Ήταν μια χριστουγεννιάτικη αγκαλιά από εκείνες που δεν ξεχνιούνται. Η Βάνα Μπάρμπα, σπουδαία, φωτεινή και βαθιά ανθρώπινη, ξεπέρασε -για άλλη μια φορά- τα λόγια και έκανε πράξεις.
- Από τον Γιάννη Αρμουτίδη
«Το μυστικό είναι να ξεπερνάς τα πράγματα και να κάνεις πράξεις» απάντησε με τη γνώριμη αυτοπεποίθηση και την εσωτερική της λάμψη η ηθοποιός μιλώντας για τη μεγάλη χριστουγεννιάτικη γιορτή αγάπης που διοργάνωσε την περασμένη Πέμπτη στο Γηροκομείο Αθηνών. Μια γιορτή αφιερωμένη στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, στους τροφίμους του ιδρύματος, στο προσωπικό που στέκεται καθημερινά δίπλα τους, αλλά και στους παριστάμενους φίλους της Βάνας από τον καλλιτεχνικό και τον επιχειρηματικό κόσμο.
Τα κάλαντα αντήχησαν στους διαδρόμους και στις αίθουσες από τους σπουδαστές της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Νοσηλευτικής (ΣΣΑΝ), που με σεβασμό και τρυφερότητα έσκυψαν πάνω στους ηλικιωμένους, άνδρες και γυναίκες, χαρίζοντάς τους χαμόγελα και συγκίνηση. Και ύστερα, μια εικόνα που τα είπε όλα: η Βάνα Μπάρμπα να χορεύει ταγκό με τους τροφίμους, μέσα σε μια αγκαλιά γεμάτη ζεστασιά, μνήμη και ανθρωπιά.
Την εκδήλωση έντυσε μουσικά ο θρυλικός ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του ’60 Θόδωρος Ρουμπάνης, ενώ θερμό χαιρετισμό απηύθυναν ο πρόεδρος του Γηροκομείου Αθηνών και ο υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων Σπύρος Πόρος – πρώην μοντέλο και διεθνώς καταξιωμένος φωτογράφος μόδας. Μιλώντας αποκλειστικά στην «Espresso», η Βάνα άνοιξε την καρδιά της και συγκίνησε: «Μέσα από αυτή τη γιορτή αισθάνομαι κοντά μου τη μητέρα μου που λάτρευα. Οταν βρισκόμαστε κοντά σε ανθρώπους τρίτης ηλικίας, αυτό είναι το πιο σημαντικό στη ζωή μας. Τότε η ζωή αποκτά νόημα και ουσία».
Με τη συγκίνηση ακόμη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της, αποκάλυψε και τη δική της προσωπική χαρά: έπειτα από δέκα χρόνια επιστρέφει στο θέατρο, με την παράσταση «Αόρατος», αφιερωμένη στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας – εκείνους που συχνά γίνονται αόρατοι στη ζωή μας. Και χωρίς φόβο, χωρίς ματαιοδοξία, η Βάνα δεν διστάζει να υποδυθεί μια μεγαλύτερη γυναίκα, γιατί η αλήθεια δεν έχει ηλικία.
Σε έναν χρόνο κλείνει τα 60 και, όπως λέει η ίδια, έχει χορτάσει τη ζωή, γιατί τη ρούφηξε μέχρι την τελευταία της σταγόνα. Αεικίνητη, ανυπέρβλητα ζωηρή, αγκάλιασε μέχρι την τελευταία στιγμή τους τροφίμους. Με διακριτικότητα και αγάπη επισκέφθηκε και τη Νάντια Φοντάνα στο δωμάτιό της, προσφέροντάς της ως χριστουγεννιάτικο δώρο ένα τεράστιο κατακόκκινο σάλι. Για έναν ακόμη φιλοξενούμενο του ιδρύματος, που νοσηλεύεται σε δύσκολη κατάσταση, επέλεξε τη σιωπή – γιατί ο σεβασμός είναι κι αυτός μορφή αγάπης.
Η γιορτή ολοκληρώθηκε με έναν πλούσιο, πεντανόστιμο μπουφέ, αλλά το πραγματικό δώρο είχε ήδη δοθεί: χρόνος, παρουσία, αγκαλιά.
Γιατί τα Χριστούγεννα δεν είναι τα φώτα. Είναι οι άνθρωποι. Και εκείνη την ημέρα στο Γηροκομείο Αθηνών η Βάνα Μπάρμπα έκανε το φως πράξη.
