Ο Άγγελος Τσιαμούρας είναι ένας σύγχρονος ήρωας αν και ο ίδιος δεν θεωρεί κάτι τέτοιο για τον εαυτό του.
Ο 18χρονος επέβαινε στο μοιραίο τρένο στα Τέμπη αλλά η τύχη ήταν με το μέρος του και σώθηκε. Προσπάθησε να σώσει και άλλο κόσμο αλλά δεν κατάφερε να τους σώσει όλους και αυτό τον κάνει να νιώθει ενοχές. Καλεσμένος της εκπομπής «Πρωταγωνιστές» αναφέρθηκε στο δυστύχημα που του άλλαξε τη ζωή.«Κάθε βράδυ έχω εφιάλτες. Τα τρία πρώτα βράδια δεν κοιμήθηκα αλλά μετά με επισκέπτονται, δεν με αφήνουν ακόμα.
Διαβάστε επίσης: Σωτήρης Τσαφούλιας: «Αυτά τα παιδιά πλήρωσαν τις παθογένειες του κράτους»
Ίσως θέλουν κάτι να μου πουν. Βλέπω συνέχεια την Ιφιγένεια, δεν με έχει αφήσει ακόμη. Την πρώτη βραδιά είδα και το άλλο παιδί που ήταν στο βαγόνι αλλά την Ιφιγένεια την βλέπω πολύ καθαρά. Ήμουν στο βαγόνι 6 και δεν είχα καταλάβει ότι είχε γίνει σύγκρουση. Είδα μία γιαγιά που είχε κόψει το φρύδι της και μετά άκουγα φωνές. Εγώ τη βοήθησα και άλλοι ήθελαν απλά να πάρουν τα πράγματα και να φύγουν. Μετά πήγα στα μπροστινά βαγόνια, φώναζα αν ήταν κανείς στα βαγόνια.
Διαβάστε επίσης: Αλιμπέρτη κατά Άδωνι Γεωργιάδη: «Καταλαβαίνεις άνθρωπέ μου τι είπες εκείνη την ώρα;»
Στην αρχή δεν είχα απάντηση και μετά είχα. Ανάμεσά τους ήταν και ο κ. Γιώργος που εμφανίστηκε σαν άγγελος. Το βαγόνι 3 και 4 είχαν σπάσει οι πόρτες και βγήκαμε από τα παράθυρα. Ο κ. Γιώργος θυσίασε τα δικά του χέρια να κοπεί και μετά να μπω εγώ. Μου είπε να φωνάξω την ΕΜΑΚ να φέρουν ψαλίδια και φορεία. Όταν βγήκα πάνω στο δρόμο συνάντησα το αγόρι της Ιφιγένειας και μου είπε ότι είχε σπάσει τον λαιμό της. Δεν τήρησα την υπόσχεση να τη φέρω σώα και αβλαβή και με βασανίζει ακόμη.
Ο κ. Σωτήρης από την ΕΜΑΚ με ακολούθησε και πήγαμε στο βαγόνι 3 και ο κ. Γιώργος βρισκόταν ακόμη εκεί. Τους έσωζε και τους παρηγορούσε. Η Ιφιγένεια είχε σπασμένο λαιμό και είχε χάσει τις αισθήσεις της. Η Ιφιγένεια χάθηκε μετά από 10λεπτο, δεν είχε έρθει φορείο, δεν είχαν έρθει ψαλίδια. Σκέφτομαι ίσως να μπορούσα να είχα κάνει παραπάνω πράγματα.
Αν δεν τους ένοιαζε μόνο ο κ@λος τους, να είχαμε κάνει παραπάνω πράγματα. Υπήρχαν νεαρά άτομα, στην ηλικία μου και πιο γεροδεμένα. Αλλά κανείς δεν ακολούθησε εκτός από τον κ. Γιώργο. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να υπάρχει τόση ψύχρα ανάμεσά μας. Θα μπορούσε να ήμασταν εμείς σε εκείνο το βαγόνι. Ήταν τα αδέλφια μας εκεί, γιατί αδέλφια μας είναι όλοι. Τι να πει κανείς, σε αυτό τον κόσμο ζούμε. Με βασανίζει αρκετά και με στοιχειώνει.
Εγώ έφτασα γύρω στις 2 στο νοσοκομείο και όταν άνοιξα το τηλέφωνο είχα 80 κλήσεις. Είχε βγάλει ήδη το εισιτήριο και περίμενε να παραλάβει το πτώμα μου. Αυτό πίστευα! Δεν είμαι πια ο ίδιος Άγγελος. Έχω μία πίκρα και για κάποιους δημοσιογράφους. Δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος της ζημιάς που έγινε και οι ερωτήσεις που κάνουν είναι απάνθρωπες. Φέρνουν σε δύσκολη θέση τους ανθρώπους που ήταν εκεί μέσα. Και από την Πολιτεία έχω πίκρα γιατί δεν ενδιαφέρθηκε κανείς. Εγώ με κοντομάνικο ήμουν όλη μέρα γιατί είχα δώσει τα ρούχα μου στους ηλικιωμένους να μπορούν να αναπνεύσουν. Η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται για τους πολίτες της. Το θέμα είναι να μην ξεχάσουμε γιατί έχουμε αυτή την τάση. Θα συνεχίσω να διαμαρτύρομαι και όχι γιατί δεν μου αρέσει η κυβέρνηση που έχουμε αλλά επειδή ο λαός, θεωρώ ότι είμαι μια κλωστή και εάν έρθουν όλοι θα δέσουμε ένα δυνατό ύφασμα. Αυτό δεν ήταν ένα απλό λάθος αλλά ένα έγκλημα! Οι όποιες ευθύνες είτε του σταθμάρχη είτε κάποιου άλλου δεν κρύβουν το πρόβλημα της χώρας.
Κράτησα επαφή με τον κ. Γιώργο. Βρίσκεται στο Άγιο Όρος, ξυλοκόπος και δεν θέλει να βγει στη δημοσιότητα. Τον κ. Σωτήρη θα τον δω και θα δω και τους πληγέντες. Ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που έτρεξε για τα θύματα. Τους έχω πολύ σεβασμό. Κάποιοι μου λένε να πάω στην Πυροσβεστική αλλά δεν ξέρω αν θέλω να παρατήσω το όνειρό μου».
