Η Μαρία Αλιφέρη, παραχώρησε μια συνέντευξη – κατάθεση ψυχής στο περιοδικό «Λοιπόν». Η γνωστή ηθοποιός, μέσα σε όλα, μίλησε για την απώλεια αγαπημένων της προσώπων, για το σοβαρό τροχαίο που είχε αλλά και για την ιδέα του θανάτου.
Είχατε ένα πολύ σοβαρό τροχαίο παλιότερα. Φοβηθήκατε για τη ζωή σας τότε;
Πήγα και ήρθα στην κυριολεξία. Για τρεις μέρες παιζότανε αν θα ζήσω ή όχι. Είχα μείνει στην εντατική συνολικά πέντε μέρες. Το ατύχημα προήλθε από φταίξιμο 100% άλλου αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Πήγα και ήρθα. Είχα τραυματιστεί πάρα πολύ σοβαρά. Τα πάντα μου. Στα πόδια μου είχα 12 κατάγματα, στον θώρακα 10 κατάγματα. Ήρθα αντιμέτωπη με τον θάνατο. Οι άνθρωποι ξεχνιόμαστε και δεν λέμε μια συγγνώμη και ένα ευχαριστώ τώρα που είμαστε ακόμα εδώ.
Δεν λέμε στοιχειώδη πράγματα γιατί νομίζουμε ότι θα είμαστε και αύριο και μεθαύριο. Ήταν η πρακτική επιβεβαίωση όλων όσων πίστευα και αυτό για μένα ήταν πολύ σπουδαίο. Δεν είδα το τούνελ που λένε. Ήμουν σε καταστολή για μέρες κι είχα πλήρη επίγνωση τους ποιος έρχεται, ποιος φεύγει και τι λέει… γιατί κανονικά δεν επικοινωνείς. Αυτό που θυμάμαι στη βαθιά καταστολή που ήμουν, ήταν ότι έλεγα “Θεέ μου, ότι θέλεις εσύ, να μείνω ή να φύγω” παρόλο που ήμουν σε καταστολή είχα επίγνωση και αυτό το θυμάμαι. Τελικά η ζαριά έπεσε στο να μείνω. Εγώ ήμουν έτοιμη και για το ένα και για το άλλο.
Σας τρομάζει η ιδέα του θανάτου γενικά;
Όχι δεν με τρομάζει καθόλου. Ο ψυχικός θάνατος με τρομάζει όχι ο βιολογικός. Είναι κάτι που δεν μπορεί να το αποφύγει κανείς. Φυσικά και η απώλεια δικών μου ανθρώπων με πονάει. Άλλο όμως το πενθώ όμως και άλλο το τρομάζω. Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τον θάνατο γιατί αλλιώς καταστρέφουμε τη ζωή μας.
