Πώς η ενεργειακή δαπάνη και η σωστή διατροφή βοηθούν στην επίτευξη ισορροπίας στον οργανισμό
Ο διαβήτης είναι ένα μεταβολικό νόσημα, το οποίο μαστίζει τον σύγχρονο άνθρωπο.
Αναφέρομαι στον σύγχρονο άνθρωπο, διότι η ασθένεια αυτή προέκυψε στην πορεία της εξέλιξης του είδους μας και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν υπήρχε πριν από χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια για δύο βασικούς λόγους:
1. Οι πρόγονοί μας δεν έτρωγαν σάκχαρα (δημητριακά – φρούτα κ.λπ.). Η γεωργία εξελίχθηκε εκατομμύρια χρόνια μετά την εμφάνιση του ανθρώπου και προέκυψε από τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού και τη μείωση των θηραμάτων, τα οποία κατανάλωνε ο άνθρωπος. Αναγκάστηκε, λοιπόν, για να επιβιώσει, να στραφεί σε εναλλακτικές πηγές τροφής, οι οποίες όμως δεν προορίζονταν γι’ αυτόν.
2. Η ταχεία εξέλιξη του ανθρώπινου είδους τον οδήγησε στην αδράνεια. Ο,τι έκανε με τη μυϊκή του δραστηριότητα τώρα ανέλαβαν να το κάνουν τα εργαλεία και τα μηχανήματα που κατάφερε να κατασκευάσει.
Οπως φαίνεται, η γενεσιουργός αιτία της εμφάνισης αυτής της ασθένειας έχει δύο συνιστώσες: την ενεργειακή πρόσληψη και την ενεργειακή δαπάνη. Αυτές λοιπόν πρέπει να διαχειρισθούμε ώστε να επιτύχουμε ισορροπία στον οργανισμό μας. Οσον αφορά την ενεργειακή δαπάνη, μπορούμε να επέμβουμε πολύ εύκολα. Απλά αυξάνουμε τις δραστηριότητές μας.
Εντάσσουμε λοιπόν στο ημερήσιο πρόγραμμά μας και τη γυμναστική, ώστε να αυξήσουμε την κατανάλωση της αποθηκευμένης ενέργειας, που προέρχεται από λίπη και υδατάνθρακες. Η καλύτερη γυμναστική είναι αυτή που μας προσφέρει αυξημένη κυκλοφορία αίματος. Η αερόβια εξάσκηση, λοιπόν, είναι ιδανική για τον στόχο μας.
Η κατάλληλη εξάσκηση
Διάδρομος, ελλειπτικό stepper, μαγνητικό stepper, ποδήλατο, ομαδικά προγράμματα, βάρη κ.ά. είναι η κατάλληλη εξάσκηση. Με λίγα λόγια, οτιδήποτε μας ανεβάζει τον καρδιακό ρυθμό είναι ιδανικό.
Ετσι καταναλώνονται, πρώτον, τα πλεονάζοντα σάκχαρα και, δεύτερον, τα λίπη που διασπώνται στο ήπαρ, στον κύκλο του Cori, και πέφτουν τα επίπεδα των σακχάρων του αίματος, με αποτέλεσμα να μη χρειαζόμαστε πια τον διαχειριστή της γλυκόζης, δηλαδή την ινσουλίνη.
Τώρα, όσον αφορά τη διατροφή, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να αφαιρέσουμε τους υδατάνθρακες από το μενού μας, ώστε να μη χρειαζόμαστε την ινσουλίνη για να τους διαχειρισθεί. Με λίγα λόγια, αφαιρούμε το αντικείμενο εργασιών της ινσουλίνης και την ωθούμε στην ανεργία.
Από εφαρμογή όλων των ανωτέρω σε ασκούμενους διαβητικούς, τα αποτελέσματα είναι θετικά. Σε πολλές περιπτώσεις μείωσαν την ημερήσια λήψη ινσουλίνης στο ένα τέταρτο.
