Μαθήματα ζωής δίνει ένα μικρό κορίτσι με οπτική αναπηρία, η 11χρονη Λουκία από τη Βέροια, η οποία, έχοντας στο πλευρό της συγγενείς και φίλους, κατάφερε να «αποδράσει» από την κοινωνική απομόνωση της τύφλωσης και πλέον ακολουθεί τα όνειρά της, παίζοντας μουσική και συμμετέχοντας σε δραστηριότητες.
Οπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πατέρας της 11χρονης, Χρυσόστομος Κασαμάκης, «η μικρή Λουκία γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου και εμείς μάθαμε ότι έχει ολική τύφλωση 15 μέρες μετά. Στην αρχή το σοκ ήταν τεράστιο, αλλά σταδιακά, με τη βοήθεια του Θεού και τη στήριξη πολλών ανθρώπων, μπορέσαμε να περάσουμε από το σοκ στην αποδοχή και στην εκπαίδευση τόσο της ίδιας όσο και της υπόλοιπης οικογένειας. Η πρώτη της επαφή με τη μουσική έγινε σε ηλικία 18 μηνών, στην ηλικία των τεσσάρων ετών συμμετείχε σε έναν διαγωνισμό μουσικής σε πιάνο, στην Ιταλία, στον οποίο στείλαμε ηχογραφημένο κομμάτι της και βραβεύτηκε για την εκτέλεσή της».
Ονειρα
Με σπάνια ωριμότητα για την ηλικία της, η Λουκία Κασαμάκη έδωσε το δικό της μήνυμα σε μικρούς και μεγάλους: «Κανένας άνθρωπος δεν θα πρέπει να σταματάει να ονειρεύεται. Δεν έχει σημασία αν έχει κάποια αναπηρία ή όχι. Ολοι μας έχουμε κάτι μέσα μας, που, αν το ανακαλύψουμε και το βγάλουμε προς τα έξω, είναι αυτό που μπορεί να μας ελευθερώσει και να ανοίξει τα φτερά μας. Δεν αρκεί μόνο να το βρούμε, αλλά πρέπει να το καλλιεργήσουμε και να το βγάλουμε προς τα έξω». Και πρόσθεσε: «Το τονίζω αυτό: δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κάποιο χάρισμα από τον Θεό. Η μοναδικότητά του είναι και αυτή ανεκτίμητη. Εγώ δεν αισθάνομαι ότι έχω κάποιο πρόβλημα. Αυτό λέω και εγώ σε όλα τα παιδιά: αρπάξτε τις ευκαιρίες και χρησιμοποιήστε τα χαρίσματα που σας έχουν δοθεί».
Διακρίσεις
Μάλιστα, όπως αποκάλυψε η ίδια, παίζει και συνθέτει τη δική της μουσική με διακρίσεις σε διαγωνισμούς στο εξωτερικό, ενώ συμμετέχει και σε μουσικές δραστηριότητες στο πλευρό γνωστών καλλιτεχνών.
«Πριν από λίγες μέρες έπαιξα μουσική σε μία εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη. Σε αυτήν την εκδήλωση συμμετείχε η Ελεωνόρα Ζουγανέλη και υπήρχαν τετραπληγικά παιδιά, παιδιά με κώφωση που χορέψανε, τραγουδήσανε με τον δικό τους υπέροχο τρόπο. Νομίζω πως ο καθένας μας μπορεί και πρέπει να κυνηγάει το όνειρό του, χωρίς να τον εμποδίζουν ή να τον σταματούν τυχόν αναπηρίες ή οτιδήποτε άλλο. Για παράδειγμα, το δικό μου όνειρο είναι να γίνω ψυχίατρος και μέσα από τη μουσική, που αγαπώ, αν μπορώ, να βοηθήσω τους ανθρώπους να πετύχουν αυτό που θέλουν. Είναι ένα από τα όνειρά μου. Νομίζω ότι η οπτική αναπηρία που έχω εκ γενετής δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει εμπόδιο στο να το υλοποιήσω» ανέφερε.
Τέλος, τόνισε ότι για εκείνη η μουσική είναι κάτι μοναδικό και μαγευτικό, που την κάνει να ξεχνάει την αναπηρία της. «Eίναι τρόπος έκφρασης, είναι κάτι που σε αφήνει να ονειρευτείς, να ταξιδέψεις, γι’ αυτό και την αγαπώ πολύ. Ο ήχος για εμάς, τους τυφλούς, είναι ό,τι η εικόνα για τους βλέποντες. Κάθε νότα, κάθε ήχος, είναι για μένα μία εικόνα. Δεν στερούμαι τίποτα, γιατί μέσα από τη μουσική, τον ήχο και την αφή μπορώ να κάνω τα πάντα» ανέφερε.
