Η γλυκιά ζωή του Μικέλε Φερέρο, που «έφυγε» στα 90 του. Ξεκίνησε από το μηδέν και κατάφερε να γίνει ο πλουσιότερος Ιταλός (με περιουσία άνω των 20 δισ. €)
Τώρα πλέον θα «κερνάει» τους αγγέλους σοκολατάκια Rocher, Nutella και όλα τα άλλα νόστιμα γλυκά που είχε μάθει να προσφέρει τα τελευταία 50 χρόνια. Ο Μικέλε Φερέρο, ο «πατέρας» της Nutella και μερικών από τα πιο αγαπημένα γλυκίσματα παγκοσμίως, όπως η σοκολάτα Kinder και τα σοκολατάκια Mon Chéri, πέθανε το Σάββατο, λίγο προτού συμπληρώσει τα 90 του χρόνια, στο Μόντε Κάρλο.
Ο γεννημένος στις 26 Απριλίου του 1925 στο Ντολιάνι της Ιταλίας Φερέρο ήταν ο άνθρωπος που έκανε τη μικρή επιχείρηση που ίδρυσε ο πατέρας του, το 1946, μια από τις ισχυρότερες αυτοκρατορίες του κλάδου, με παρουσία σε 53 χώρες, 34.000 συνεργάτες, 20 εργοστάσια και εννιά αγροτικές επιχειρήσεις. Το 2014 μάλιστα τα Ιταλικά Ταχυδρομεία εξέδωσαν γραμματόσημο για τα 50 χρόνια της Nutella. Ο ίδιος έγινε ο πιο πλούσιος άνθρωπος στην Ιταλία, με περιουσία η οποία το 2014, σύμφωνα με το Bloomberg, ανερχόταν σε 20.500.000.000 ευρώ.
Ο αντισυμβατικός επιχειρηματίας που κληρονόμησε τη συνταγή για την κρεμώδη σοκολάτα από τον πατέρα του δεν έπαψε ποτέ να έχει στο επίκεντρο της επιχείρησής του τις γυναίκες και τους εργαζόμενούς του. Στις σπάνιες συνεντεύξεις που έδινε έλεγε ότι το μυστικό της επιτυχίας ήταν η «κυρία Βαλέρια», η απλή καθημερινή γυναίκα που αποφασίζει τι θα αγοράσει. Μπορεί να πλήρωνε επαγγελματίες δοκιμαστές, αλλά την τελική απόφαση για τα νέα προϊόντα την έπαιρναν οι… γυναίκες του.
Ο ίδιος θαύμαζε το ταλέντο και διάλεγε προσωπικά τους συνεργάτες του, συνήθως κρυμμένος πίσω από ένα θολό γυαλί. Του αρκούσε μια ματιά για να καταλάβει ποιος θα μπορούσε να έχει νέες ιδέες, ενώ απεχθανόταν τους πανεπιστημιακούς τίτλους.
Δίπλα στους εργαζόμενους
Εργασιομανής, ξενυχτούσε φορώντας λευκή μπλούζα στα εργαστήρια για να δοκιμάζει προσωπικά τα νέα μείγματα σοκολάτας που έφτιαχναν οι χημικοί του. Η αγαπημένη του μέρα συσκέψεων, δε, ήταν η Κυριακή.
Ωστόσο δεν ξεχνούσε ποτέ τους εργαζομένους του. Το 1983 δημιούργησε το ίδρυμα Φερρέρο, το οποίο φρόντιζε όσους έβγαιναν σε σύνταξη, διοργανώνοντας καλλιτεχνικές βραδιές και προσφέροντας δωρεάν ακριβά ταξίδια.
Αντισυμβατικός ακόμη και στη σχέση του με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, απέφευγε τις συνεντεύξεις και το να φωτογραφηθεί. Μάλιστα μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι εφημερίδες χρησιμοποιούσαν μια παμπάλαια φωτογραφία του, από την εποχή που ήταν μόλις 18 ετών!
Η τραγωδία με τον γιο του Πιέτρο
Λάτρευε τα παιδιά του, Πιέτρο και Τζοβάνι και τους είχε αναθέσει τη διεύθυνση της παραγωγής και των πωλήσεων, αντίστοιχα. Ο θάνατος του Πιέτρο το 2011 του στοίχισε πάρα πολύ. Την τελευταία δημόσια εμφάνισή του την έκανε στον καθεδρικό ναό της πόλης Αλμπα για την κηδεία του. «Τι ατυχία, τι ατυχία!» ήταν η μόνη φράση που επαναλάμβανε. Από τότε δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά δημόσια. Ο Πιέτρο πέθανε από ανακοπή καρδιάς ενώ έκανε ποδήλατο, το αγαπημένο του χόμπι, στη Νότια Αφρική. Είχε μεταβεί εκεί συνοδεύοντας τον πατέρα του, τον αδερφό του και άλλα 30 κορυφαία στελέχη του ομίλου σε επαγγελματική αποστολή. Εμεινε πίσω για λίγες μέρες, αλλά δεν ήταν γραφτό να επιστρέψει ζωντανός.
Βασίλης Χονδρογιάννης