Ο Φάνης Μουρατίδης καλεσμένος της εκπομπής «Τετ-α-τετ» αναφέρθηκε στην απώλεια της αδελφής του.
«Οι γονείς μου μεγάλωσαν στην Θεσσαλονίκη δύο παιδιά και είχε μεσολαβήσει η απώλεια της αδελφής μου που έφυγε όταν ήταν πολύ μικρή. Είχαμε μια διαφορά περίπου δύο χρόνων. Ήμουν και ‘γω πολύ μικρός αλλά το θυμάμαι πάρα πολύ καλά. Έχω έντονες μνήμες από αυτό. Η αδελφή μου ήταν ακόμα πιο μικρή από μένα, περίπου δύο χρονών και τεσσάρων χρονών ήμουν εγώ. Πέθανε από μηνιγγίτιδα γιατί ήταν τότε αυτή η ασθένεια και οι γονείς μου δεν είχαν την σχετική ιατρική εμπειρία για να το αντιληφθούν στο 100%.
Στην πορεία του οδοιπορικού της ασθένειας κατάλαβαν. Έφυγε η αδελφή μου και μετά από κάποια χρόνια ήρθε η επόμενη αδελφή μου, με την οποία έχουμε διαφορά περίπου στα 12 χρόνια. Έχουμε μια υπέροχη σχέση γιατί ουσιαστικά είχα και έναν ρόλο της… ανάθεσης από τους γονείς μου της αδελφής μου. Δηλαδή, αν επιτρέπεται η έκφραση, ήταν μια πατροθεσία. Δηλαδή την είχα αναλάβει με κάποιον τρόπο, επειδή είχαμε και αυτή τη διαφορά της ηλικίας, θυμάμαι πολλά ραντεβού με φίλες μου και ήταν και η αδελφή μου παρούσα γιατί την φρόντιζα και δεν μπορούσα να την αφήσω κάπου με το καροτσάκι.
Είχα συνείδηση από νωρίς και συναίσθηση του όλου πράγματος γιατί στην αρχή τα συναισθήματα της απώλειας είναι περίεργα. Γιατί χαίρεσαι πρώτα ότι θα είσαι πια εσύ το κέντρο του κόσμου, μιας και μοιραζόταν η προσοχή αλλά στην πορεία συνειδητοποιείς ότι η απώλεια έχει να κάνει με το τεράστιο μέγεθος της μοναξιάς που τόσο μικρός δεν μπορείς να το διαχειριστείς καθόλου και σε τρομάζει και πρέπει να βρεις έναν τρόπο να ξεφύγεις από αυτό. Ήταν πολύ δύσκολο και για τους γονείς μου γιατί ήταν πάρα πολύ μικροί για να το διαχειριστούν και οι ίδιοι. Προσπάθησαν αλλά αυτό σε υπερβαίνει και είναι κάτι το οποίο τελικά δεν φεύγει ποτέ».
