Η Βάνια Αποστολίδου κατάφερε να μας αποδείξει ότι, όταν αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις, το κάνεις με πάθος και πρωτοπορείς, πάντα η αποδοχή του κόσμου θα είναι μεγάλη. Χορεύτρια αλλά και δασκάλα χορού, αφοσιώθηκε σε έναν κατά κύριο λόγο ανδρικό χορό, το ζεϊμπέκικο, διαδίδοντας σε Ελλάδα και εξωτερικό αυτό το μοναδικό είδος χορού που μας ξεχωρίζει ως Ελληνες.
- Από τη Σούζη Στεφανίδη
Πώς μια τόσο όμορφη γυναίκα αποφάσισε να διδάσκει ζεϊμπέκικο; Τι εκφράζει ο ζεϊμπέκικος χορός για την ίδια αλλά και όσα συμβαίνουν στη νέα της σχολή στο Ιλιον, στην Αθήνα, όπου πλέον κυνηγάει το όνειρό της η πανέμορφη Θεσσαλονικιά;
Δεν θα σ’ το κρύψω, όταν έμαθα για αυτό που κάνεις, εντυπωσιάστηκα. Πως μια γυναίκα τόσο όμορφη και νέα αποφασίζει να εξειδικευτεί στον απόλυτα ανδρικό χορό, το ζεϊμπέκικο;
Αρχικά να πω πως ασχολούμαι με τον χορό από πολύ μικρή. Ωστόσο το ζεϊμπέκικο μπήκε στη ζωή μου κάπου στα 23 μου. Μέχρι τότε έκανα latin και ευρωπαϊκούς χορούς που τους δίδασκα κιόλας. Εγινε μια στροφή στην πορεία και μεγάλωσε το ενδιαφέρον μου για τους ελληνικούς χορούς, με ιδιαίτερη αγάπη στο ζεϊμπέκικο.
Το κλικ πώς ήρθε, ποια ήταν η στιγμή;
Πάντα μου άρεσαν τα ελληνικά τραγούδια γιατί μιλάνε για έντονα συναισθήματα, και ο ζεϊμπέκικος χορός μιλάει συνήθως για πόνο, για ξενιτιά, για ανεκπλήρωτες αγάπες, οπότε αυτά τα έντονα συναισθήματα είναι η Βάνια. Είμαι εγώ και ο χαρακτήρας μου και μέσα από αυτό το είδος βρήκα ακριβώς τον χορό που μου επιτρέπει να εκφράζομαι απόλυτα. Μπορεί να ακούγεται αντισυμβατικό μία γυναίκα να εκφράζεται μέσα από έναν πιο αντρικό χορό, ωστόσο, όπως όλα εξελίσσονται στην εποχή μας, έτσι και ο χορός αυτός και το κοινό του εξελίσσονται.
Εργαζόσουν ως δασκάλα χορού και κάποια στιγμή ανακοινώσατε πως θα ξεκινήσουν μαθήματα χορού; Πώς έγινε και ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσμου;
Εργαζόμουν τότε σε μια σχολή χορού στην Τούμπα, όπου εργάστηκα για πολλά χρόνια. Η αγαπημένη μου δασκάλα, η Ηλιάνα Ηλιάδου, έκανε ήδη μαθήματα ζεϊμπέκικου και τον δίδαξε και σε μένα. Απο εκεί και πέρα άρχισα να έχω τα δικά μου τμήματα στη σχολή αυτή και αργότερα το συνέχισα μόνη. Τα social media, στα οποία είμαι πολύ ενεργή, με βοήθησαν στη διάδoση του είδους και ο κόσμος έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Οι γυναίκες είναι οι πιο ένθερμες στην εκμάθηση του χορού αυτού, όσο περίεργο και αν σου φαίνεται.
Χρειάζονται πολλά μαθήματα για να μάθει κάποιος να χορεύει το σωστό ζεϊμπέκικο και ποιος είναι ο κύριος λόγος που έρχονται να μάθουν αυτόν τον χορό;
Το μεγαλύτερο κίνητρο που φέρνει τους ανθρώπους σε μια σχολή χορού είναι η ενδυνάμωση της ψυχολογίας τους. Ο κόσμος θέλει να περάσει καλά,να γελάσει, και ο χορός φέρνει όμορφα και έντονα συναισθήματα και σε κάνει να αφήνεις έστω για λίγο τα προβλήματά σου στην άκρη. Η σχολή που άνοιξα πρόσφατα στο Ιλιον είναι coffee & dance. Δηλαδή μπορείς να μάθεις χορό αλλά και παράλληλα να επικοινωνήσεις με άλλο κόσμο, σαν ένα είδος διασκέδασης. Ο χορός έχει θεραπευτική ιδιότητα, που ο κόσμος αυτήν την εποχή χρειάζεται πολύ. Τώρα, ο χρόνος εκμάθησης για τον καθένα διαφέρει. Η θέληση του καθενός είναι το βαρόμετρο για όλα.
Ποιες ηλικίες έρχονται κυρίως στα μαθήματά σου;
Εχουμε ηλικίες από μικρά παιδιά μέχρι πολύ πολύ μεγάλες.
Στα social media έχεις έντονη παρουσία. Εχεις ενδιαφέρον και από ανθρώπους του εξωτερικού για το ζεϊμπέκικο;
Στα social media, όπως ήδη σου είπα, είμαι πολύ ενεργή και έχω ένα τεράστιο κοινό στις πλατφόρμες μου. Παράλληλα διδάσκω και online. Το ενδιαφέρον του κόσμου όντως προέρχεται από παντού, και από το εξωτερικό. Κάνω workshops σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, με προσκαλούν συχνά σε events και νιώθω ακόμα πιο περήφανη που μέσα από εμένα ταξιδεύει το ζεϊμπέκικο.
Ο ζεϊμπέκικος χορός τι ακριβώς αντιπροσωπεύει; Τι δηλώνει κάποιος όταν χορεύει ζεϊμπέκικο;
Είναι ένας βαθιά εσωτερικός χορός που, όταν κάποιος τον χορεύει, σίγουρα έχει να πει κάτι. Είτε είναι άντρας είτε είναι γυναίκα. Εχει να πει μια ιστορία, ένα βίωμα. Εκείνη τη στιγμή καταθέτει την ψυχή του και όσα έχει μέσα της. Μπορεί να είναι πιο έντονος σαν ένα πολεμιστής ή μπορεί να είναι με πιο μαλακές κινήσεις, πιο βαθύς. Η ένταση όμως και ο δυναμισμός είναι ο ίδια.
Ποιος καλλιτέχνης σού αρέσει περισσότερο να χορεύεις τα τραγούδια του;
Την ψυχή μου περισσότερο την αγγίζουν οι πιο παλιοί καλλιτέχνες και ο λόγος είναι πως οι παλιοί στιχουργοί έγραφαν τους στίχους βιωματικά. Ζούσαν τον πόνο και τον απέδιδαν στο χαρτί. Γι’ αυτό και έβγαινε περισσότερο και πιο βαθύ συναίσθημα τότε. Τώρα είναι λίγο πιο επιφανειακοί οι στίχοι και στο ζεϊμπέκικο πρέπει να νιώσεις πολύ και βαθιά για να το αποδώσεις σωστά, αλλά και να το νιώσεις εσύ ο ίδιος.
