Η δημοφιλής τραγουδίστρια αναπολεί τις μέρες τού Πάσχα στο πατρικό της και μιλά για την Εκκλησία
Από ένα πανηγύρι στα Eξαμίλια της Κορίνθου άρχισε η καριέρα της Ελένης Βιτάλη, με την ίδια να τραγουδά πάνω σε μια αγροτική πλατφόρμα με φωνή δυνατή και καθαρή, σαν κρύσταλλο. Εκείνο το βράδυ έπιασε πρώτη φορά μικρόφωνο κι ας ήταν μόλις 12 χρόνων. Στάθηκε όρθια μπροστά στους οργανοπαίκτες κοιτώντας με τα μεγάλα μαύρα μάτια της τον κόσμο. Οταν άρχισαν τα όργανα να παίζουν, η πλατφόρμα ξαφνικά άρχισε να κινείται με ταχύτητα προς τα χωράφια, αφού ένας γάιδαρος πού ήταν δεμένος στον κοτσαδόρο της τρόμαξε και άρχισε να τρέχει. «Κι εμείς πού βρεθήκαμε; Μας πήρε το ρέμα» λέει και γελάει με την καρδιά της η μοναδική Ελένη Βιτάλη.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στη μηνιαία θρησκευτική εφημερίδα «ορθόδοξη Αλήθεια» και στον δημοσιογράφο Γιώργο Μυλωνά η εξαιρετική τραγουδίστρια αποκάλυψε άγνωστες στιγμές της ζωής της. Μίλησε για τα παιδικά χρόνια της στα Πατήσια, για τον μάγκα πατέρα της, τη μεγάλη πίστη της στον Θεό, για τη φετινή συνεργασία της με τον Γιώργο Νταλάρα και τη Γλυκερία, αλλά και το παρασκήνιο με την οικογένεια του Σταμάτη Σπανουδάκη στο «Κύριε των Δυνάμεων».
Μοναχοκόρη, γέννημα θρέμμα της Αθήνας, μεγάλωσε στα Πατήσια, σε οικογένεια μουσικών. Αναπολεί τις ημέρες του Πάσχα που πήγαινε στην εκκλησία του Αγίου Λουκά. «Θυμάμαι τη μάνα μου τη Μεγάλη Πέμπτη που μου έδινε ξίδι να πιω, όπως ο Χριστός. Φορούσα τα καλά μου παπουτσάκια και πηγαίναμε στις ακολουθίες. Ετσι ένιωθε ότι έπρεπε να κάνει, σύμφωνα με την παράδοση περισσότερο. Ο πατέρας μου, αντίθετα, που δεν πήγαινε τακτικά στην εκκλησία, με τον τρόπο του ήταν περισσότερο χριστιανός. Πίστευε στον Χριστό, αλλά στις απόψεις του ήταν κομμουνιστής. Συνήθιζε να λέει «δεν υπάρχει άλλος κομμουνιστής από τον Χριστό!» λέει χαρακτηριστικά.
Στη μνήμη της Ελένης Βιτάλη έρχονται κι άλλες παιδικές αναμνήσεις. «Το σπίτι μου ήταν μεγάλο σχολείο. Παίρνανε σαντούρια, κιθάρες, βιολιά και γίνονταν αξέχαστες βραδιές. Ο Μπιθικώτσης ήταν κάθε μέρα με τον πατέρα μου. Ο Βαγγέλης Περπινιάδης επίσης. Ο πατέρας μου έδινε τραγούδια στον Καζαντζίδη, στον Γαβαλά, στην Μπέλλου αλλά, πέρα απ’ αυτό, ήτανε μεγάλος μουσικός ο ίδιος και ήταν ο πρώτος μου δάσκαλος στη μουσική και βέβαια στη ζωή. Ο πατέρας μου με συμβούλευε πάντα: “Μη μασάς”. Τα έλεγε και μάγκικα, ήταν ωραίος. Μου έμαθε το τσαγανό, όχι τον τσαμπουκά, να είμαι ατίθαση και δυνατή» θυμάται.
Η πρώτη δισκογραφική δουλειά της ήταν στο πλευρό της Σωτηρίας Μπέλλου, ωστόσο με τη μοναδική λαϊκή της φωνή έχει ερμηνεύσει με σεβασμό, κατάνυξη και συναίσθημα ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας, ενώ στο πλούσιο ρεπερτόριό της περιλαμβάνονται και οι «7 παρακλήσεις» σε μουσική Σταμάτη Σπανουδάκη.
«Αν έχεις περάσει από την κόλαση, είναι πιθανό να φτάσεις και στην αγιοσύνη» σχολιάζει η Ελένη Βιτάλη, που είναι σοβαρά προβληματισμένη με την κοινωνία μας. «Ο δικός μας πόλεμος, στην εποχή που τα έχουμε όλα, είναι ύπουλος, χωρίς αίμα, αλλά με βαθιά τραύματα και επίπονο θάνατο. Ο κόσμος έχει χάσει τον εαυτό του, την ανθρωπιά του»λέει και συνεχίζει:
«Ερχεται πολύς κόσμος στην παράσταση και αντί να μου μιλήσουν για το πρόγραμμα, καταθέτουν τον πόνο τους. Στα μαγαζιά πλέον, όπου όλοι βγαίνουν με την παρέα τους, βλέπεις ότι οι περισσότεροι είναι ανάπηροι: Ενώ κρατάνε με τις ώρες το κινητό, αδυνατούν ν’ απλώσουν το χέρι στον διπλανό τους για να μιλήσουν για τα απλά, καθημερινά, για τον σταυρό που κουβαλά ο καθένας. Αλλά είμαι υπέρ της τεχνολογίας, μακριά από εμένα τέτοιοι αφορισμοί». Μιλάει για τα καθημερινά θαύματα και αναφέρεται σε μια σημαντική στιγμή με τον Σταμάτη Σπανουδάκη πριν από 30 χρόνια. «Οταν κάναμε το “Κύριε των Δυνάμεων”, αυτός και η γυναίκα του μου εξομολογήθηκαν κάτι αληθινά απίστευτο. Με τα θαύματα έχω κι εγώ μια σχέση άμεση και μάλιστα από παιδί. Πιστεύω στον άνθρωπο, γιατί πιστεύω στον Θεό. Οταν βγαίνεις από τη διαδικασία της κριτικής, μαλακώνει η ψυχή σου. Υπερβαίνεις τον εαυτό σου και γίνεσαι καλύτερος. Δεν είναι λοιπόν αυτό ένα θαύμα;»
Ταξίδι στους Αγίους Τόπους
Περιγράφει με ταπεινότητα το ταξίδι της στους Αγίους Τόπους με τον γιο, τη νύφη και τον εγγονό της Οδυσσέα. «Προσκυνήσαμε στον Αγιο Τάφο και η εμπειρία ήταν μοναδική για όλους μας».
Ομως την ενοχλούν και κάποιες συμπεριφορές. «Μερίδα του κλήρου κάνει απαράδεκτα πράγματα και διώχνει τον κόσμο από την Εκκλησία. Δεν μπορεί ο παπάς πάνω απ’ τον τάφο, σε μια τόσο ανθρώπινη, προσωπική στιγμή, να διαβάζει γρήγορα, χωρίς νόημα, για να πάρει τα λεφτά και να φύγει» λέει αυστηρά.
Λίγο προτού ολοκληρώσει τις κοινές εμφανίσεις της με τους Γιώργο Νταλάρα και Γλυκερία, δείχνει εντυπωσιακά ήρεμη και αισιόδοξη. «Εμαθα τη ζωή, δεν μου χαρίστηκε, τσαλακώθηκα, έπεσα και ξανασηκώθηκα» εξομολογείται.
Μάλιστα, όπως λέει, επιθυμεί να γράψει ένα βιβλίο για τη ζωή της, αλλά ποτέ δεν το ξεκινά. Μιλάει για τη συνεργασία της με τον καλό της φίλο Τάκη Σούκα και αποκαλύπτει πως ετοιμάζουν μαζί τον νέο δίσκο της.