Φόβοι ότι θα ξεφύγει από το εργαστήριο στέλεχος της ισπανικής γρίπης η οποία είχε σκοτώσει 50.000.000 ανθρώπους
Εντονες αντιδράσεις από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα προκαλεί η κίνηση ερευνητών να «αναστήσουν» στο εργαστήριο στέλεχος της ισπανικής γρίπης, που είχε σκοτώσει 50.000.000 ανθρώπους στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο επειδή ο ιός -όπως οι περισσότεροι- μπορεί να ξεφύγει από το εργαστήριο και να προκαλέσει ακόμα και πανδημία. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν – Μάντισον, βασισμένοι στη διαδικασία της αντίστροφης γενετικής, δημιούργησαν το στέλεχος που είναι γνωστό ως «γρίπη του 1918» προκειμένου να το συγκρίνουν με τα στελέχη γρίπης που επικρατούν τώρα. Οι επικριτές του πειράματος προειδοποιούν ότι οι κίνδυνοι των ιών που δημιουργούνται στα εργαστήρια ξεπερνούν κατά πολύ τα πιθανά οφέλη για τη δημόσια υγεία που θα προκύψουν από την έρευνα. «Η δουλειά που κάνουν είναι απολύτως τρελή. Ολο αυτό το πράγμα είναι ακραία επικίνδυνο» αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρώην σύμβουλος της βρετανικής κυβέρνησης σε επιστημονικά θέματα, λόρδος Μέι, μιλώντας στον «Γκάρντιαν».
Η γρίπη του 1918 μόλυνε 500.000.000 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο (συμπεριλαμβανομένων και κατοίκων σε απομακρυσμένα νησιά του Ειρηνικού) και σκότωσε περισσότερα από 50.000.000 άτομα, με αποτέλεσμα να θεωρείται μια από τις πιο θανατηφόρες στην ανθρώπινη ιστορία. Μικρός αριθμός από βασικές μεταλλάξεις αρκούν για να επιτρέψουν σ’ έναν ιό σαν εκείνον του 1918 να μεταδοθεί μεταξύ των ανθρώπων.
Οι ερευνητές μελέτησαν την ικανότητα ενός ιού παρόμοιου με αυτόν της ισπανικής γρίπης, τον οποίο δημιούργησαν από συστατικά που βρίσκονται στα πουλιά. Ο ιός στη συνέχεια μεταδόθηκε σε κουνάβια, που είναι το ίδιο τρωτά στη γρίπη με τους ανθρώπους.
«Το χειρότερο σενάριο είναι να προκύψει ένας νέος ιός γρίπης των πουλερικών, που εμφανίζει υψηλή παθογένεια στους ανθρώπους, όπως ο Η5Ν1 και αποτελεσματική μεταδοτικότητα στους ανθρώπους, όπως οι εποχικές γρίπες» σχολίασε ο επικεφαλής της αμερικανικής έρευνας, καθηγητής Γιοσικίρο Καβαόκα. Απαντώντας στην κριτική για τους πιθανούς κινδύνους αυτό το μικρόβιο να ξεφύγει από τον έλεγχο της ομάδας του, προτίμησε να εστιάσει στα -πιθανώς- σωτήρια για τους ανθρώπους αποτελέσματα της έρευνας.
Κατερίνα Νικολοπούλου
