► Ο ρόλος της Δάφνης στους «Δύο ξένους», με την Παπούλια και τον Νίκο Σεργιανόπουλο
► Το «Κάτω Παρτάλι» και τα επεισόδια που είχε συμφωνήσει και δεν γυρίστηκαν ποτέ
Εγινε γνωστή στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό μέσα από την πρώτη της κιόλας εμφάνιση. Ηταν η Δάφνη, το σπασικλάκι της δραματικής σχολής που διατηρούσε ο Κωνσταντίνος Μαρκοράς στη δημοφιλή σειρά του Mega «Δύο ξένοι».
Από την
Ελισσάβετ Κυρίτση
Φωτό: Χρήστος Ζήνας
Ακουλούθησαν κι άλλες τηλεοπτικές δουλειές, ωστόσο ο μεγάλος έρωτας της Τζούλης Σούμα ήταν και παραμένει το θέατρο, από το οποίο δεν έχει λείψει σχεδόν καμία σεζόν, ενώ μετράει 23 συναπτά έτη στο σανίδι, με περίπου 30 παραστάσεις στο βιογραφικό της. Φέτος ανεβάζει στο θέατρο Αλκμήνη τον συγκλονιστικό μονόλογο της Λένας Κιτσοπούλου «Το πράσινό μου το φουστανάκι», σε σκηνοθεσία Μαρίας Αιγινίτου (κάθε Δευτέρα και Τρίτη).
Η Τζούλη γεννήθηκε στην Αθήνα και συνειδητοποίησε από πολύ μικρή, σε ηλικία μόλις 4 χρόνων, πως ήθελε να γίνει ηθοποιός. «Το πρώτο πράγμα που με τράβηξε ήταν η κίνηση, ο χορός, οπότε από τότε χόρευα μόνη μου, αυτοσχέδια, χωρίς βέβαια να έχω ανακαλύψει τον λόγο. Ημουν εντελώς αποφασισμένη πως εγώ αυτό θα γινόμουν, ηθοποιός, δεν είχα αναρωτηθεί ποτέ αν κάνω γι’ αυτό, θεωρούσα δεδομένο πως κάνω» λέει η ταλαντούχα ηθοποιός στην «Espresso». 
Οπως τονίζει, μάλιστα, επειδή δεν είχε πάρει καθόλου αψήφιστα το γεγονός ότι ήθελε να ασχοληθεί με την υποκριτική, εκτός από το να βλέπει όλες τις παραστάσεις που ανέβαιναν διάβαζε πάρα πολύ. «Θυμάμαι πως στην Α’ Γυμνασίου είχα πάει στη βιβλιοθήκη του σχολείου και είχα πάρει Ιψεν, από τον οποίο δεν κατάλαβα τίποτα, αλλά ήθελα να τον διαβάσω» επισημαίνει.
Στη Γαλλική Φιλολογία
Οι γονείς της ήταν αντίθετοι στην επιθυμία της να γίνει ηθοποιός. Ηθελαν να τη δουν καθηγήτρια, με δικό της φροντιστήριο, ή να κάνει ακόμη και μεταφράσεις. Εκείνη μπήκε στη Γαλλική Φιλολογία και την τελείωσε -κάνοντάς τους κάπως το χατίρι-, καθώς και η ίδια ήθελε να αποκτήσει ένα πτυχίο. «Ημουν μεταξύ Γαλλικής Φιλολογίας και Ιστορικού – Αρχαιολογικού» μας λέει.
Ομως δεν γινόταν να μην ακολουθήσει την επιθυμία της να γίνει ηθοποιός. Ετσι γράφτηκε στη Δραματική Σχολή Βεάκη, κατά τη διάρκεια του τέταρτου έτους του πανεπιστημίου, με καθηγητές εξαιρετικούς ανθρώπους του χώρου. Παράλληλα έκανε μαθήματα χορού -έφτασε μέχρι το προεπαγγελματικό τμήμα στη σχολή της Ραλλούς Μάνου- και τραγουδιού στο Εθνικό Ωδείο, καθώς θεωρούσε πως και τα δύο είναι απαραίτητα εφόδια ενός ηθοποιού.
Η πρώτη εμφάνισή της ήταν με το Θεσσαλικό Θέατρο στην παράσταση «Οι φοιτητές», σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου, ο οποίος την είχε επιλέξει, μαζί με άλλους έντεκα νέους κι άγνωστους στο κοινό ηθοποιούς. «Ηταν τρομερή εμπειρία, με ακολουθεί μέχρι και σήμερα, γιατί ήμασταν αγνοί, απόλυτα δοσμένοι σ’ αυτό που κάναμε. Δουλέψαμε δύο σεζόν, όλο τον χειμώνα και το καλοκαίρι κάναμε περιοδεία κι αναρωτιόμουν “μα, γιατί λένε πως έχει προβλήματα το θέατρο; Μα, είναι τόσο ωραία”» θυμάται γελώντας.
Στους «Δύο ξένους»
Το 1997 ήταν η χρονιά που μπήκε στη ζωή της η τηλεόραση. Ο Αλέξανδρος Ρήγας την επέλεξε για τον ρόλο της Δάφνης στους «Δύο ξένους», με πρωταγωνιστές την Εβελίνα Παπούλια και τον Νίκο Σεργιανόπουλο. «Δεν είχα κάνει κανένα γύρισμα στη ζωή μου, ήταν η πρώτη φορά. Ηταν υπέροχα, γιατί δουλεύαμε πολύ τις σκηνές, κάτι που δεν γίνεται τώρα, είχαμε μια αντιμετώπιση πιο θεατρική» αναφέρει η Τζούλη, ενώ, όταν τη ρωτάμε αν κάνει κριτική στον εαυτό της βλέποντας τη σειρά σε επανάληψη, μας αιφνιδιάζει: «Υπάρχουν σκηνές που δεν τις θυμόμουν καν, δικές μου και άλλων συναδέλφων! Κάνω κριτική, και μάλιστα πολύ αυστηρή, σε ό,τι δουλεύω σήμερα» λέει.
Αμέσως μετά τους «Δύο ξένους» ακολούθησε η καθημερινή σειρά των Ελενας Ακρίτα – Γιώργου Κυρίτση «Τα φτερά του έρωτα» στην κρατική τηλεόραση, με τους Κατερίνα Μαραγκού, Αντώνη Θεοδωρακόπουλο και Φίλιππο Σοφιανό στο καστ, παίζοντας δραματικό ρόλο, συνεργάστηκε ξανά με τον Ρήγα στο «Αμάρτημα της μητρός μου» στον ΑΝΤ1 -το οποίο κόπηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων-, συμμετείχε ως guest στις «Θανάσιμες πεθερές» του Mega, πήρε μέρος και σε τρία επεισόδια της πρώτης σεζόν του σίριαλ «Κάτω Παρτάλι», ενώ εκείνα του δεύτερου κύκλου, για τα οποία είχε συμφωνήσει, δεν γυρίστηκαν ποτέ.
Κάτι ενδιαφέρον
Οπως μας λέει, θα ήθελε να επιστρέψει στην τηλεόραση, αν και ξέρει πόσο δύσκολα είναι πλέον τα πράγματα. «Οπως λέω σε νέους συναδέλφους, παλιά μας έπαιρναν τηλέφωνο και μας έστελναν σενάρια! Και επιλέγαμε! Τώρα σαφέστατα κοιτάς μόνο το καλλιτεχνικό κομμάτι πλέον, γιατί το οικονομικό δεν υπάρχει. Αρα, σαφώς και θα ήθελα να κάνω κάτι ενδιαφέρον. Δηλαδή, σε μια δουλειά σαν το σίριαλ “Η λέξη που δε λες” θα πήγαινα τρέχοντας!»
Αν και η επαγγελματική πορεία της είναι λίγο πολύ γνωστή, η προσωπική της ζωή παραμένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. «Είμαι μια χαρά» αρκείται να μας πει, φιλοξενώντας μας στο καμαρίνι της, λίγο πριν αρχίσει να ετοιμάζεται για την παράσταση «Το πράσινό μου το φουστανάκι», το οποίο συμβολίζει «τα αντικείμενα που είναι πάρα πάρα πολύ δικά μας, που μας συνδέουν με ανθρώπους, με γεγονότα, με βιώματα της ζωής μας», όπως η ίδια η πρωταγωνίστρια μας επισημαίνει.
