Το νέο άλμπουμ του γνωστού φωτογράφου Τζόρνταν Μάτερ, με σώματα να «μπλέκονται» και να ποζάρουν από τους δρόμους της Ουάσινγκτον ως την πόλη του φωτός
Το νέο άλμπουμ του γνωστού φωτογράφου Τζόρνταν Μάτερ, με σώματα να «μπλέκονται» και να ποζάρουν από τους δρόμους της Ουάσινγκτον ως την πόλη του φωτός
Ελάχιστα λεπτά πριν το ρολόι δείξει μεσάνυχτα ο γνωστός φωτογράφος Τζόρνταν Μάτερ δίνει 
το σύνθημα και 25 χορευτές αφήνουν τα ρούχα τους στα πρόχειρα αποδυτήρια και τρέχουν γυμνοί στη θέση τους μπροστά στην αψίδα του Washington Square Park.
Ποζάρουν για 43 μαγικά δευτερόλεπτα, με το διάφραγμα της φωτογραφικής μηχανής να ανοιγοκλείνει μανιασμένο, φυλακίζοντας τη σκηνή. Αμέσως μετά ο φωτογράφος φωνάζει «τέλος». Τα σώματα χαλαρώνουν, οι 
χορευτές επιστρέφουν στα αποδυτήρια. Ο Μάτερ κοιτάζει ικανοποιημένος τις τελευταίες λήψεις. Το άλμπουμ «Χορευτές στο σκοτάδι» μόλις ολοκληρώθηκε.
To concept
Σώματα γήινα, εκφραστικά, λεπτά και καλοσμιλεμένα σε έναν χορό μεταξύ ουρανού και γης, σε φόντο αστικό, σε φυσικά τοπία κάτω από τα φώτα της πόλης, στη λάμψη του φεγγαριού ή στο μισόφωτο του ηλιοβασιλέματος, η σειρά των φωτογραφιών του Τζόρνταν Μάτερ για το νέο άλμπουμ του «Χορευτές στο σκοτάδι» κόβει την ανάσα. Οι πόλεις και τα τοπία γίνονται καμβάς, όπου τα σώματα επαγγελματιών χορευτών και οι φιγούρες μαγνητίζουν το βλέμμα: χορεύουν, ακροβατούν, ποζάρουν και αποθανατίζονται από τον φακό στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, σε μέρη γνωστά ή απίθανα, σε όλο τους το μεγαλείο.
Γιατί χορευτές και γιατί γυμνοί; Ο ίδιος ο Μάτερ απαντά: «Οι χορευτές είναι ονειροπόλοι. Πολλοί έχουν εγκαταλείψει την άνεση ή μια συμβατή ζωή και δουλεύουν αμέτρητες ώρες για πολλά χρόνια, καθοδηγούμενοι όχι από το κέρδος ή τη φήμη, που είναι άγνωστο αν θα γνωρίσουν, αλλά από μια προσπάθεια να ζήσουν τον κόσμο των ονείρων τους στην πραγματικότητα, να ακολουθήσουν μια φιλοδοξία με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας».
Οταν το σώμα ξεγυμνώνεται, βλέπεις χαραγμένη την επιμονή να καθρεφτίζεται σε κάθε μυ ικανό να αποτυπώσει και την πιο αμυδρή φυσική έκφραση. «Είναι μια εμπνευσμένη ενσωμάτωση της αφοσίωσης στο πάθος μιας ζωής».
Παρά την έκθεση που συνεπαγόταν το εγχείρημα μιας γυμνής φωτογραφίας, οι χορευτές ανταποκρίθηκαν εθελοντικά και ως «Χορευτές στο σκοτάδι», γυμνοί από συμβατικότητες, προκαλούν θαυμασμό χωρίς να σοκάρουν, περνώντας το μήνυμα του άλλοτε «ντροπαλού και συνεσταλμένου παιδιού» Τζόρνταν: Στη ζωή πρέπει «να τρέξεις προς τους στόχους σου ενστικτωδώς, με τα μάτια δεμένα και “γυμνός”».
