Μεταμεσονύκτιο οδοιπορικό εκεί όπου η εγκληματικότητα στοίχειωνε δρόμους και γειτονιές
Αδεια η πόλη, πού πήγαν όλοι; Βράδυ Παρασκευής αποφασίσαμε να κατηφορίσουμε προς το κέντρο της Αθήνας προκειμένου να διαβούμε τους πολυσύχναστους και απροσπέλαστους από λαθρομετανάστες επικίνδυνους δρόμους. Για να καταγράψουμε πόσο επικίνδυνο είναι να σεργιανίζει κανείς στην καρδιά της πρωτεύουσας, όταν ο ήλιος πέφτει και το μαύρο πέπλο της νύχτας σκεπάζει τα πάντα… Τα δεδομένα ωστόσο ανέτρεψαν όσα είχαμε στο μυαλό μας και η εικόνα της νυχτερινής Αθήνας μάς επιφύλασσε μεγάλες εκπλήξεις. Εκεί που άλλοτε φοβόσουν να περπατήσεις -έτρεμες και μόνο στην ιδέα- λόγω των εκατοντάδων λαθρομεταναστών και της εγκληματικότητας, σήμερα δεν υπάρχει ψυχή… Η οδός Αθηνάς, η Αχαρνών, η Ευριπίδου, η Ομόνοια, η σκοτεινή Μενάνδρου, η πλατεία Κουμουνδούρου θυμίζουν περισσότερο δρόμους μιας στοιχειωμένης πόλης. Μιας πόλης-φάντασμα, την οποία όλοι εγκατέλειψαν ξαφνικά…
Οι «νύχτες τρόμου» με τις συμμορίες αλλοδαπών και τις άγριες συμπλοκές έγιναν νύχτες ηρεμίας με ισχυρή αστυνόμευση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας δεν συναντήσαμε παρά μόνο ελάχιστα άτομα να περπατούν στους τρομακτικά ερημικούς δρόμους και στις πλατείες του αμαρτωλού κέντρου της Αθήνας. Οι συχνές περιπολίες των αστυνομικών και η αυξημένη αστυνομική δύναμη που βρίσκεται καθημερινά πάνω στις πλατείες φαίνεται πως έδιωξε το «κακό». Ολους αυτούς που τα προηγούμενα χρόνια τις είχαν καταλάβει αρπάζοντας το δικαίωμα από τους πολίτες να μπορούν να κάνουν τις βόλτες τους, να συναντούν τους φίλους τους, να πίνουν τον καφέ τους. Ετσι, οι παράνομοι έφυγαν, αλλά ο φόβος που δεν λέει να βγει από την καρδιά των κατοίκων μετέτρεψε το κέντρο της πρωτεύουσας σε ερημιά…
Αρχικά φτάσαμε στην οδό Αθηνάς όπου η απόλυτη ησυχία μάς προκάλεσε ανατριχίλα… Εξω από το δημαρχείο, αλλά και την πλατεία Κοτζιά δεν κυκλοφορούσε ούτε γάτα! Στην οδό Αχαρνών και την πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα η παρουσία των αστυνομικών και οι φάροι από τις υπηρεσιακές μοτοσικλέτες ήταν οι μόνες εικόνες που έδιναν χρώμα στη νύχτα. Στην οδό Ευριπίδου φτάσαμε γύρω στις 12.00 το βράδυ και τον μοναδικό που βρήκαμε για να ανταλλάξουμε μια «καληνύχτα» ήταν ο οδηγός της υδροφόρας του δήμου που καθάριζε τον δρόμο. Στον σταθμό του μετρό στο Μοναστηράκι οι άστεγοι κοιμόντουσαν ήσυχα, ενώ στην Ομόνοια ένας υπάλληλος του δήμου σκούπιζε τον δρόμο. Το φόντο της άδειας πλατείας απολάμβανε ένα ζευγαράκι το οποίο, ναι, τόλμησε και έδωσε ραντεβού στο σημείο.
Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκε η περιπλάνησή μας και στις οδούς Αρσάκη, Αχιλλέως, Μενάνδρου, Νικηφόρου, Πατησίων, Σωκράτους, καθώς και στην πλατεία Κουμουνδούρου. Δρόμοι σκοτεινοί. Ανθρωποι κρυμμένοι. Αδειες πλατείες. Αδειοι σταθμοί. Το μοναδικό σημείο που είχε λίγη ζωή ήταν η λεωφόρος Συγγρού. Η λεωφόρος του έρωτα, όπου οι ιερόδουλες περίμεναν στην πιάτσα να «ψαρέψουν» τους πελάτες…
Περισσότερα από 200 περιπολικά και οι μοτοσικλέτες της ΕΛ.ΑΣ. κυκλοφορούν στις περιοχές της Αττικής από τις 22.00 έως τις 6.00 το πρωί. Επίσης έχουν αυξηθεί οι περιπολίες της δίκυκλης αστυνόμευσης τόσο της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. όσο και της ομάδας Ζήτα που εκτελούν υπηρεσία από τις 12.00 τα μεσάνυχτα έως τις 5.00 το πρωί. Συγκεκριμένα, τα περιπολικά, ξεκινούν κάθε νύχτα, τουλάχιστον 200 στον αριθμό και μπορεί να φτάνουν μέχρι και τα 250 σε όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, με έμφαση κυρίως στις πιο απομονωμένες περιοχές, αλλά και στο κέντρο της Αθήνας, σε γειτονιές και σημεία όπου υπάρχει αυξημένη εγκληματικότητα. Στο μέτρο αυτό -το οποίο φαίνεται πως αποδίδει- αναγκάστηκε να καταφύγει η ΓΑΔΑ μετά την αλματώδη αύξηση της εγκληματικότητας, κυρίως τη νύχτα.
ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ
Φωτό: Βαγγέλης Μασιάς
