Δεν υπάρχει άλλη γειτονιά στη χώρα μας που να είναι τόσο κακόφημη όσο η Ομόνοια. Ναρκωτικά, πορνεία, δολοφονίες, παράνομο εμπόριο όπλων και τσιγάρων, και αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ αντίπαλων συμμοριών αλλοδαπών είναι μερικά από τα θέματα που κατά καιρούς «διανθίζουν» τα αστυνομικά δελτία ειδήσεων.
- Aπο τον Ιάσονα Δημήτριο Τσέτσο
Μάλιστα, η φήμη της ευρύτερης περιοχής ως γκέτου ανομίας είναι τόσο μεγάλη, που μέχρι και ο δημοφιλής Αυστραλός youtuber Spanian έφτιαξε βίντεο γι’ αυτήν, κάνοντάς τη… διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι μεγάλα τουριστικά πρακτορεία προτρέπουν τους πελάτες τους να αποφεύγουν την περιοχή.
Τσουχτερό βράδυ καθημερινής. Η «Espresso» βρίσκεται για μια ακόμα φορά στον δρόμο, προκειμένου να καταγράψει με εικόνες και λέξεις την όψη της Αθήνας που δεν αγγίζουν οι φωτεινές επιγραφές και τα φώτα των αυτοκινήτων. Αυτήν του εγκλήματος, της παρανομίας, των ουσιών και της εξαθλίωσης. Απόψε, λόγω της επικινδυνότητας του ρεπορτάζ, ένα αυτοκίνητο μας περιμένει έξω από τα γραφεία της εφημερίδας, προκειμένου να μας συνοδεύσει στα σκοτεινά σοκάκια του «γκέτο», πίσω από φιμέ τζάμια και θωρακισμένες πόρτες ασφαλείας…
Δρόμοι της ανομίας…
Εδώ και μερικές δεκαετίες, οι δρόμοι γύρω και κάτω από την πλατεία Ομονοίας αποτελούν το πλέον επικίνδυνο «γκέτο» της Αθήνας. Εκεί όπου δεν έχουν ισχύ οι νόμοι του κράτους, παρά τα μέτρα και όποιες εξαγγελίες για την καταπολέμηση του εγκλήματος από πλευράς κυβέρνησης, αλλά αυτοί του «δρόμου», της βίας και του βρόμικου χρήματος… Η όλη ζοφερή κατάσταση διαμορφώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν στην περιοχή άρχισαν να συρρέουν διάφοροι τυχοδιώκτες από το πρώην ανατολικό μπλοκ, αναζητώντας τρόπους πλουτισμού στην «ευημερούσα» τότε Ελλάδα. Μία δεκαετία αργότερα, στις αρχές των 00s, οικονομικοί μετανάστες από χώρες της Ασίας και της Αφρικής άρχισαν να εγκαθίστανται στην ήδη υποβαθμισμένη περιοχή, εκτοπίζοντας τους φιλήσυχους Ελληνες κατοίκους, που δεν μπορούσαν πλέον να ζήσουν μεταξύ κλοπών, πορνείας και ουσιών…
Πρώτη μας στάση, η οδός Γερανίου, γνωστή ναρκοπιάτσα, από τις πιο «σκληρές» της Αθήνας. Φιγούρες τριγυρνούν στο σκοτάδι αναζητώντας τη δόση τους… Εκεί όπου ακόμη δεν έχει ξεθωριάσει το αίμα στον δρόμο από τις συμπλοκές αλλοδαπών με στιλέτα, μπαλτάδες και τσεκούρια! Εκεί όπου ακόμη αναδίδεται το φθηνό άρωμα από τις Αφρικανές που πουλούσαν για μια χούφτα ευρώ το κορμί τους.
Οδός Μενάνδρου. Εδώ, τη μέρα βρίσκεις ανοιχτά δεκάδες καταστήματα Πακιστανών, αλλά και Κινέζων, με gadgets, κινητά τηλέφωνα, ρούχα, αλλά και εστιατόρια. Εδώ, η νομιμότητα συνυπάρχει με την παρανομία και οι αλλοδαποί «νοικοκυραίοι» καταστηματάρχες με τους dealers της ηρωίνης. Ενώ πρόκειται για ένα από τα πιο συνηθισμένα στέκια όπου γίνονται επιχειρήσεις «σκούπα» της ΕΛ.ΑΣ., η Μενάνδρου, απόψε, δεν έχει κόσμο. Φαίνεται πως η όλη «δραστηριότητα» έχει μεταφερθεί για την ώρα αλλού, όπως θα δούμε πιο κάτω. Επέμβαση της Αστυνομίας ή κάτι άλλο;
Υπό βροχή
Οι πρώτες σταγόνες βροχής αρχίζουν να «μαστιγώνουν» το παρμπρίζ του αυτοκινήτου και ήδη έχουμε φτάσει στην περιοχή του Μεταξουργείου. Πορνοπελάτες μπαινοβγαίνουν στα σπίτια του αγοραίου έρωτα, ψάχνοντας «δόσεις» ηδονής. Στη διασταύρωση της οδού Κολωνού με την Αχιλλέως, το τεράστιο γκράφιτι του street artist INO, που απεικονίζει τον Πλάτωνα, μας «κοιτάζει» με επιτιμητικό βλέμμα, καθώς περιμένουμε στο φανάρι. Στρίβουμε δεξιά στη Δεληγιώργη, με στόχο μέσα από τα στενά να προσεγγίσουμε το στενό της Ιεροθέου, την «καρδιά» της ναρκοπιάτσας.
Ηταν μόλις πριν από λίγους μήνες, όταν το Χ (πρώην twitter) είχε γεμίσει από συγκλονιστικές μαρτυρίες για τη συγκεκριμένη πιάτσα, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το επιβλητικό κτίριο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. «Η πιάτσα της Ιεροθέου είναι η χειρότερη ναρκοπιάτσα όλων των εποχών. Είδα δολοφονία, είδα ξύλο με αλυσίδες και μαχαίρια, είδα οκτώ άτομα νεκρά από χρήση, είδα βιασμένη γυναίκα κολλημένη με σπρέι τοίχων από το κεφάλι έως τα νύχια, είδα να σπάνε και τα δύο χέρια σε άνθρωπο με λοστούς» ήταν τα σκληρά λόγια χρήστη του X! Μάλιστα, ο συγκεκριμένος λογαριασμός αναφέρει ότι η εν λόγω πιάτσα έχει αυστηρά ιεραρχημένη δομή και οργάνωση σε σχέση με άλλες, ενώ δεν σηκώνει… ανταγωνιστές! «Εχει αρχηγούς, στρατιώτες και τσιλιαδόρους. Οποιος πάει να σπρώξει πρέζα ή σίσα εκεί τρώει αμέσως πολύ βαρύ ξύλο και, αν δεν βάλει μυαλό, μαχαιριές» γράφει και συνεχίζει: «Η Ιεροθέου είναι ένα μικρό στενάκι. Ετσι, η πιάτσα πιάνει και τα διπλανά στενά. Από κάποια ώρα όμως και μετά σκάνε οι στρατιώτες με ποδήλατα και δίνουν διαταγή να μπουν όλοι μέσα στο μικρό στενάκι της Ιεροθέου».
Εχοντας αυτήν, αλλά και πληθώρα άλλων μαρτυριών στο μυαλό μας διαπιστώνουμε πάνω κάτω τα ίδια, όπως και τις άλλες φορές που έχουμε περάσει από το σημείο. Πράγματι, κυκλοφορούν συγκεκριμένοι αλλοδαποί με ποδήλατα στα γύρω στενά, οι οποίοι επιτηρούν την περιοχή και μεταφέρουν «πακέτα» στους άρρωστους τοξικομανείς, ενώ υπάρχουν και ακροβολισμένοι τσιλιαδόροι, αλλά και «στρατιώτες», έτοιμοι να επέμβουν, εάν χρειαστεί. Ιδιαίτερα, δε, η διαρρύθμιση του χώρου προσφέρεται για τον έλεγχο του «παζαριού» και από τις δύο άκρες του στενού, δηλαδή τις οδούς Νικηφόρου και Ακομινάτου, όπου επίσης συνεχίζεται το «αλισβερίσι» του θανάτου.
Εξαρτήματα ουσιών
Διασχίζοντας τη Μάρνη, που αποτελεί κεντρική οδική αρτηρία της περιοχής και όχι κάποιο σκοτεινό, βρόμικο σοκάκι, βλέπουμε ανάμεσα στα μαγαζιά και στους περαστικούς ανθρώπους να παίρνουν τη δόση τους, όπως εκείνον που καπνίζει σίσα σε αυτοσχέδια πίπα από γυαλί λάμπας έξω από την είσοδο καταστήματος, ή την παρέα τοξικομανών που κάνει ενδοφλέβια χρήση, δίπλα από υπαλλήλους του δήμου που καθαρίζουν τον δρόμο.
Πρόκειται δηλαδή για συγκεκριμένα σημεία στο κέντρο της Αθήνας όπου βασιλεύει το έγκλημα, με τους περαστικούς να πηγαίνουν κάθε μέρα στις δουλειές τους έντρομοι μήπως τους κάτσει η «στραβή»! Μια περιοχή-γκέτο στην «καρδιά» της πρωτεύουσας, όπου ο Δήμος Αθηναίων και η ΕΛ.ΑΣ. δεν κάνουν τίποτα ώστε να «καθαρίσει» από την εγκληματικότητα, παρά μόνο αλλάζουν τις πιάτσες του θανάτου από δρόμο σε δρόμο και από πλατεία σε πλατεία. Σε βάρος άρρωστων ανθρώπων που αργοπεθαίνουν καθημερινά για να πλουτίζουν τα διεθνή κυκλώματα, σε μια Αθήνα που όλο αλλάζει και όλο τις ίδιες παθογένειες αντιμετωπίζει…
