Υβριδικό αερόπλοιο (με μήκος 93 μέτρα και θέσεις για 50 επιβάτες) είναι πλέον έτοιμο να ξεκινήσει τις τελικές δοκιμές!
Υβριδικό αερόπλοιο (με μήκος 93 μέτρα και θέσεις για 50 επιβάτες) είναι πλέον έτοιμο να ξεκινήσει τις τελικές δοκιμές!
Σε λίγες μέρες αναμένεται να πραγματοποιήσει τις πρώτες ολοκληρωμένες δοκιμαστικές πτήσεις του το μεγαλύτερο αεροσκάφος που έχει πετάξει ποτέ τα τελευταία ογδόντα χρόνια. Ο λόγος για το υβριδικό αερόπλοιο Airlander 10!
Το γιγαντιαίο Airlander 10, με μήκος 300 πόδια έχει όλα τα χαρακτηριστικά των παραδοσιακών αερόπλοιων αλλά κι εκείνα που συναντά κανείς σε ελικόπτερα και αεροπλάνα! Είναι χαρακτηριστικό ότι το Airlander 10 άρχισε να σχεδιάζεται πριν από αρκετά χρόνια από τη βρετανική εταιρία 
Hybrid Air για λογαριασμό των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Ομως, λόγω των προβλημάτων στην αμερικανική οικονομία, το πρόγραμμα αποσύρθηκε. Η εταιρία πριν από τρία χρόνια αποφάσισε να συνεχίσει το εγχείρημα της κατασκευής του. Η αμερικανική κυβέρνηση αλλά και ιδιώτες έδωσαν αρκετά εκατομμύρια και μαζί τους ακολούθησαν η Ε.Ε και η Βρετανία!
Πολλαπλών χρήσεων
Το Airlander 10 έχει όλες τις προδιαγραφές για να χρησιμοποιείται για μεταφορές επιβατών, παρακολούθηση, τηλεπικοινωνίες, έρευνες, διασώσεις κ.ά. Οι δυνατότητες μεταφοράς φορτίου φτάνουν τα 10.000 κιλά, έχει θέσεις για 50 επιβάτες, ενώ η ταχύτητά του μπορεί να φτάσει τα 150 χιλιόμετρα την ώρα.
Το Airlander 10 για να γεμίσει το ειδικά κατασκευασμένο «μπαλόνι» του (από ανθρακονήματα και προδιαγραφές που έχουν οι στολές των αστροναυτών) χρειάζεται 1,3 εκατ. κυβικά μέτρα ήλιο, αλλά για να φτάσει στην προαναφερόμενη τελική ταχύτητα χρησιμοποιεί τέσσερις μεγάλες μηχανές ντίζελ, 350 ίππων η καθεμία. Οι συγκεκριμένες μηχανές αποτελούν και το μεγάλο του «όπλο», καθώς περιστρέφονται κάθετα και του δίνουν τη δυνατότητα να προσγειώνεται (και να απογειώνεται) χωρίς να απαιτείται αεροδιάδρομος! Εννοείται ότι το αερόπλοιο μπορεί να προσγειωθεί παντού, αλλά και να προσθαλασσωθεί.
Ακόμα ένα σημαντικό στοιχείο του Airlander 10 είναι η δυνατότητα παραμονής του στον αέρα για τουλάχιστον τρεις εβδομάδες (!). Μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 20.000 πόδια και αντέχει εξίσου σε υψηλές (έως και 54 β. Κελσίου) και χαμηλές θερμοκρασίες (έως και -56 β. Κελσίου).
Συγκριτικά με τα συμβατικά αεροπλάνα, το Airlander 10 καταναλώνει σε καύσιμα μόλις το ένα τέταρτο. Επόμενο βήμα των κατασκευαστών είναι να δώσουν στα επόμενα μοντέλα τη δυνατότητα να κινούνται με βάση την ηλιακή ενέργεια!
ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ
Η δύναμη που παίρνει από τους κινητήρες τού επιτρέπει να αιωρείται ακριβώς στην ίδια θέση, καθώς επίσης να απογειώνεται και να προσγειώνεται σε πολύ μικρά σημεία. Δεν προβληματίζεται στους αφιλόξενους χώρους και το σύστημα που διαθέτει του επιτρέπει να λειτουργεί όπως ένα συνηθισμένο Hovercraft, στη γη, στο χιόνι, στον πάγο και στο νερό.
ΩΦΕΛΙΜΟ ΦΟΡΤΙΟ
Με χωρητικότητα 440 κυβικά, κύρια μονάδα ωφέλιμου φορτίου, το σκάφος μπορεί να μεταφέρει κοντέινερ, παλέτες και φορτία. Συνολικά μπορεί να μεταφέρει 10 τόνους ή 48 επιβάτες. Το ανώτερο βάρος μεταφοράς φτάνει τους 50 τόνους.
ΕΛΙΚΕΣ
Οι έλικες κατεύθυνσης προσφέρουν τον έλεγχο της ταχύτητας και επιτρέπουν στο σκάφος να πετάξει και να προσγειωθεί με ασφάλεια. Οι αγωγοί που υπάρχουν στους έλικες βελτιώνουν την απόδοση στις χαμηλές ταχύτητες και οι οπίσθιοι κινητήρες να λειτουργούν με περισσότερη αποτελεσματικότητα.
Από το πρώτο Ζέπελιν στην καταστροφή του «Χίντεμπουργκ»
Το πρώτο Ζέπελιν (από το όνομα του Γερμανού κόμη Φερδινάνδου Φον Ζέπελιν που πρωτοκατασκεύασε τα στερεά αερόπλοια) είχε ανεξάρτητους σάκους αερίων, σκελετό αλουμινίου με σχήμα κυλινδρικό και κωνικά άκρα. Η πρώτη πτήση του έγινε στις 2 Ιουλίου του 1900 από τη λίμνη Κωνσταντία. Η πρώτη αεροπορική εμπορική γραμμή του κόσμου με αερόπλοια εγκαινιάστηκε στη Γερμανία το 1910. Κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί κατασκεύασαν πάνω από 100 αερόπλοια που βομβάρδισαν το Λονδίνο.
Η μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία των αερόπλοιων είναι αυτή του «Χίντεμπουργκ», που σήμανε και το τέλος των αερόπλοιων. Η κατασκευή του «Χίντεμπουργκ» άρχισε το 1933, είχε όγκο 7 εκατομμύρια κυβικά πόδια και στοίχισε 2.600.000 δολάρια. Υστερα από υπερατλαντικές πτήσεις 14 μηνών, στις 6 Μαΐου του 1937, ενώ ετοιμαζόταν να προσδεθεί στον ιστό της Λέικχορστ της Ν. Υόρκης, πήρε φωτιά το υδρογόνο του ύστερα από μια ατμοσφαιρική ηλεκτρική εκκένωση και κάηκε με θεαματικό τρόπο.
Τα νέα Ζέπελιν έπαψαν να κάνουν υπερατλαντικές πτήσεις, γιατί παραγωγή ηλίου είχαν μόνο οι ΗΠΑ. Το «Κόμης Ζέπελιν ΙΙ» ήταν το τελευταίο αερόπλοιο. Μαζί με το «Κόμης Ζέπελιν Ι» καταστράφηκε στο υπόστεγό του κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο προκειμένου να μην πέσει στα χέρια των Συμμάχων.
Σταύρος Βρανάς
