Ποιος θα το πίστευε ότι ένας συγγραφέας πριν από 88 χρόνια θα οραματιζόταν τον κόσμο του 2020 να κυκλοφορεί με μάσκες!
Κι όμως ο Γερμανός (τυχαίο;) συγγραφέας Ernst Jünger προέβλεψε την καθολική χρήση μάσκας ως μέσο που ενισχύει τη συμμόρφωση και την ομοιομορφία σε μια δυστοπική μελλοντική κοινωνία σε ένα μυθιστόρημα με τίτλο «The Worker» («Ο Εργάτης» / γερμανικά: «Der Arbeiter») που δημοσιεύθηκε το 1932!
Αυτό που γίνεται τώρα πραγματικότητα είναι το ανατριχιαστικό σενάριο που οραματίστηκε, δυστυχώς, ο αινιγματικός Γερμανός συγγραφέας Ernst Jünger στο κλασικό έργο του! Με τις μάσκες προσώπου να γίνονται μέρος της καθημερινότητας, μικρών και μεγάλων και σιγά σιγά να θεωρούνται «φυσιολογικό» γκάτζετ (τύπου κινητού) βγαίνοντας από το σπίτι, ο Ernst Jünger καθηλώνει στον «Εργάτη» με την προφητικότητά του!
Τα μέτρα επιβολής αναγκάζουν τους ανθρώπους να τις φορούν σχεδόν παντού! Οι αποφάσεις γίνονται ολοένα και πιο απάνθρωπες και δρακόντειες!
Μάλιστα, όπως αναφέρει λεπτομερώς ο Thomas Crew στο άρθρο του The Dystopian Age of the Mask, (Η Δυστοπική Εποχή της Μάσκας) η «εξάλειψη κάθε ιδιωτικότητας» είναι ένα θέμα που το συναντάμε σε όλη τη δυστοπική λογοτεχνία.
Άλλωστε, αυτό εκφράζεται από τον Τζορτζ Οργουελ στο «1984», όταν περιγράφει τις μάζες ως «ένα έθνος πολεμιστών και φανατικών, που βαδίζουν προς τα εμπρός σε τέλεια ενότητα, όλοι σκέφτονται τις ίδια πράγματα και φωνάζουν τα ίδια συνθήματα… τριακόσια εκατομμύρια άνθρωποι όλοι με το ίδιο πρόσωπο».
Ο Crew εξηγεί ότι αυτό το θέμα κυριαρχεί στο «The Worker» του Jünger, όπου ο Γερμανός συγγραφέας έγραψε με ανατριχιαστικό τρόπο: «Η ομοιομορφία της νέας εποχής συμβολίζεται… από τον ξαφνικό πολλαπλασιασμό της μάσκας στη σύγχρονη κοινωνία». «Δεν είναι τυχαίο», γράφει, «ότι η μάσκα αρχίζει και πάλι να παίζει καθοριστικό ρόλο στη δημόσια ζωή. Εμφανίζεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους… είτε ως μάσκα αερίων, με την οποία προσπαθούν να εξοπλίσουν ολόκληρους πληθυσμούς. Να είναι σαν μάσκα προσώπου για σπορ και υψηλές ταχύτητες, σε κάθε οδηγό αγώνων, είτε ως μάσκα ασφαλείας για χώρους εργασίας που εκτίθενται σε ακτινοβολία, εκρήξεις ή ναρκωτικές ουσίες. Μπορούμε να υποθέσουμε» συνεχίζει με μια τρομακτική διαίσθηση, «ότι η μάσκα θα έρθει να αναλάβει λειτουργίες που σήμερα δεν μπορούμε να φανταστούμε». Ο Crew εξηγεί ότι μελετώντας το βιβλίο «Προφητεία», πως το κοινό έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου στο να πιστεύει ότι το μόνο που πρέπει να το ενδιαφέρει είναι «η συνέχιση της ζωής», ανεξάρτητα από το πόσο ασφυκτική, αποξενωμένη από τους άλλους και ασήμαντη μπορεί να είναι αυτή η «ζωή».
«Δεδομένης της ξαφνικής πανταχού παρουσίας της μάσκας προσώπου το 2020, σε ολόκληρο τον κόσμο και σε έναν αυξανόμενο αριθμό κοινωνικών πλαισίων, είναι αδύνατο να αποφύγουμε το συμπέρασμα ότι αυτό ακριβώς είναι το είδος της ανάπτυξης που είχε στο μυαλό του ο Jünger.
Η συμμόρφωσή μας στο να αποκρύπτουμε το πρόσωπο αντανακλά τις απάνθρωπες τάσεις που, για τον Jünger, διέπουν τη σύγχρονη περίοδο. Αντιπροσωπεύει άλλο ένα στάδιο στην υποβάθμιση του ατόμου που έγινε σαφές στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Είτε ως ένα κομμάτι κρέας πεταμένο στο πεδίο της μάχης είτε ως γρανάζι στη μηχανή της οικονομίας του πολέμου, η σύγχρονη εποχή έχει τη συνήθεια να υποβιβάζει τον άνθρωπο σε ένα λειτουργικό αντικείμενο. Ολα τα μη ουσιώδη -όλα, δηλαδή, που μας κάνουν ανθρώπους- απορρίπτονται εντελώς».
Ο λογοτέχνης είχε κατηγορηθεί για την επιχείρηση «σκοτώστε τον Χίτλερ»
Ο Jünger θεωρείται ίσως από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα, αποτέλεσε δε μία από τις κεντρικές μορφές του ρεύματος που έμεινε γνωστό ως «Συντηρητική Επανάσταση».
Στο βιβλίο του «Der Arbeiter» αναλύει τις απόψεις του για μια πλήρως κινητοποιημένη κοινωνία που θα καθοδηγείται από πολεμιστές-εργάτες-διανοούμενους. Γεννήθηκε στη Χαϊδελβέργη στις 29 Μαρτίου 1895 και πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1998.
Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στον Αυτοκρατορικό Γερμανικό Στρατό και για τη δράση του παρασημοφορήθηκε με τον Σιδηρούν Σταυρό Α΄ Τάξεως, καθώς και με το παράσημο Pour Le Merite, που αποτελούσε την ανώτατη τιμητική διάκριση στον τότε γερμανικό στρατό.
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στη Wehrmacht, απ’ όπου απολύθηκε το 1944, μετά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Χίτλερ, στην οποία, σύμφωνα με τη φημολογία, είχε συμμετοχή.
Σε όλη του τη ζωή ο Jünger υπήρξε άθεος, αλλά έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του ασπάστηκε τον καθολικισμό.
Τον Μάρτιο του 1995, όταν συμπληρώθηκαν τα 100 χρόνια του Jünger, στην κατοικία του τον επισκέφθηκαν ο καγκελάριος Helmut Kohl και ο πρόεδρος της Γερμανίας Roman Herzog.
Την επομένη του θανάτου του, όλες οι γερμανικές εφημερίδες κυκλοφόρησαν με αυτόν ως κύριο τίτλο, ενώ ο πρόεδρος της Γερμανίας δήλωσε ότι «…θρηνούμε τον θάνατο ενός μοναδικού μάρτυρος της εποχής μας».
