Πανελλήνια συγκίνηση προκάλεσε η κραυγή απελπισίας του αξιαγάπητου ερμηνευτή Τέρη Χρυσού, μέσω της Espresso.
Ο σπουδαίος ερμηνευτής μέσα από τη σπαρακτική εξομολόγησή του για την οικονομική δυσχέρεια στην οποία βρίσκεται, με την πενιχρή σύνταξη των 690 ευρώ που παίρνει, δεν έκρυψε πως καθημερινά το μόνο που σκέφτεται είναι ο θάνατος, προκειμένου να λυτρωθεί.
«Θέλω να πεθάνω, για να λυτρωθώ. Δεν αξίζει τέτοια ζωή για κανέναν καλλιτέχνη με αυτήν τη σύνταξη που παίρνουμε. Εχω φτάσει στα όριά μου. Το μόνο που σκέφτομαι καθημερινά είναι ο θάνατος. Πήρα εσάς να καταγγείλω όσα βιώνω. Αν πάθω κάτι κακό, σίγουρα θα είναι από την οικονομική δυσχέρεια στην οποία βρίσκομαι.
Δεν ζητάω τον οίκτο κανενός. Ούτε ελεημοσύνη. Ζητάω απλά δικαιοσύνη στις συντάξεις που παίρνουν οι καλλιτέχνες. Είναι συντάξεις πείνας. Δεν ξέρω πώς τα βγάζω πέρα» ήταν τα λόγια του, που προκάλεσαν συγκίνηση για όσα βιώνει ο πάλαι ποτέ σπουδαίος καλλιτέχνης του ελαφρού τραγουδιού.
Ο ίδιος είχε πλήθος κλήσεων στο προσωπικό του τηλέφωνο από τις πρώτες κιόλας ώρες κυκλοφορίας της εφημερίδας. Σύμφωνα με όσα μετέφερε ο ίδιος στην «Espresso», ένας από τους πρώτους που ενδιαφέρθηκαν για την οικονομική του κατάσταση ήταν ο Γιώργος Αυτιάς. «Με πήρε τηλέφωνο συγκινημένος ο κύριος Αυτιάς και μου μετέφερε ότι θα μιλήσει με τον αρμόδιο υπουργό γι’ αυτήν την αδικία που βιώνουμε αρκετοί καλλιτέχνες.
Τον ευχαριστώ και εκείνον δημοσίως για το ενδιαφέρον του. Σας ξαναλέω όμως και πάλι ότι δεν ζητάω ελεημοσύνη ούτε οίκτο. Ζητάω δικαιοσύνη στη σύνταξη που παίρνω, έτσι ώστε να μπορώ να ζήσω κάπως αξιοπρεπώς τα χρόνια που μου υπολείπονται! Εχω αξιοπρέπεια.
Δεν θέλω να με λυπάται ο κόσμος και γι’ αυτό δεν πρόκειται να πάρω ούτε συσσίτιο από την Εκκλησία. Αναγκάστηκα να δημοσιοποιήσω το πρόβλημά μου, γιατί η υγεία μου έχει
κλονιστεί και φοβάμαι πως ίσως το τέλος μου δεν θα είναι μακριά» έλεγε με συγκίνηση ο Χρυσός στην «Espresso», ενώ μας ευχαρίστησε για την έκταση που πήρε το θέμα, ώστε να μπορέσουν και οι υπόλοιποι καλλιτέχνες να πάρουν αυτά που τους αναλογούν.
Βέβαια, πρέπει να τονίσουμε ότι για να… ιδρώσει το αυτί της Πολιτείας και του αρμόδιου υπουργού, του κυρίου Χατζηδάκη, για το δράμα πολλών ανθρώπων του καλλιτεχνικού και όχι μόνο στερεώματος δεν θα πρέπει να φτάνουμε ούτε στο σημείο κάποιος εξ αυτών να λέει ότι θέλει να πεθάνει για να λυτρωθεί ούτε να παρεμβαίνουν ψυχοπονιάρηδες παρουσιαστές για να μεσολαβήσουν στον κάθε υπουργό προκειμένου να βρεθεί μια αξιοπρεπής λύση!