Ο 34 χρονος αρχηγός επέστρεψε στην Κροατία για το «τελευταίο αντίο»
Στο πόδι του έχει τατουάζ ένα ελάφι που… παίζει ποδόσφαιρο, αφού το επώνυμό του στα κροατικά σημαίνει «ελάφι». Στο στήθος το μελάνι του σημάδεψε το όνομα του αδερφού του Ιγκόρ, που πάσχει από σύνδρομο Down.
Για τον Ντάριο Σρνα, άλλωστε, ο πατέρας του και η γεμάτη εμπόδια αλλά και έμπνευση ιστορία της ζωής του είναι χαραγμένα στην καρδιά του. Ο αρχηγός της Εθνικής Κροατίας αποχώρησε χθες προσωρινά από την αποστολή της ομάδας του στη Γαλλία, ώστε να επιστρέψει στην πατρίδα του για την κηδεία του πατέρα του, Ουζέιρ, ο οποίος έχασε τη μάχη με τον καρκίνο λίγα λεπτά μετά την προχθεσινή νίκη επί της Τουρκίας.
Ο 34χρονος αμυντικός της Σαχτάρ δεν ξεχνά ότι ο βοσνιακής καταγωγής πατέρας του ήταν εκείνος που τον έσπρωξε στο ποδόσφαιρο και τον έπεισε να αρνηθεί το μπάσκετ. Ο Ουζέιρ, που γεννήθηκε στο χωριό Στοπίτσι, έμεινε ορφανός στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και είδε την παραστρατιωτική οργάνωση των Τσέτνικ να καίει το χωριό του, ενώ στο σπίτι βρισκόταν η έγκυος μητέρα του και η αδερφή του. Διέφυγε με τον πατέρα και τον αδερφό του, όμως ο πρώτος έπεσε νεκρός από σφαίρα και τα αδέρφια χωρίστηκαν. Ο Ουζέιρ υιοθετήθηκε στη Σλοβενία, λαμβάνοντας το όνομα Μίρκο Κέλεντς, όμως ο (στρατιωτικός) αδερφός του τον αναζήτησε και τον έφερε πίσω! Εξήγησε παλιότερα ότι «η πείνα με οδήγησε στο να γίνω φούρναρης», ενώ παράλληλα αγωνίστηκε ως τερματοφύλακας, φτάνοντας στη ΦΚ Σαράγιεβο. Ο Ντάριο με τον πρώτο μισθό του αγόρασε έναν φούρνο και μία Mercedes στον πατέρα του, λέγοντας πως «του αξίζει να ζήσει κι εκείνος καλά». Μάλιστα, εμπνευσμένος από τα δύσκολα παιδικά χρόνια του Ουζέιρ, ο Σρνα αγοράζει συχνά και δωρίζει εισιτήρια σε ορφανά παιδιά στο Ντόνετσκ για αγώνες της Σαχτάρ.
Γ. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ