O «Σαλαμινομάχος» της κωπηλασίας Λευτέρης Κόνσολας εξηγεί πώς έφτασε στην κορυφή του κόσμου στην κατηγορία διπλό σκιφ ελαφρών βαρών.
Ο 25χρονος Λευτέρης Κόνσολας, που κατέκτησε πριν από λίγες μέρες (με παρτενέρ τον Σπύρο Γιάνναρο) το χρυσό μετάλλιο στο 1ο Παγκόσμιο Κύπελλο Κωπηλασίας στην κατηγορία διπλό σκιφ ελαφρών βαρών γνωρίζοντας την αποθέωση από τους ομογενείς της Αυστραλίας στο Σίδνεϊ αποτελεί την καλύτερη απόδειξη ότι η «δύναμη της θέλησης» στον αθλητισμό δημιουργεί θαύματα. Πριν από έξι χρόνια είχε πάρει την απόφαση να σταματήσει να κωπηλατεί προκειμένου να βρει τον επαγγελματικό του προσανατολισμό, όμως ξαφνικά παρουσιάστηκε η ευκαιρία που τον βοήθησε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα: να κατακτήσει την κορυφή του κόσμου.
Πόσες ώρες προπονείσαι την ημέρα;
Το πρόγραμμά μου είναι πράγματι εξαντλητικό. Προπονούμαι σχεδόν δέκα ώρες κάθε μέρα. Πέντε το πρωί και πέντε το απόγευμα.
Πού κάνετε προπονήσεις και τι προβλήματα αντιμετωπίζετε;
Παρά τις αντιξοότητες που περνά ο ελληνικός αθλητισμός έχουμε δίπλα μας την ομοσπονδία που κάνει ό,τι μπορεί, αν και δυσκολεύεται οικονομικά, για να προετοιμαζόμαστε με καλές συνθήκες. Οι προπονήσεις μας γίνονται στο Ολυμπιακό Κέντρο στον Σχινιά και μένουμε στους ξενώνες. Οσο και αν φαίνεται περίεργο, το μοναδικό μεγάλο πρόβλημά μας είναι η έλλειψη internet, γιατί στις ελάχιστες ώρες που είμαστε ελεύθεροι θέλουμε να επικοινωνούμε με τους συγγενείς και τους φίλους μας, αλλά δεν μπορούμε.
Είσαι γέννημα θρέμμα της Σαλαμίνας…
Ο σύλλογός μου είναι ο Ναυτικός Ομιλος Σαλαμίνας και άρχισα το 2003. Μέχρι τότε δεν έκανα τίποτα, αλλά με παρακίνησε ο αδελφός μου. Πρώτα έκανα καγιάκ και μετά στράφηκα στην κωπηλασία. Το 2008 είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω, γιατί μόλις τελείωσα τον Στρατό, ήθελα να τακτοποιηθώ επαγγελματικά και να βάλω τη ζωή μου σε μια σειρά. Για καλή μου τύχη και ενώ ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω, με κάλεσαν στην εθνική ομάδα για να με δοκιμάσουν. Τους άρεσα και με προέτρεψαν να μείνω. Από τότε ξεκίνησαν όλα για εμένα.
Ποια είναι τα κέρδη ενός παγκόσμιου πρωταθλητή στην κωπηλασία;
Δεν υπάρχει, πιστέψτε με, μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να πραγματοποιείς το όνειρό σου. Να πετυχαίνεις κάτι που φαινόταν απίστευτο και αδιανόητο. Να παίρνεις μέρος σε μεγάλες διοργανώσεις. Οι πρώτοι μου Ολυμπιακοί το 2012 στο Λονδίνο ήταν για εμένα κάτι που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Κατέκτησα την 8η θέση και ένιωσα τότε να πετάω στα σύννεφα.
Οι επόμενοι στόχοι σου;
Το 2014 άρχισε καλά για εμένα και τον Σπύρο Γιάνναρο, καθώς πήραμε την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αυστραλίας. Τον επόμενο μήνα έχουμε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Σερβία και τέλος Αυγούστου το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ολλανδία. Είναι δύο πολύ μεγάλες διοργανώσεις, από τις οποίες θέλουμε να φέρουμε μετάλλια για τη χώρα μας.
Και αν πάμε πιο μακριά, οι Ολυμπιακοί του 2016;
Βέβαια, ό,τι κάνουμε όλο αυτόν τον καιρό έχει αποκλειστικό στόχο το Ρίο. Οι δεύτεροι Ολυμπιακοί αποτελούν το πιο μεγάλο όνειρο και μαζί με τον Σπύρο θέλουμε να πάρουμε ένα μετάλλιο. Αν τα καταφέρουμε, θα μπορώ να πω ότι έπιασαν τόπο οι θυσίες μου.
Με τον Σπύρο είστε αντίπαλοι στα εγχώρια πρωταθλήματα και συμπαίκτες στην Εθνική. Πώς είναι οι μονομαχίες σας;
Κάνουμε μαζί προπονήσεις στον Σχινιά όταν είναι να παίξουμε με την Εθνική, αλλιώς εγώ προπονούμαι στη Σαλαμίνα κι εκείνος στη Γλυφάδα. Τη μια τον κερδίζω εγώ, την άλλη με κερδίζει εκείνος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν στενοχωριόμαστε. Χαιρόμαστε να είμαστε ακόμη και αντίπαλοι.
Π.ΚΑΤΩΝΗΣ
