανόβερο της Γερμανίας, όπου εξειδικευμένοι χειρουργοί πραγματοποίησαν την επέμβαση με τον καλύτερο τρόπο.
Υστερα από τρεις δύσκολους μήνες ανάρρωσης στο εξωτερικό, ο Βαρδής επέστρεψε στην Ελλάδα, ακολουθώντας κατάλληλη αγωγή. 
Μάλιστα μπήκε ξανά στο στούντιο προκειμένου να ασχοληθεί με τα τραγούδια που έγραφε για το CD της Νατάσας Θεοδωρίδου. Ομως τον περασμένο Μάιο η εξέλιξη της υγείας του πήρε άλλη τροπή, γι’ αυτό οδηγήθηκε εσπευσμένα σε γνωστό ιδιωτικό νοσοκομείο. Τον Μάιο, ο γιος του Γιάννης μίλησε για τη νέα περιπέτεια του συνθέτη.
«Τώρα περνάμε μια σκληρότερη δοκιμασία. Ο πατέρας μου είναι σε θέση να κατανοήσει τι συμβαίνει γύρω του. Απλώς έχει παραλύσει η δεξιά πλευρά του. Δεν περπατάει». Μάλιστα, ο τραγουδιστής είχε συγκλονίσει όταν περίπου έναν μήνα πριν είχε ανεβάσει μια φωτογραφία από το νοσοκομείο, χαρακτηρίζοντάς «το δεύτερο σπίτι μου».
Ομως αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Αντώνης Βαρδής έδωσε μάχη με τον καρκίνο, αφού -όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος- είχε ξαναχτυπηθεί από τη νόσο σε ηλικία 42 ετών, αλλά την αντιμετώπισε με θάρρος.
Η κακόβουλη είδηση
Κάποιοι πάντως δεν σεβάστηκαν τον πόνο και την αγωνία τόσο του καλλιτέχνη όσο και των δικών του ανθρώπων και πριν από δέκα ημέρες είχαν αναρτήσει σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες την είδηση του «θανάτου» του. Τότε ο Γιάννης Βαρδής, που έγινε έξαλλος, εξαπέλυσε τα βέλη του μέσω twitter, γράφοντας πως όποιος το έκανε, «ήθελε να πάρει λάμψη από τον πατέρα μου».
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και το… μικρόβιο του καλλιτέχνη που κουβαλούσε από μικρός
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ Βαρδής γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου του 1948, με το… μικρόβιο του καλλιτέχνη. Ο πατέρας του Ανδρέας και η μητέρα του Καλλιόπη, που ζούσαν σε μια λαϊκή γειτονιά στο Μοσχάτο, διαπίστωσαν από νωρίς ότι ο γιος τους διαθέτει ταλέντο στο τραγούδι και στον χορό. Μάλιστα χόρευε πολύ ωραίο ζεϊμπέκικο.
«Το 1954, σε ηλικία έξι χρόνων, βρέθηκα να τραγουδάω επαγγελματικά το “Απόψε κάνεις μπαμ” και το “Στου γιαλού τα βοτσαλάκια” σε ένα κέντρο της εποχής που λεγόταν “Η γωνιά της Αθήνας”, στην Πλάκα. Πηγαίναμε με τους γονείς μου στο Φαληρικόν, όπου τότε τραγουδούσαν ο Τσιτσάνης, ο Παπαϊωάννου και ο Ζαμπέτας. Ενα βράδυ με άκουσε ο Μανώλης Χιώτης και πρότεινε στον πατέρα μου να με πάρει μαζί του. Ετσι άρχισα να εμφανίζομαι επαγγελματικά σαν… παιδί-θαύμα, με εβδομήντα δραχμές μεροκάματο, που τότε ήταν πολλά λεφτά» είχε εξομολογηθεί στον υπογράφοντα, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξή του το 1988, στο περιοδικό «ΚΑΙ».
Στα μπουζούκια
«Ο Αντώνης ήταν το παιδάκι που το πήγαινε ο μπαμπάς να πάρει το “φάρμακό” του στα μπουζούκια. Επρεπε οπωσδήποτε να πάει να τραγουδήσει. Ηταν η φύση του από παιδί. Δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει κάτι άλλο ο Αντώνης. Οσο και αν προσπαθούσαν να τον σπουδάσουν, παρά την ανέχεια της οικογένειάς μας, είχε βρει από μικρός τον δρόμο της φύσης του» είχε πει και ο ετεροθαλής αδερφός του Βαρδή (είχαν την ίδια μητέρα), Χρήστος Δείξιμος, πατέρας των τραγουδιστών Ακη Δείξιμου και Κώστα Δόξα.
Ομως η… άγουρη καλλιτεχνική καριέρα του μικρού Αντώνη δεν θα κρατήσει πολύ, διότι κάποιος θα «καρφώσει» τον μαγαζάτορα στην Αστυνομία ότι χρησιμοποιεί ένα ανήλικο παιδί.
«Εγινε μήνυση σε αυτόν και στον πατέρα μου και τελικά το δικαστήριο του αφαίρεσε την άδεια λειτουργίας του κέντρου κι επέβαλε στον πατέρα μου να πληρώσει ως πρόστιμο το τεράστιο για εκείνη την εποχή ποσό των 14.000 δραχμών. Ετσι μπήκα από μικρός στη βιοπάλη, διότι στην οικογένειά μου υπήρχαν μεγάλα οικονομικά προβλήματα και οι γονείς μου χώρισαν κάποια στιγμή» ανέφερε στην ίδια συνέντευξη ο Αντώνης Βαρδής, προσθέτοντας ότι σε ηλικία 11 χρόνων βρέθηκε να κάνει πολλές δουλειές για το μεροκάματο.
Δούλεψε ως βοηθός υδραυλικού, υπάλληλος σε βενζινάδικο, αλλά και σε ψιλικατζίδικο, σε οικοδομή, μπάρκαρε ακόμη και σε καράβια, ενώ προκειμένου να μπορεί να εργάζεται δεν πήγε στο γυμνάσιο.
Η αρχή ως κιθαρίστας σε μπουάτ της Πλάκας και μετέπειτα συνθέτης
Η ΜΟΥΣΙΚΗ όμως ήταν η μεγάλη του αγάπη κι έτσι προσπαθούσε να μάθει κιθάρα με δασκάλους κάποιους άλλους μουσικούς, που του έδειχναν… στα τυφλά. Στα τέλη του 1965, σε ηλικία 17 ετών, μαζί με τον Αντώνη Στεφανίδη, τον Γιώργο Μυλωνά, τον Γιώργο Μελέκη και τον Γιάννη Πανταζή δημιουργούν το συγκρότημα VICKINGS, το οποίο σύντομα κυκλοφορεί ένα 45άρι δισκάκι με δύο… περιπαθή ερωτικά κομμάτια (το «Francoise» σε σύνθεση του Στεφανίδη και το «Catherine» σε δική του μουσική), που αγαπήθηκαν από τη νεολαία.
Από το 1970, που υπηρετεί τη στρατιωτική θητεία του στο Ναυτικό, αρχίζει να δουλεύει ως κιθαρίστας στην μπουάτ Ζουμ μαζί με τον Μανώλη Μητσιά, τη Δήμητρα Γαλάνη, τον Δήμο Μούτση. Από εκείνη τη χρονιά κι επί δέκα σεζόν εμφανιζόταν ως κιθαρίστας σε διάφορες θρυλικές μπουάτ της Πλάκας (Θεμέλιο, Αρχόντισσα, Διαγώνιος κ.ά.) δίπλα σε καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως οι Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Γιώργος Νταλάρας, Χαρούλα Αλεξίου, Βίκυ Μοσχολιού, Αννα Βίσση, Αντώνης Καλογιάννης, Χρήστος Νικολόπουλος, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Γιάννης Σπανός, Λουκιανός Κηλαηδόνης, Μάνος Λοΐζος, Νίκος Ξυλούρης, Τάνια Τσανακλίδου κ.ά.
«Με μπλουζ φωνή»
Πάντως, από τα πρώτα επαγγελματικά βήματά του ως εξαιρετικού κιθαρίστα, που διέθετε ένα εντελώς δικό του χαρακτηριστικό παίξιμο, φλεγόταν από την επιθυμία να τραγουδήσει, καθώς όσοι τον είχαν ακούσει έως τότε μιλούσαν για έναν «τροβαδούρο με μπλουζ φωνή».
Το ντεμπούτο του ως συνθέτη έγινε το 1973, όταν συμμετείχε σε μουσικό διαγωνισμό, κερδίζοντας τη δεύτερη θέση με το τραγούδι «Πόσο σ’ αγάπησα», το οποίο ερμήνευσε στη συνέχεια ο Νταλάρας. Τρία χρόνια μετά ο θρυλικός Αλέκος Πατσιφάς, «ψυχή» της δισκογραφικής εταιρίας Λύρα, αφού αρχικά του λέει να γράψει πιο εύκολα τραγούδια και να τα τραγουδήσουν φτασμένοι καλλιτέχνες, όπως ο Γιάννης Πουλόπουλος, του δίνει την ευκαιρία να κάνει ένα προσωπικό δίσκο ως τραγουδιστής. Δημιουργεί το άλμπουμ «Οραματίζομαι», στο οποίο συμμετέχει και η Ισιδώρα Σιδέρη, σύζυγος του Γιάννη Ζουγανέλη και μητέρα της Ελεωνόρας.
Αλκίνοος Μπουνιάς