Για τις συγκρούσεις στις συνεργασίες της, αλλά και για το ότι δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι στην αδικία μίλησε η Φιλαρέτη Κομνηνού στη συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα monopoli.gr.
Η γνωστή ηθοποιός, έχει κάνει τεράστιες συνεργασίες στην καριέρα της με κάποιες από αυτές να είναι με τους Γιώργο Σεβαστίκογλου, Ανδρέα Βουτσινά, Γιάννη Χουβαρδά, Γιώργο Κιμούλη, Αλέκο Αλεξανδράκη, Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Χριστόφορο Παπακαλιάτη, Στέλιο Μάινα, Κώστα Κουτσομύτη, Νένα Μεντή, Λυδία Φωτοπούλου, Μαρία Καβογιάννη, Γιάννη Στάνκογλου, Γιώργο Χρυσοστόμου.
Συγκρουστήκατε στο πλαίσιο δύσκολων συνεργασιών;
Εννοείται, αφού δεν έσκυβα το κεφάλι. Όταν αισθανόμουν ότι κάποιος με αδικούσε ή με πρόσβαλλε, δεν το άφηνα να περάσει έτσι. Συνέβησαν τέτοια περιστατικά, ακόμα και με τον μέντορα μου, τον Ανδρέα Βουτσινά. Γιατί πιστεύω πως, όταν υποτάσσεσαι και ανέχεσαι μια προσβλητική επαγγελματική συνεργασία, αυτόματα μικραίνεις και ως ηθοποιός στην σκηνή, κυλάς προς την μετριότητα. Γίνεσαι ένα απλό εκτελεστικό όργανο.
Να υποθέσω πως αυτό χαρακτηρίζει και την στάση ζωής σας.
Ναι, δεν μπορείς να απομονώσεις μια θέση μόνο στη δουλειά σου. Μια στάση ζωής που με οδήγησε μέχρι εδώ. Αυτό ήταν το χούι μου. Γιατί, πέραν από τις φιλοδοξίες που μπορεί να έχει κανείς μέσα στη δουλειά του, το βασικότερο είναι να έχεις αυτοεκτίμηση. Αν κάνω κάτι για το οποίο ντρέπομαι, είναι βέβαιο πως μετά θα λειτουργήσει τραυματικά, θα δηλητηριάσει μυαλό, ψυχή, συμπεριφορά. Ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο με κόμπλεξ και απωθημένα. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις αυτοεκτίμηση, να αισθάνεσαι ένα είδος περηφάνιας για το πως πορεύεσαι στη ζωή σου.
Ας μην μπερδέψουμε δε, την αυτοεκτίμηση με την έπαρση.
Εννοείται! Παλιότερα, θύμωνα πολύ μπροστά σε φαινόμενα ψωνίσματος. Πλέον, πλήττω, βαριέμαι. Αναγνωρίζεις το «μοντέλο» του καλλιτέχνη που ψωνίζεται και δεν μπορείς παρά να πεις «τί κρίμα!». Γιατί έχει στραφεί αλλού το ενδιαφέρον για τη ζωή και την δουλειά του.
