❱❱ Πλήθος πιστών είπε το τελευταίο «αντίο» στον πατέρα ΝεκτάριοΑπό τους
Γιάννη Κωτσαλά
και Μαρία Ανδρέου
Με θρήνο, δάκρυα και επιφωνήματα «άγιος» και «άξιος» από τα χείλη των αμέτρητων πιστών, που κατέκλυσαν την Καμάριζα Λαυρίου, οδηγήθηκε στην τελευταία κατοικία του ο σεβάσμιος γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης, ακριβώς κάτω από το καμπαναριό του προσκυνήματος που ανέγειρε και αφιέρωσε στον συνώνυμό του άγιο.
Ανάμεσά τους, μαυροντυμένος, ο γνωστός τραγουδιστής Πάνος Μουζουράκης, προσπαθούσε μάταια να συγκρατήσει τους λυγμούς που τον έπνιγαν.
Από την Πέμπτη και κατά τη διάρκεια ολόκληρης της νύχτας, το σκήνωμα του χαρισματικού πατέρα παρέμεινε σε λαϊκό προσκύνημα, με τους πιστούς να μη σταματούν να καταφθάνουν από κάθε γωνιά της χώρας για να το ασπαστούν. Δεν ήταν λίγοι οι γνωστοί καλλιτέχνες και αθλητές που επισκέπτονταν τον πατέρα Νεκτάριο για να ακούσουν τις συμβουλές του και να πάρουν δύναμη, όπως ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδας Βασίλης Τοροσίδης. Ο διεθνής άσος επισκεπτόταν συχνά τον γέροντα για να συνομιλήσει μαζί του και να αντλήσει δύναμη πίστης.
Χρυσή καρδιά
Το ιερό προσκύνημα ήταν κατάμεστο, μέσα και έξω, όπως και όλοι οι δρόμοι του χωριού, καθώς πνευματικά παιδιά του γέροντα είχαν φτάσει με πούλμαν από περιοχές και εκτός Αττικής. Οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα και συνέρρεαν διαρκώς πιστοί, που αγάπησαν τον ιερέα με τη χρυσή καρδιά και είδαν θαύματα να γίνονται στις ζωές τους από τις προσευχές και τον θείο λόγο του. Οικογένειες με τα παιδιά τους, νέοι που είχαν δεχθεί την ευχή και την ευλογία του σταύρωναν στο σκήνωμά του προσωπικά αντικείμενά τους, όπως βέρες, κομποσκοίνια, σταυρούς.
Η εξόδιος ακολουθία εψάλη ακριβώς στις 12 το μεσημέρι, παρουσία του μητροπολίτη Μεσογαίας κ. Νικολάου και άλλων ιεραρχών. Ο επικήδειος του μητροπολίτη Μεσογαίας ήταν ένας αριστουργηματικός ύμνος για τον ταπεινό και φιλάνθρωπο γέροντα Νεκτάριο Βιτάλη, που αποτέλεσε μορφή της Ορθοδοξίας.
«Είσαι αμίλητος, αλλά η ψυχή σου έχει μιλήσει σε όλους μας. Είσαι ακίνητος, αλλά πορεύεσαι στην αιώνια Βασιλεία των Ουρανών» ανέφερε ο μητροπολίτης, που αποκάλυψε ότι ο γέροντας αρνιόταν από σεμνότητα μέχρι τέλους τη φροντίδα της μητρόπολης και ζούσε μόνος στο κελί του δίπλα από το προσκύνημα.
Οταν το φέρετρο βγήκε από τον ναό, το πλήθος των πιστών που χειροκροτούσε φωνάζοντας «άγιος, άξιος!» αποχαιρέτησε κλαίγοντας τον ιερέα, ο οποίος θα μείνει στις καρδιές τους ως ο φιλεύσπλαχνος ποιμένας της σύγχρονης ιστορίας της Εκκλησίας.
