Την ώρα που η Ειρήνη Μουρτζούκου παραμένει για τέταρτη ημέρα κρατούμενη σε κελί της VIP πτέρυγας των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού, οι Αρχές επικεντρώνουν τις έρευνές τους στην ολοκλήρωση των πορισμάτων για τα αίτια θανάτου του 15 μηνών Παναγιωτάκη, προσπαθώντας παράλληλα να εξακριβώσουν τον ρόλο που φέρεται ότι διαδραμάτισε στον χαμό του το περιβόητο «τρίτο πρόσωπο» στο οποίο αναφέρεται η 25χρονη καθ’ ομολογίαν παιδοκτόνος στο απολογητικό υπόμνημά της!
Σύμφωνα με την προφυλακισμένη «Μήδεια» από την Αμαλιάδα, η παρουσία του συγκεκριμένου προσώπου, το οποίο δεν κατονόμασε, επιφυλασσόμενη να το αποκαλύψει μόνο στις δικαστικές Αρχές, υπήρξε καταλυτική στην περίπτωση του άτυχου νηπίου, που «έσβησε» στο Νοσοκομείο Αμαλιάδας πριν από σχεδόν έναν χρόνο και το οποίο άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για όσα συνταρακτικά είδαν το φως.
«Καταλυτικό ρόλο έχει διαδραματίσει και άλλος-η άνθρωπος, το όνομα του οποίου θα αποκαλύψω μόνο στις αρμόδιες εισαγγελικές/ ανακριτικές Αρχές […] αφού δέχομαι συνεχείς και έντονες απειλές για τη ζωή μου και τη σωματική μου ακεραιότητα» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο πολυσέλιδο υπόμνημα που υπέβαλε η φόνισσα στην ανακρίτρια Πάτρας, η οποία διέταξε την προσωρινή κράτησή της την περασμένη Κυριακή. Σημειώνεται ότι σε άλλο σημείο του η 25χρονη πετάει το «μπαλάκι» των ευθυνών για τον πρόωρο χαμό του παιδιού στη μητέρα του και άλλοτε στενή φίλη της Πόπη, προσθέτοντας ότι η ίδια δεν έχει «την παραμικρή ευθύνη, συμμετοχή, συνέργεια» στον θάνατο του Παναγιωτάκη.
Οπως προσθέτει, μάλιστα, μετά τον θάνατο του αγοριού, η Πόπη τη φιλοξενούσε κρυφά στο σπίτι της: «Από την ημέρα θανάτου του Παναγιώτη (5/8/2024) έως και τον μήνα Ιούνιο του έτους 2025 με φιλοξενούσε, κρυφά, στην οικία της στην Αμαλιάδα, γεγονός ασφαλώς μη συμβατό με την, παρουσιαζόμενη δημοσίως, εικόνα της εξοργισμένης (δήθεν) μητέρας» επισημαίνει με νόημα για τη γυναίκα για την οποία δήλωνε έως πρόσφατα ότι λάτρευε, καθώς έδιωχνε από μέσα της τους «δαίμονες» κάθε φορά που την άγγιζε στο χέρι, όπως φέρεται ότι επαναλάμβανε στους αξιωματικούς του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής.
Την ίδια ώρα, από όσα αναφέρει στο απολογητικό υπόμνημά της η Ειρήνη Μουρτζούκου είναι εμφανές ότι επιχειρεί να στρέψει την υπερασπιστική επιχειρηματολογία της στα ψυχιατρικά προβλήματα που, όπως ισχυρίζεται, αντιμετωπίζει, τονίζοντας ότι το αδικοχαμένο παιδί της έδωσε τη δύναμη για να τα ξεπεράσει: «Ο Παναγιωτάκης μού έδωσε τη δύναμη να ξεπεράσω τα “σκοτάδια” (ψυχιατρικά/ψυχωτικά/σωματικά και όχι μόνο), τα προβλήματά μου. Με έκανε να βρω τη δύναμη να κάνω και πάλι όνειρα…» επισημαίνει. Για την υπόθεση θανάτου του ίδιου παιδιού ισχυρίζεται ακόμα ότι δεν ταιριάζει με το «μοτίβο» των άλλων τεσσάρων περιστατικών, εξηγώντας κυνικά ότι «ο Παναγιωτάκης ήταν αγόρι, ενώ τα υπόλοιπα θύματα ήταν κορίτσια μικρότερης ηλικίας».
Παρ’ όλα αυτά, στην ανωμοτί κατάθεσή της δεν είχε διστάσει να ομολογήσει τη δολοφονία της ενάμισι έτους αδελφής της, η οποία είχε σχεδόν την ίδια ηλικία με τον μικρό Παναγιώτη όταν ξεψύχησε στα χέρια της, το 2014! Αξίζει να τονιστεί ότι η απολογία της καθ’ ομολογίαν παιδοκτόνου παρουσιάζει πολλά κενά, καθώς σε αυτήν δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά στον τρόπο με τον οποίο σκότωσε τα τέσσερα αθώα βρέφη, μεταξύ των οποίων τα δύο παιδιά της, με την αιτιολογία ότι δεν θυμάται πώς τούς αφαίρεσε τις ζωές.
«Ημασταν στο νοσοκομείο και, μάλιστα, δεν ήμασταν καν μόνοι μας στο δωμάτιο. Δεν ξέρω πώς το έκανα, αλλά το έκανα… Είναι λες και για δευτερόλεπτα δεν σκέφτομαι, δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει και μόλις συνειδητοποιώ τι γίνεται, το κακό έχει γίνει. Δεν θυμάμαι σε κανένα παιδί από τα τρία τι έκανα και με ποιον τρόπο δηλαδή σταματούσα την αναπνοή τους» αναφέρει συγκεκριμένα για το δεύτερο κοριτσάκι της, το οποίο σκότωσε μέσα στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» και, κατ’ επέκταση, για τα υπόλοιπα βρέφη, τα οποία δολοφόνησε με διαφορά λίγων μηνών το ένα από το άλλο.
