Ο low profile σκηνοθέτης Παύλος Γαβαλάς αποκαλύπτει τα πλάνα του για ταινία μεγάλου μήκους.
Ο Παύλος Γαβαλάς είναι ένας άνθρωπος με χαμηλό προφίλ, παρά τις δουλειές που έχει κάνει στην τηλεόραση. Από το Mega μέχρι και τον Αlpha έχει βάλει τη σφραγίδα του σε αρκετές τηλεοπτικές δουλειές, ενώ έκανε επιτυχημένο «πέρασμα» από το θέατρο, όταν την περσινή σεζόν έπαιξε στην παράσταση «Caramel macchiato». Ωστόσο, το όνειρό του είναι μια ταινία μεγάλου μήκους. Τώρα που δεν έχει τηλεοπτικές παραγωγές χαλαρώνει στο «Απέραντο γαλάζιο», όπως λέγεται η οικογενειακή επιχείρηση που έχουν στην Αμοργό, και γεμίζει τις μπαταρίες του για την επόμενη σεζόν.
Μιλώντας στην «Espresso της Κυριακής» λέει: «Εργάζομαι ως σκηνοθέτης από το 1994, όταν ξεκίνησα σαν βοηθός στο Mega. Τότε ήμουν στο τρίτο έτος της σχολής και μια συμφοιτήτρια μού είπε ότι ζητούσαν άτομα στην πρωινή ζώνη. Μπήκα στα βαθιά γιατί ξεκίνησα κατευθείαν στο ψυχαγωγικό πρωινό με την Ελντα Πανοπούλου και τη Σοφία Βόσσου. Τελείωσα τη σχολή μου και η συνεργασία συνεχίστηκε για επτά χρόνια στο Mega. Ακολούθησαν τα άλλα κανάλια. Παράλληλα έκανα και θέατρο. Τα τελευταία τρία – τέσσερα χρόνια συνεργάζομαι με τον Alpha».
Οσον αφορά τις δουλειές του, δηλώνει: «Εκανα δύο σεζόν το “Σπίτι από την αρχή” με τη Σίσσυ Φειδά, τον “Εφιάλτη στην κουζίνα”, το “Botrini’s Project” και το “Τι θα φάμε σήμερα μαμά” με την Νταϊάν Κόχυλα». Οσο για το αν έχουν συμβεί απρόοπτα όλα αυτά τα χρόνια, μας αποκαλύπτει: «Είναι ένα επάγγελμα που είναι μέσα στα απρόοπτα. Και στη σκηνοθεσία και σε όλες τις συνεργασίες όταν είσαι με πολύ κόσμο πάντα υπάρχουν τα απρόοπτα ή αυτά που λέμε της τελευταίας στιγμής, που, ευτυχώς, ο θεός της τηλεόρασης κάτι κάνει και πηγαίνουν όλα καλά στο τέλος. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Να βγαίνουν τα γυρίσματα έτσι όπως τα θέλουν η παραγωγή και το κανάλι».
Δούλεψε στη χρυσή εποχή της τηλεόρασης, τότε που γίνονταν πολλές δουλειές και μεγάλα σόου. Ο σκηνοθέτης μιλώντας γι’ αυτήν την περίοδο λέει: «Υπήρχε μια εποχή που το χρήμα το συζητούσες στο τέλος. Ηταν η τελευταία κουβέντα, σημαντική μεν, αλλά έβλεπες ότι δεν προβληματίζονταν τα κανάλια και, αν θέλανε να πραγματοποιήσουν ένα project, έβρισκαν τα χρήματα και τους χορηγούς μέσω διαφημιστικών. Υπήρχαν παραγωγές και με πολλά χρήματα αλλά και με ωραίες ιδέες. Ισως τα πιο σημαντικά χρήματα που έχω πάρει ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004. Νομίζω ότι θα πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας ότι τα χρήματα έρχονται και παρέρχονται και πρέπει να είμαστε συνειδητοποιημένοι και για τις ανάγκες μας αλλά και για το πώς θέλουμε να ζήσουμε. Η άποψή μου είναι να περνάμε καλά και με λίγα και με πολλά».
Ο Παύλος παρ’ ότι έχει φορτωμένο πρόγραμμα βρίσκει χρόνο για ό,τι τον ενδιαφέρει: «Στο μυαλό πάντα γυρνάνε πράγματα καινούργια, τα οποία θες να δοκιμάσεις. Πάντα βλέπουμε κάτι ωραίο και το σημαντικό δεν είναι να το αντιγράψουμε αλλά να δώσουμε τη δική μας οπτική και να το κάνουμε πιο δημιουργικό. Οχι μόνο στην τηλεόραση αλλά και σε ό,τι έχει να κάνει με τη δημιουργία. Παρ’ όλα αυτά, τον χρόνο μου τον γεμίζω και με άλλα πράγματα, όπως να κάνω θεατρικές παραστάσεις. Το “Caramel macchiato”, για παράδειγμα, που ανέβηκε στο θέατρο Αλμα και λέμε να πάει και για δεύτερη σεζόν. Επίσης, ασχολούμαι με video art, δηλαδή γενικά με τέχνη».
Αν και το επάγγελμά του είναι πολύπλευρο, εντούτοις αυτό που θα ήθελε να κάνει είναι μια ταινία μεγάλου μήκους. «Εχω κάνει ταινίες μικρού μήκους αλλά θα ήθελα να κάνω και μια μεγάλου. Νομίζω ότι κάθε σκηνοθέτης το έχει στην άκρη του μυαλού του είτε δουλεύει στην τηλεόραση είτε στο θέατρο. Η ταινία μεγάλου μήκους έχει μια μαγεία όχι τόσο για να πεις ότι κάνεις μια ταινία όσο για τα μηνύματα που μπορείς να περάσεις και θεωρείται αρκετά σοβαρό τόλμημα παγκοσμίως».
ΤΕΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ