Η οξυτοκίνη ενισχύει το συναίσθημα της «απώλειας», φέρνοντας άγχος.
Ο πόνος του έρωτα είναι ένα άκρως ορμονικό ζήτημα! Ερευνητικά πια διαπιστώθηκε ότι η ίδια ορμόνη που ευθύνεται για το συναισθηματικό «δέσιμο» μεταξύ δύο ανθρώπων ευθύνεται και για τη διόγκωση των αρνητικών συναισθημάτων.
Η οξυτοκίνη, γνωστή και ως ορμόνη του έρωτα, σύμφωνα με νέα έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern η οποία δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature Neuroscience», αποδείχθηκε ότι είναι η ορμόνη και της ερωτικής αγωνίας. Η έρευνα αποκάλυψε ότι μία από τις λειτουργίες της είναι να ενισχύει τη μνήμη σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, ακόμα και όταν αυτή αφορά οδυνηρές και δυσάρεστες εμπειρίες. Με λίγα λόγια, η οξυτοκίνη αποδεικνύεται ορμόνη που «κάνει την τρίχα, τριχιά» τόσο σε επίπεδο θετικών όσο και αρνητικών συναισθημάτων. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η οξυτοκίνη αυξάνει την τάση μας για φόβο και ανησυχία όταν ζούμε δύσκολες καταστάσεις, ενώ δημιουργεί και ψυχική αναταραχή.
«Κατανοώντας τον διπλό ρόλο του συστήματος της οξυτοκίνης στην πρόκληση ή τη μείωση του στρες, ανάλογα με το κοινωνικό περιβάλλον, μπορούμε να ρυθμίσουμε τη χρήση της σε πλαίσιο θεραπειών για να επιτύχουμε μόνο θετικές αντιδράσεις» εξηγεί η Γιελένα Ραντούλοβιτς, Καθηγήτρια για τη Διπολική Διαταραχή και επικεφαλής της σχετικής έρευνας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που η οξυτοκίνη συνδέεται με το κοινωνικό στρες, αλλά και με τη διαδικασία εμπέδωσης του φόβου. Σημαντική, δε, κρίνεται και η ανακάλυψη της συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου που ευθύνεται για τις αρνητική επίδραση της οξυτοκίνης, το πλάγιο διάφραγμα. Εκεί ενεργοποιείται από την ορμόνη το εξωκυττάριο σήμα ERK, το οποίο έχει διαπιστωθεί ότι ενεργοποιείται για έξι ώρες μετά από μια δυσάρεστη κοινωνική εμπειρία. Η Ραντούλοβιτς εκτιμά ότι το ERK προκαλεί ενισχυμένο φόβο διεγείροντας τα δίκτυα του εγκεφάλου που ευθύνονται γι’ αυτόν, πολλά από τα οποία περνούν μέσα από το πλάγιο διάφραγμα.
Τα ευρήματα αυτά προκάλεσαν έκπληξη στους ερευνητές που περίμεναν ότι η οξυτοκίνη, η οποία είχε συνδεθεί μέχρι σήμερα με τον έρωτα και το συναισθηματικό δέσιμο, θα μπορούσε να προκαλέσει μόνο θετικά συναισθήματα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
