Ο Μιχάλης Κακιούζης κάνει το ντεμπούτο του αυτή την Κυριακή στη Νέα Κηφισιά κόντρα στον ΠΑΟΚ.
Μία καριέρα γεμάτη τρόπαια, διακρίσεις, μεγαλεία, 13 επαγγελματικούς σταθμούς και φυσικά μπόλικα όνειρα και αλήθειες. Με αυτό το τελευταίο συνδυάζεται και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του Μιχάλη Κακιούζη, που κυκλοφόρησε προ εξαετίας. Μέσω της Νέας Κηφισιάς ο πρώην αρχηγός της Εθνικής Ανδρών (και χρυσός στο Ευρωμπάσκετ του 2005) φιλοδοξεί να αποδείξει ότι το φινάλε της πλούσιας διαδρομής του δεν έφτασε.
Και ας βρέθηκε από τα ψηλά στα χαμηλά. Θα γράψει εκείνος τον επίλογο, όταν νιώσει ότι δεν μπορεί να προσφέρει με σορτσάκι και μπλουζάκι. Και τότε ίσως ανακοινώσει το επόμενο μεγάλο του βήμα, που αφορά την προπονητική. Μέχρι τότε το παρκέ παραμένει το δεύτερο σπίτι του και στο Ζηρίνειο -ως μέλος των νεοφώτιστων- αναμένεται να ντεμπουτάρει την Κυριακή κόντρα στον ΠΑΟΚ.
Τον ΠΑΟΚ τον γνωρίζει πολύ καλά. Από τις προ τετραετίας κόντρες με τον Αρη, από τις παλιότερες μάχες με την αγαπημένη του ΑΕΚ. Η καλοκαιρινή αμφίεσή του με τα ερυθρόλευκα του Ολυμπιακού (στην προετοιμασία) καθόλου δεν άρεσε στους «ενωσίτες», που είχαν τον Κακιούζη ως είδωλο, μαζί με τον Χατζή. Αμφότεροι, βαδίζοντας στα 38, θα ξανασυναντηθούν, αλλά ως αντίπαλοι.
Πρωταθλητής με την ΑΕΚ, τη Σιένα, την Εφες, την ΑΕΚ Λάρνακας, έχοντας περάσει από Μπαρτσελόνα, Ελβετία, Γαλλία και… παρ’ ολίγον Ρωσία, γνώρισε κάθε μπασκετική φιλοσοφία. Οταν ένιωσε ότι δεν είναι αρεστός στον Παναγιώτη Γιαννάκη εν όψει προολυμπιακού τουρνουά (2008), με δάκρυα ανακοίνωσε το αντίο στην «επίσημη αγαπημένη». Από τις τόσες συνεργασίες έχει να λέει για αυτή με τον Γιάννη Ιωαννίδη:
«Θα ήταν πιο εύκολο να αλλάξουν τα βουνά, παρά εκείνος άποψη». Ο χρυσός με την Εφήβων στο Παγκόσμιο του 1995, μέσα σε λίγες φράσεις τα εξηγεί όλα στο βιβλίο του: «Λένε πως “αν δεν βρέξεις κ…, δεν τρως ψάρι”. Για να φτάσω μια μέρα στη Βαρκελώνη και να φάω παέγια, “βράχηκα” μέχρι τα μπούνια. Φοβάμαι το τέλος…». Η απόλυτη ευτυχία του είναι η αγάπη που δέχεται από την οικογένειά του, τη σύζυγό του Αναστασία και τα παιδιά τους. Θα βλέπει και συχνότερα τον αδερφό του Γιάννη, ο οποίος αγωνίζεται στην Α2 (Λαύριο) και έγινε μπασκετμπολίστας (και όχι κολυμβητής), εμπνευσμένος από τον Μιχάλη, στα αγνά χρόνια του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλφειας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΛΙΝΑΡΔΟΣ
