Μπαίνοντας στο παλιό νεοκλασικό με την αυλή, στην καρδιά της Καλλιθέας, είναι σαν να ανοίγεις την πόρτα ενός σπιτιού που έχει μνήμη.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Που μυρίζει γιασεμί, καφέ και χαρτί. Που σε καλεί να καθίσεις, να ξεφυλλίσεις, να μείνεις. Το Booking Hill House στην Καλλιθέα δεν είναι απλώς η φυσική συνέχεια του αγαπημένου Booking Hill της Δάφνης. Είναι ένα όνειρο της Αναστασίας Κορινθίου που «δεν φοβήθηκε να γίνει σπίτι». Διότι, όπως λέει χαρακτηριστικά η γνωστή συγγραφέας, αντί να κυνηγάει τα όνειρά της, προτιμά να τα φιλεύει. Και κάπως έτσι εκείνα δεν φοβούνται να την πλησιάσουν.
Το 2022 δημιούργησε μαζί με τα παιδιά της το πρώτο Booking Hill. Εναν χώρο που συνδυάζει ενημερωμένο βιβλιοπωλείο, χαλαρό cafe bar και δράσεις πολιτισμού. Τρία χρόνια μετά το όραμα μεγάλωσε και πήρε σάρκα και οστά στην Καλλιθέα, αυτή τη φορά όχι απλώς σε έναν χώρο, αλλά σε ολόκληρο σπίτι. «Δεν είχα σκοπό να κάνουμε δεύτερο μαγαζί, τουλάχιστον όχι τώρα. Αλλά μου έσκασε μια αγγελία από μεσιτικό γραφείο την ώρα που έψαχνα μια συνταγή στο TikTok και έπαθα… έρωτα.
Κεραυνοβόλο έρωτα!» παραδέχεται στην «Espresso» η συγγραφέας που έχει βάλει την υπογραφή της σε αγαπημένα μυθιστορήματα, όπως τα «Γυναίκες από πέτρα» και «Για την καρδιά ενός αγγέλου» το οποίο μεταφέρθηκε με επιτυχία στη μικρή οθόνη. Το τηλεφώνημα στον γιο της, τον Αντώνη, ήταν αυθόρμητο: «Του λέω “Αντώνη, μάντεψε, κάνουμε δεύτερο μαγαζί”. Μου λέει “δεν είσαι καλά”. Του απαντάω “είμαι πάρα πολύ καλά”». Οταν είδε κι εκείνος το σπίτι, όλα «κλείδωσαν». «Επαθε τον ίδιο έρωτα με μένα. Και την επόμενη μέρα το κλείσαμε».
Η οδός Ρήγα Φεραίου στην Καλλιθέα, με τα λιγοστά εναπομείναντα νεοκλασικά, τις αυλές και τις βουκαμβίλιες, λειτούργησε σαν χρονομηχανή στο μυαλό της. «Ηταν όλο παλιά Αθήνα, σαν ταξίδι στο χρόνο» σημειώνει η Αναστασία Κορινθίου. Και όταν πέρασε το κατώφλι του σπιτιού στον αριθμό 36, όλα έγιναν ξεκάθαρα. «Το… είδα αμέσως. Ηξερα τι θα γίνει και πού. Κι ας ήταν εγκαταλειμμένο, ένα πρώην κέντρο ψυχικής υγείας παρατημένο 25 χρόνια» εξηγεί. Το όραμά της τόσο ξεκάθαρο, που ακόμα και μέσα στο περασμένο καλοκαίρι, όταν ο χώρος έμοιαζε ακόμη με εργοτάξιο, εκείνη περιέγραφε με ακρίβεια το τελικό αποτέλεσμα. «Με κοιτούσαν με απορία οι εκδότες όταν τους έλεγα τι θα γίνει. Σαν να μη με πίστευαν. Μόλις όμως ολοκληρώθηκε, μου είπαν: “Είναι ακριβώς όπως μας το είχες περιγράψει”» λέει στη συνέχεια της κουβέντας μας.
Το Booking Hill House είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του: ένα σπίτι. «Θέλαμε να το σεβαστούμε στο 100%» τονίζει η συγγραφέας. Τα ξύλα, η πέτρα, η αυλή, όλα παρέμειναν σχεδόν ανέγγιχτα. «Ακόμα και το γκράφιτι της Φρίντα Κάλο στην αυλή έγινε με ειδική κατασκευή, χωρίς να αγγίξουμε τον τοίχο» σημειώνει. Κάθε δωμάτιο μέσα στο σπίτι έχει τη δική του… ψυχή. Η σάλα με το τζάκι είναι «η σάλα των συναντήσεων, εκεί που γνωρίζεις νέους φίλους». Το πράσινο δωμάτιο φιλοξενεί το «φαρμακείο της ποίησης», το κόκκινο είναι το δωμάτιο του έρωτα, το μπλε των ονείρων «ανήκει» στα παιδιά, ενώ το χολ με την εντυπωσιακή οροφή είναι «το χολ των ερωτευμένων».
Οι επισκέπτες επιλέγουν χώρο ανάλογα με τη διάθεσή τους – και συχνά τα βιβλία ακολουθούν. «Ο κόσμος ταυτίζεται με το δωμάτιο στο οποίο βρίσκεται» αναφέρει η Αναστασία Κορινθίου και αμέσως πάει το μυαλό της σε ένα νέο ζευγάρι που βρέθηκε εκεί πρόσφατα: «Δεν διάβαζαν ποίηση. Δεν είχαν διαβάσει ποτέ. Βρέθηκαν ωστόσο στο “φαρμακείο της ποίησης” και ζήτησαν Καβάφη. Και όχι μόνο διάβασαν τη συλλογή, αλλά την αγόρασαν κιόλας. Ο χώρος τούς το… ζήτησε». Στα ράφια υπάρχουν τα πάντα. Βιβλία για όλα τα γούστα και κάθε ηλικία. Οσο για τις προτιμήσεις των επισκεπτών, η επιστροφή στην κλασική λογοτεχνία είναι γεγονός. «Ο κόσμος στρέφεται ξανά στα κλασικά. Δεν ξέρω αν είναι ο χώρος που τους προϊδεάζει για κάτι τέτοιο. Μπορεί να σου φανεί παράξενο, αλλά ένα βιβλίο που κινείται πάρα πολύ αυτή την εποχή είναι η κλασική έκδοση του Πίτερ Παν» μας λέει χαμογελώντας. «Επίσης οι επισκέπτες αναζητούν βιβλία με θεματική τα… βιβλιοπωλεία. Ισως επειδή βρίσκονται σε αυτόν τον χώρο να αυθυποβάλλονται και θέλουν να διαβάσουν γενικά ό,τι έχει να κάνει με τα βιβλιοπωλεία» συμπληρώνει.
Πίσω από το Booking Hill House, μια οικογένεια. Κυριολεκτικά. «Ο γιος μου ο Αντώνης είναι αυτός που υπερασπίζεται τα όνειρά μου. Είναι ο συνένοχός μου, όχι στο έγκλημα, αλλά στο όνειρο». Δίπλα του οι κόρες της, Αγγελική και Λυριάνα, ο σύντροφός της, Κώστας, ο συνέταιρός της Μιχάλης – «ακόμη ένας γιος», όπως τον χαρακτηρίζει, η σύντροφος του γιου της, η Νταϊάνα, «ακόμη μία κόρη», όπως λέει, καθώς και μια ομάδα νέων ανθρώπων που αντιμετωπίζονται με στοργή από την ίδια. «Νομίζω πως ήταν σαν να τους ζήτησα από το σύμπαν. Οι συνεργάτες μου είναι η Ειρήνη μας, που ήρθε από τη Ρόδο, όπου ζούσα κι εγώ πολλά χρόνια και είναι ηθοποιός. Και άκου τώρα σύμπτωση: είναι κόρη καλής μου φίλης από το νησί που πηγαίναμε μαζί της σχολείο… Μάλιστα, δεν είχε ιδέα γι’ αυτό όταν ήρθε να μας ζητήσει δουλειά. Είναι η Ηλέκτρα, η οποία είναι η οργανωτική της ομάδας, μας οργανώνει όλους και μας… προσγειώνει όποτε χρειάζεται. Η Αγγελική μας, η καλή νεράιδα του παραμυθιού για όλους. Μπορεί να πραγματοποιήσει ό,τι της ζητήσεις μέσα σε ένα λεπτό. Ο Σέργιος, που είναι επίσης γιος καλής μου φίλης από τη Ρόδο. Ο Σωτήρης, κολλητός του γιου μου. Και εγώ είμαι η μαμά Αναστασία. Τους ρωτάω αν έφαγαν, αν ήπιαν, αν ξεκουράστηκαν».
Για την ίδια το Booking Hill House δεν είναι επιχείρηση, αλλά τόπος συνάντησης μεταξύ φίλων. Είναι γειτονιά. «Δεν συστήνομαι ως επιχειρηματίας. Συστήνομαι ως η νέα γειτόνισσα, η νέα φίλη που είμαι πρόθυμη να δανείσω από ζάχαρη μέχρι αγάπη» σχολιάζει. Και πραγματικά η γειτονιά αγκάλιασε την ίδια και την οικογένειά της από την πρώτη στιγμή. «Μας έφερναν σάντουιτς όταν φτιάχναμε το μέρος. Εμπαιναν να δουν πώς πάμε. Αλλά και με τους πελάτες έχουμε αναπτύξει φιλικές σχέσεις, δεν είμαστε ξένοι. Πρόσφατα ήρθε μια κυρία από τους Θρακομακεδόνες, η κυρία Ιοκάστη, η οποία άκουσε για το μέρος αυτό και θέλησε να μας επισκεφτεί εδώ στην Καλλιθέα».
«Αν το Booking Hill House ήταν βιβλίο;» τη ρωτάμε. Η απάντηση έρχεται αυθόρμητα: «Θα ήταν ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης με παραμύθι. Για να θυμάσαι το παιδί που ήσουν και μπορείς ακόμη να είσαι». Και κάπου ανάμεσα σε καφέδες, ζεστές σοκολάτες, βιβλία και δωμάτια γεννήθηκε και μια νέα συγγραφική ιδέα. «Προέκυψε από κάτι σκίτσα που βρήκα εδώ, κάποιου ασθενή ίσως που νοσηλευόταν όταν ο χώρος λειτουργούσε ως κέντρο ψυχικής υγείας. Αυτά τα σκίτσα λοιπόν τα έχω βάλει σε μια σειρά και μου διηγούνται την ιστορία τους» αποκαλύπτει η Αναστασία Κορινθίου για το θέμα του επόμενου βιβλίου της. Κοιτώντας τη διαδρομή της, αυτό που τη συγκινεί περισσότερο είναι ένα: «Εχω δίπλα μου τα παιδιά μου. Τους έλεγα πάντα να μην κυνηγούν τα όνειρά τους, αλλά να τα φιλεύουν, αφήνοντας τα ίδια τα όνειρα να μας πλησιάσουν. Και αυτό συνέβη, τα όνειρα μάς πλησίασαν. Δεν μας φοβήθηκαν. Και νιώθω γαλήνη που τα τρελά όνειρα που είχα στα 25 μου μπορούν σήμερα, στα 55 μου, να είναι φιλιωμένα μέσα μου και μέσα σε άλλους ανθρώπους οι οποίοι για μένα είναι η ζωή μου».
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Μασιάς
