Σα μια γροθιά η δημοσιογράφος και ο εκδότης της Σάββας Καλεντερίδης συνεχίζουν να διαθέτουν τα έσοδα των βιβλίων της στα παιδιά που νοσούν από καρκίνο
«Από τα βιβλία μου δε θα βγάζουμε, ούτε εγώ, ούτε κι εσύ ποτέ… κανένα κέρδος » πρωτοείπε στον εκδότη της Σάββα Καλεντερίδη και το τήρησαν και οι δύο. Από το 2015 και λίγους μήνες μετά τη φυγή του συζύγου της κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο «Το ορκίζομαι στις ρυτίδες μου». Δύο χρόνια μετά το δεύτερο. «Τι… είπαμε ότι είναι ο έρωτας;» Και τώρα κυκλοφορεί το τρίτο… «Η αριστερή μου πλευρά».
Τριάντα χιλιάδες ευρώ έχουν διατεθεί μέχρι σήμερα σε παιδιά που νοσούν από καρκίνο, είτε μέσα από το σύλλογο γονέων παιδιών με καρκίνο «Η πίστη» είτε σε παιδιά που πρέπει να μεταφερθούν στο εξωτερικό.
Ο πρώτος όρκος της δημοσιογράφου συνεχίζει να τηρείται αφού η συγγραφική της δράση ξεκίνησε το 2015, τότε που αποχωρίστηκε το σύζυγό της χτυπημένο από τον καρκίνο και αργότερα το 2018 και τη μητέρα της. Στην εφηβεία της είχε χάσει και τον πατέρα της χτυπημένο από την επάρατη νόσο.
«Θύμωσα… μα τι λόγο είχε ο θυμός; Λύγισα … μα τι λόγο θα είχε να μείνω έτσι; Ράγισα… και πως θα σωζόμουν πάλι; Τα τελευταία δέκα χρόνια και μετά από ένα σοβαρό εγκεφαλικό που έπαθε η μητέρα μου, ζούσαμε οι τρεις μας. Προστατευμένοι από τα δύσκολα μέσα στην αγάπη μας. Και ξαφνικά βρέθηκα να ζω μόνη, σε ένα σπίτι που ελλειμματικό από φωνές και στιγμές. Έτσι δημιουργήθηκε και… «Η αριστερή μου πλευρά». Ένα βιβλίο με κεντρικό πρόσωπο τη μητέρα μου. Τη Ροδούλα. Τη Ροδούλα της κατανόησης, της αριστερής ιδεολογίας, της σιωπής και της ευγένειας, της αγωνίστριας, της καλλονής, της ήρεμης δύναμης και της αέναης προσπάθειας. Γύρω πλέχτηκε η απαραίτητη μυθοπλασία μα η ίδια παραμένει ως είχε. Ακέραιη.»
Από τον ερχομό της οικογένειας στην Ελλάδα με την Μικρασιατική καταστροφή μέχρι την κατοχή. «Ξέρεις ποιος είναι ο δράκος, Ροδούλα μου; Το αχόρταγο το μάτι. Ο λαίμαργος ο άνθρωπος». Από την κατοχή και τον αντάρτη πατέρα μέχρι τον αντιστασιακό σύζυγο. «Το ήθος τους από την αφοσίωση κινούσε και εκεί τελείωνε. Προς χάριν των αριστερών του πατέρα πράξεων. Προς χάριν των αριστερών της μητέρας φρονημάτων. Σε αυτή τη χάρη στόχευαν κι έπεφταν και από αυτήν πλήθαιναν»
Και από τη μεταπολίτευση μέχρι το εγκεφαλικό επεισόδιο που κατέστρεψε την αριστερή της πλευρά. Την πλευρά της ιδεολογίας και της θηλυκής φύσης. Και τότε, στο μισό της όλο, εμφανίζεται ο νεαρός θεραπευτής. «Στα σημεία του πόνου. Εκεί την άγγιζε. Στα κέντρα της κατασκευής της. Εκεί την ακουμπούσε. Στα συμπλέγματα της εξέλιξής της. Εκεί την ψηλάφιζε. Στα χέρια του τα γηραιά της διαλύονταν κύτταρα και χώρο για τη δεύτερή της έκαναν νιότη»
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος το 2017 έγραψε για τη συγγραφέα… «Η Δέσποινα Σωτηροπούλου έχει καταφέρει τη συνένωση δυο μεγάλων σχολών. Του ρομαντισμού και του υπερρεαλισμού. Μέσα από τον απόηχο των λέξεών της δημιουργείται μια καινούργια λογοτεχνική οντότητα»
Η «Η αριστερή μου πλευρά» είναι η ιστορία μιας μητέρας που απέδειξε, ότι η σιωπή και η ευγένεια φέρνουν την ανατροπή και μάλιστα τόσο ήπια, που μοιάζει σαν από πάντα να ήταν όλα σε τάξη. Ένα βιβλίο ύμνος στην αγάπη αφιερωμένο σε όλες τις μητέρες μιας άλλης εποχής. Στις μητέρες του κόπου, της προσπάθειας και της αντοχής. «Δεν ξέρω, αν δεν είχα περάσει μέσα από τις συμπληγάδες του αβάσταχτου πόνου, αν θα είχα φτάσει ποτέ στο σημείο που βρίσκομαι σήμερα. Να διαθέτω δηλαδή, από το ελάχιστό μου. Όμως η ζωή μας δεν κρίνεται από τα αν… αλλά από τα αποτελέσματα των επιλογών και των πράξεών μας»
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ.
