Οι θρύλοι για τα άτακτα πλάσματα που οι Ιρλανδοί αποκαλούν Leprechauns και η περιοχή που χαρακτηρίστηκε αναπόσπαστο κομμάτι πολιτιστικής κληρονομιάς από την Ευρωπαϊκή Ενωση
Από τον
Απόστολο Αντωνάκη
Μαζί με τον άγιο Πατρίκιο και την άρπα του τα στοιχειά Leprechauns έχουν γίνει πια σύμβολα της Ιρλανδίας. Αυτά τα άτακτα πλάσματα, με τα πράσινα παλτά και τα περίεργα καπέλα τους, που μοιάζουν με αγγεία από χρυσό και που ο θρύλος τα θέλει να πραγματοποιούν τρεις ευχές αν συλληφθούν, εξακολουθούν να είναι τα πιο δημοφιλή όντα στη βόρεια και την κεντρική Ευρώπη!
Ακόμη και στις μέρες μας υπάρχουν πολλοί (κυρίως στην Ιρλανδία) που πιστεύουν ακράδαντα ότι υπάρχουν Leprechauns. Σύμφωνα με τους θρύλους, ζουν σε προϊστορικά ερείπια και στους νεραϊδόκυκλους που απλώνονται κατά μήκος των βρετανικών νήσων. Οι περιοχές αυτές αποτελούν πλέον ένα προστατευόμενο είδος οικοτόπων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η ιστορία με τα στοιχειά αρχίζει πριν από μερικά χρόνια, όταν ένας αγρότης ονόματι PJ O’Hare άκουσε μια κραυγή που προερχόταν από το κοντινό βουνό Foy. Αμέσως έσπευσε προς το σημείο όπου ακουγόταν η κραυγή και βρήκε κάτι που τον εξέπληξε: ένα τμήμα καμένης γης και απανθρακωμένα οστά, περιβαλλόμενα από πράσινο κοστούμι, καπέλο και διάφορα άλλα αντικείμενα, ενώ δίπλα από τα οστά βρήκε και τέσσερα χρυσά νομίσματα. Στη συνέχεια τοποθέτησε όλα τα ευρήματα μέσα σε ένα γυάλινο κουτί και είπε στους συγχωριανούς του πως κατά τη γνώμη του ανήκουν σε κάποιο στοιχειό. Μερικοί από 
τους ανθρώπους της περιοχής τον πίστεψαν, ενώ άλλοι τον περιγέλασαν. Ενας από τους φίλους του, ονόματι McCoillte, διατηρούσε αμφιβολίες και ήθελε να ανακαλύψει αν όντως υπήρχαν Leprechauns στην περιοχή. Ετσι, κανόνισε με πονηριά ένα «κυνήγι στοιχειών», κρύβοντας πέντε πήλινα Leprechauns γεμάτα 1.000 ιρλανδικές λίρες ως χρηματικό έπαθλο για όποιον θα έβρισκε μια νεράιδα. Παρά το ψάξιμο, δεν βρέθηκαν τέτοιες οντότητες, το εν λόγω «κυνήγι» ωστόσο καθιερώθηκε και έκτοτε να γίνεται κάθε χρόνο κάποια Κυριακή του Μαρτίου!
Οταν πέθανε ο O’Hare, τα παράξενα ευρήματά του πωλήθηκαν, εκτός από τα τέσσερα χρυσά νομίσματα, τα οποία μυστηριωδώς είχαν εξαφανιστεί. Ωστόσο, αυτά τα νομίσματα βρέθηκαν μερικά χρόνια αργότερα σε ένα πορτοφόλι που ήταν κρυμμένο σε ένα πέτρινο αρχαίο τοίχο κοντά στο σπίτι του McCoillte. Οταν ο ίδιος τα πήρε στην κατοχή του, άρχισε να ισχυρίζεται πως είχε πάρα πολλές συναντήσεις με Leprechauns.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, η πρώτη του συνάντηση ήταν μια μέρα που είχε βγει βόλτα μαζί με τον σκύλο του στα γύρω βουνά. Ενώ περπατούσε, είδε τρία Leprechauns να κάθονται σε έναν βράχο. Πριν καν συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί, τα παράξενα αυτά όντα εξαφανίστηκαν! Εντρομος πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το σπίτι του και, όταν έφτασε, άκουσε την κατσάδα της γυναίκας. Η ίδια έλεγε ότι εκείνος έλειπε πάνω από επτά ώρες, ενώ ο άντρας της υποστήριζε ότι απουσίαζε περίπου μιάμιση ώρα. Τι πραγματικά είχε συμβεί; Είχε βρεθεί απλά σε ένα χρονικό κενό ή σε μια άγνωστη χωροχρονική διαστολή; Επειτα από αυτό το περιστατικό ο McCoillte έγινε παθιασμένος με τα Leprechauns.
Είδος υπό… εξαφάνιση
Ο McCoillte, όπως δήλωσε, είχε αρκετές ακόμα συναντήσεις με αυτά τα παράξενα όντα. Ο ίδιος μαζί με άλλους ομοϊδεάτες του άρχισε μια εκστρατεία για το βουνό που θεωρούνταν το σπίτι των Leprechauns, ώστε να γίνει μια προστατευόμενη περιοχή από την Ευρωπαϊκή Eνωση. Η επιθυμία του τελικά πραγματοποιήθηκε και επιχορηγήθηκε το 2009, όταν αποφασίστηκε να δοθεί μια επιδότηση στο πλαίσιο της οδηγίας για τους οικοτόπους της Ε.Ε.
Οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. συμφώνησαν να προσθέσουν τα Leprechauns στα προστατευόμενα είδη, παρότι δεν μπορούσε να αποδειχθεί η ύπαρξή τους. Σήμερα, το Carlingford έχει ένα λαογραφικό πάρκο και άλλα αξιοθέατα με επίκεντρο τα Leprechauns. Η αυθεντικότητα των Carlingford Leprechauns δεν μπορεί προς το παρόν να προσδιοριστεί, ωστόσο διεγείρει τη φαντασία πολλών ανθρώπων!
