Η Χριστίνα Τσάφου παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν» μιλώντας για την υποκριτική, την πιο σημαντική της συνεργασία και τις όμορφες στιγμές στην τηλεόραση.
Πώς μπήκε στη ζωή σας η υποκριτική;
Πάντοτε πήγαινα προς το καλλιτεχνικό η αλήθεια είναι. Τραγουδούσα κιόλας, είχα πάει και στο ωδείο. Ήθελα να εκφράσω όλα όσα ένιωθα και με τράβηξε αυτός ο χώρος.
Θα ήθελα να μου πείτε ποια είναι η πιο σημαντική συνεργασία που είχατε και αυτή που ίσως δεν θα θέλατε και να θυμάστε.
Υπάρχουν κάνα δύο περιπτώσεις που δεν θέλω να θυμάμαι, αλλά δεν μπορείς να το πεις έτσι εύκολα. Είναι κάνα δυο συνεργασίες μέσα στα 40 χρόνια που θα μπορούσα να έχω περάσει καλύτερα, θα μπορούσε να ήταν καλύτερη η δουλειά, αλλά δεν μπορώ να αναφερθώ ονομαστικά στις δουλειές αυτές. Πονάνε τέτοιες στιγμές εμάς του καλλιτέχνες.
Αντίθετα σημαντικό ήταν οτιδήποτε έζησα μέσα στο Θέατρο Τέχνης κατά τη διδασκαλία του ίδιου του Κουν. Αυτό είναι θησαυρός που κουβαλάω μαζί μου αυτό το πράγμα που πήρα, σε οποιαδήποτε παράσταση και αν συμμετείχα εκεί. Αυτές ήταν οι χρυσές αποσκευές μου μέσα μου. Είναι οι πιο ωραίες στιγμές.
Στην τηλεόραση περάσατε όμορφες στιγμές;
Στην τηλεόραση υπήρξα ευλογημένη γιατί ξεκίνησα με μία σειρά που έχει κάνει μπαμ με το Καφέ της Χαράς. Μιλάμε για ολοκληρωμένη σειρά, γιατί μέχρι τότε έκανα ένα επεισόδιο εδώ, δύο εκεί και τρία παραπέρα. Δεν με γνώριζε κανείς, μόνο κάποιοι από το σινάφι με γνώριζαν.
Αυτόν τον ρόλο τον πήρα τυχαία όταν ήρθαν ο Ρώμας και η Χατζησοφιά στο θέατρο και με είδαν. Από εκεί άνοιξε ο δρόμος της τηλεόρασης. Την σέβομαι την τηλεόραση, την τιμώ γιατί μου πρόσφερε πολλά χρήματα αλλά ταυτόχρονα μου άνοιξε και τον δρόμο προς κάποια θέατρα.
