Η Ελλάδα, η ομορφότερη χώρα του κόσμου. Η Αθήνα, η πόλη που έλαμψε στα πέρατα της Γης με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και συνεχίζει να στέκει αγέρωχη σαν πολιτιστικό διαμάντι. Κι όμως, σε αυτό το μεγαλείο, στην καρδιά της τουριστικής μας υποδομής, εκεί όπου ο επισκέπτης έρχεται για πρώτη φορά ή φεύγει με τις τελευταίες εντυπώσεις από τη χώρα μας -στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος»- η εικόνα που αντικρίζει κανείς είναι εικόνα ντροπής.
- Από τον Γιάννη Αρμουτίδη
Το αεροδρόμιο, αν και μοντέρνο, άρτια σχεδιασμένο, με διεθνείς προδιαγραφές, έχει μετατραπεί σε κάμπινγκ «τουριστικής ασυδοσίας», με εκατοντάδες επισκέπτες να συμπεριφέρονται χωρίς κανένα ίχνος σεβασμού, σαν να βρίσκονται σε… κατασκήνωση! Παπούτσια πάνω στα καθίσματα στα gates αναχωρήσεων και στη μεγάλη αίθουσα των check-in, τουρίστες ξαπλωμένοι στα καθίσματα καταλαμβάνοντας τέσσερις και πέντε πέντε θέσεις (με ηλικιωμένους και οικογένειες να αναζητούν μάταια κάπου να καθίσουν) και άλλοι να κοιμούνται στα πατώματα!
Στη θέα αυτών των εικόνων δεν αντέξαμε και πλησιάσαμε τρεις από τα μπουλούκια των τουριστών που δεν σέβονται τίποτα και κανέναν. Τους ρωτάμε ευγενικά γιατί το κάνουν αυτό και η απάντησή τους είναι: «Γιατί να μην το κάνουμε, όταν το κάνουν όλοι;» Και όταν ρωτήσαμε αν το ίδιο θα έκαναν στα δικά τους αεροδρόμια, σε ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο, απάντησαν γελώντας περιφρονητικά: «Οχι βέβαια, εκεί υπάρχει τάξη. Στην Ελλάδα υπάρχει το “ελεύθερο”. Εδώ κάνουμε ό,τι θέλουμε».
Η απόλυτη απαξίωση του δημόσιου χώρου, με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς απλώς να παρατηρούν ή να αγνοούν. Αστυνομικοί κινούνται ανάμεσα στους ξαπλωμένους τουρίστες χωρίς να κάνουν καμία παρατήρηση, ενώ εκπρόσωποι των αεροπορικών εταιριών μάς απαντούν ότι δεν έχουν αρμοδιότητα για να επιβάλουν την τάξη. Οταν, δε, απευθυνθήκαμε στους αστυνομικούς, απέφυγαν, με ευγένεια, να μας απαντήσουν.
Αναζητήσαμε υπευθύνους του αεροδρομίου. Κανένας δεν βρέθηκε στα γραφεία. Κανείς δεν εμφανίστηκε για να απαντήσει ποιος έχει την αρμοδιότητα να διατηρήσει την τάξη, την εικόνα και τον σεβασμό στο εθνικό μας αεροδρόμιο. Η απουσία διοίκησης, εποπτείας και υπευθυνότητας είναι εκκωφαντική. Πού είναι οι ειδικές lounge καμπίνες ύπνου, όπως σε άλλα διεθνή αεροδρόμια όπου όποιος θέλει να ξαπλώσει, πληρώνει και έχει ιδιωτικότητα; Η αδιαφορία έχει γίνει κανόνας. Και αυτό δεν είναι απλώς ένα λειτουργικό πρόβλημα. Είναι πολιτιστικό έγκλημα.
Aυτοϋπονόμευση
Η εικόνα αυτή δεν τιμά τη χώρα μας. Αντιθέτως, μας γελοιοποιεί. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως αυτό που βλέπουμε στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» είναι εθνική αυτοϋπονόμευση. Είμαστε η χώρα που διδάσκει φιλοξενία, αλλά δεν απαιτεί τον ελάχιστο σεβασμό από όσους την επισκέπτονται. Το θέμα δεν μπορεί πλέον να μείνει στα χαμηλά κλιμάκια. Απαιτείται παρέμβαση σε επίπεδο υπουργείου Μεταφορών, υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, αλλά και Τουρισμού. Αλλιώς, πολύ σύντομα, οι εικόνες αυτές θα ταξιδέψουν στα διεθνή μέσα και τότε κανένα διαφημιστικό σποτ, κανένα βίντεο του ΕΟΤ δεν θα μπορέσει να σώσει την αξιοπρέπειά μας.
Το αεροδρόμιό μας είναι η είσοδος και η έξοδος της Ελλάδας. Και όπως δεν αφήνεις την πόρτα του σπιτιού σου γεμάτη σκουπίδια, έτσι δεν μπορείς να αφήνεις την πύλη της χώρας σου έρμαιο στην αυθαιρεσία. Καιρός να ξυπνήσουμε. Πριν γίνει η ασυδοσία κανόνας και η Ελλάδα ανέκδοτο στα διεθνή αεροπορικά φόρουμ.
