Εβαλαν επτά εθελοντές (ανάμεσά τους και η κόρη του Μοχάμεντ Αλι) να περάσουν 60 ημέρες πίσω από τα κάγκελα μαζί με επικίνδυνους κρατουμένους
Εβαλαν επτά εθελοντές (ανάμεσά τους και η κόρη του Μοχάμεντ Αλι) να περάσουν 60 ημέρες πίσω από τα κάγκελα μαζί με επικίνδυνους κρατουμένους
Στις φυλακές της κομητείας Κλαρκ (στην Ιντιάνα των ΗΠΑ) τα ναρκωτικά αφθονούν, δεν υπάρχουν αρκετά κρεβάτια για τους κρατουμένους και το πάνω χέρι δεν το έχουν οι δεσμοφύλακες.
ΑΠΟ ΤΗΝ
ΠΕΤΡΙΝΑ ΚΑΛΑΜΒΟΚΙΔΗ
Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν ένας σερίφης αποφασίζει να βάλει σε αυτές επτά αθώους εθελοντές για διάστημα 60 ημερών, σαν πειραματόζωα; Αυτό ακριβώς είναι το θέμα του νέου reality show με τίτλο «60 Days In», που άρχισε να προβάλλεται στο καλωδιακό αμερικανικό κανάλι A&E πριν από λίγες ημέρες και χθες έκανε πρεμιέρα και στη Βρετανία.
Οι ταυτότητες και το background των επτά εθελοντών κρατήθηκαν μυστικά τόσο από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους όσο και από τους 500 κρατουμένους. Η ιδέα ανήκε στον τοπικό σερίφη Τζάμεϊ Νόελ, ο οποίος εκλέχθηκε το 2014 και ορκίστηκε να «καθαρίσει» τη διεφθαρμένη φυλακή της κομητείας Κλαρκ. Η αρχική του σκέψη ήταν να τοποθετήσει σε αυτή undercover αστυνομικούς, ώστε να εντοπίζουν τα βαποράκια των ναρκωτικών, ωστόσο δεν μπορούσε να βρει αξιωματικούς που να μην είναι φυσιογνωμικά γνωστοί στους τρόφιμους. Η ιδέα του σύντομα διέρρευσε και έφτασε μέχρι τα αυτιά των υπευθύνων της εταιρίας τηλεοπτικών παραγωγών Lucky 8, οι οποίοι διαμόρφωσαν το τελικό της concept.
Οι παίχτες προέρχονταν από διάφορους επαγγελματικούς χώρους: Ο Ρόμπερτ είναι δάσκαλος, ο Τάμι αστυνομικός, ο Ζακ πρώην πεζοναύτης, ο Τζεφ ιδιωτικός φρουρός ασφαλείας, ο Ισάια είναι αδερφός ενός πραγματικού κρατουμένου, η Μπάρμπρα νεαρή στρατιωτικός και μητέρα δύο παιδιών και, τέλος, η 47χρονη Μαριούμ Αλι είναι υπάλληλος της Πρόνοιας και μεγαλύτερη κόρη του Μοχάμεντ Αλι.
24ωρη παρακολούθηση
Ολοι τους πέρασαν από ειδική εκπαίδευση και βρίσκονταν υπό 24ωρη παρακολούθηση, ενώ είχαν μια κωδική φράση ασφαλείας («Μου λείπει πολύ ο καφές») και μια κωδική κίνηση (κάλυπταν το κεφάλι τους με πετσέτα) που έδινε σήμα στους παραγωγούς ότι ήθελαν να απομακρυνθούν από μια πιθανά επικίνδυνη κατάσταση.
Το όλο εγχείρημα πήγε καλά, σύμφωνα με τον Νόελ, με εξαίρεση την αποχώρηση ενός εκ των παιχτών σχετικά νωρίς, όταν έφαγε μπουνιά από κρατούμενο. Τα υπόλοιπα επί της οθόνης.