Μια μεγάλη απώλεια μετράει εδώ και λίγες ώρες η οικογένεια του ελληνικού «National Geographic», καθώς ο άνθρωπος που βρισκόταν στο τιμόνι του περιοδικού τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια έφυγε από τη ζωή έπειτα από ολιγόμηνη μάχη με τον καρκίνο. Ο ακαδημαϊκός Νίκος Σ. Μάργαρης σχεδίασε πρωτοποριακές εκδόσεις που απέσπασαν πολλά διεθνή βραβεία και υπήρξε μαχητικός και δημιουργικός έως την τελευταία ημέρα της ζωής του. Σε ένδειξη πένθους, μεσίστια κυμάτιζε χθες η σημαία του «National Geographic Society» στην Ουάσινγκτον.
Γεννημένος το 1943 στον Βόλο, ο Νίκος Μάργαρης πραγματοποίησε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του υπό την εποπτεία του καθηγητή Κωνσταντίνου Μητράκου. Διετέλεσε καθηγητής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου έγινε διευθυντής -μόλις 35 ετών- του τομέα Οικολογίας, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας αλλά και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, όπου υπήρξε ιδρυτής και για αρκετά χρόνια πρόεδρος του τμήματος Περιβάλλοντος. Ηταν συγγραφέας, δημοσιογράφος και παραγωγός τηλεοπτικών εκπομπών και ντοκιμαντέρ που ευαισθητοποίησαν το ευρύ κοινό σε θέματα φυσικού, κοινωνικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος. Ανέλαβε τον συντονισμό δεκάδων επιστημονικών προγραμμάτων (της UNESCO, της ΕΟΚ, του Stanford University κ.ά.), υπήρξε σύμβουλος του υπουργείου Νέας Γενιάς (1983-1985) στις Οικολογικές και Αναπτυξιακές Πρωτοβουλίες των Νέων, αναπληρωτής πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής «Φύση 2000» και διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος «Γεωργία και Περιβάλλον».
Ευτύχησε να γίνει πατέρας και πρόσφατα κράτησε στα χέρια του τον πρώτο εγγονό του, που πήρε το όνομά του. Στα τέλη του 2012 διαγνώστηκε με καρκίνο, στον οποίο υπέκυψε στις 26 Αυγούστου. Μία ημέρα νωρίτερα είχε στείλει στο «National Geographic» τα τελευταία κείμενά του.
