Ο 27χρονος Κωνσταντίνος έχει κληρονομήσει τη δύναμη του (69χρονου σήμερα) θρυλικού γίγαντα και ετοιμάζεται να γράψει ιστορία
Η παροιμία που λέει ότι το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά επαληθεύεται πλήρως στην περίπτωση του σύγχρονου «Ηρακλή» με την καρδιά μικρού παιδιού Γιώργου Τρομάρα. Ο θρυλικός γίγαντας, που με την απίστευτη δύναμή του «σηκώνει» εδώ και δεκαετίες την Ελλάδα στους ώμους του, παρουσιάζει με περηφάνια τον διάδοχό του, που θα συνεχίσει την πορεία του στον χώρο του δυναμικού τριάθλου και δεν είναι άλλος από τον μοναχογιό του Κωνσταντίνο!
ΑΠΟ ΤΗ
ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ
Φωτό: Βαγγέλης Μασιάς
Οπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Γιώργος Τρομάρας σε παλαιότερη συνέντευξή του στην «Espresso», κληρονόμησε την ηράκλεια δύναμή του από τον πατέρα και από τον παππού του. Ετσι, την κληροδότησε κι αυτός με τη σειρά του στο δικό του παιδί! «Τα γονίδια είναι δυνατά και κληρονομούνται. Πέρασαν σε μένα… Από μικρό παιδί, ακόμη και σήμερα στα 69 μου χρόνια, συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπώ κι έχω μια λαμπρή καριέρα. Εχω καταφέρει πολλά στη ζωή μου» λέει και συνεχίζει φανερά συγκινημένος: «Ομως το μεγαλύτερο επίτευγμά μου, ο μεγαλύτερος άθλος μου, είναι ο γιος μου, ο Κωνσταντίνος μου».
Ο 27χρονος τελειόφοιτος της Γυμναστικής Ακαδημίας όχι μόνο έχει κληρονομήσει τη μυθική δύναμη του πατέρα του, αλλά ακολουθεί και τα χνάρια του. Πριν από περίπου δύο μήνες, έχοντας στο πλευρό του τον πατέρα του, πήρε μέρος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Δυναμικού Τριάθλου που διεξήχθη στο Περιστέρι και κατάφερε να κερδίσει τη δεύτερη θέση σηκώνοντας 200 κιλά!
«Και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Εδειξε σε όλους ότι ήρθε για να μείνει! Επόμενος στόχος μας είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Δυναμικού Τριάθλου, που θα γίνει στις 27 Νοεμβρίου στη Μόσχα» λέει γεμάτος περηφάνια ο Γιώργος Τρομάρας.
Μπαίνουν στο ρινγκ
Πατέρας και γιος προετοιμάζονται για τον μεγάλο αγώνα στο γυμναστήριο που έχουν στην Παιανία. Καθημερινά σηκώνουν βάρη, μπαίνουν στο ρινγκ και μάχονται ο ένας απέναντι στον άλλον! «Ακολουθώ πιστά όλες τις οδηγίες και τις συμβουλές που μου δίνει ο πατέρας μου. Από μωρό τον θαύμαζα και θέλω να τον κάνω υπερήφανο» λέει ο Κωνσταντίνος και αμέσως ο Γιώργος Τρομάρας τον διακόπτει για να πει με μάτια βουρκωμένα: «Είμαι περήφανος για σένα από τη μέρα που σε κράτησα στην αγκαλιά μου. Και θα είμαι ως το τέλος μου». Ο Τρομάρας junior κατάλαβε από πολύ νωρίς ότι έχει κληρονομήσει αυτό το «θεϊκό» δώρο. «Από πιτσιρικάς ακόμη το ήξερα. Το έβλεπα. Οταν ήμουν 9 ετών, ασχολήθηκα με την ελληνορωμαϊκή πάλη και κατάφερα αρκετές διακρίσεις. Ομως ήθελα να ασχοληθώ με το δυναμικό τρίαθλο. Και τώρα πια ξέρω ότι αυτό είναι που θέλει η καρδιά μου», όπως αποκαλύπτει.
Ωστόσο δεν διστάζει να παραδεχτεί πως, όταν ήταν μικρός, έτρεμε από τον φόβο του καθώς έβλεπε τον πατέρα του να λυγίζει σίδερα, να σπάει πέτρες και να σέρνει με τα δόντια του φορτηγά: «Από τη μια θαύμαζα τη δύναμή του και από την άλλη ανησυχούσα μήπως πάθει κάτι. Ειδικά τότε που έπαθε το σοβαρό ατύχημα και κόντεψε να πεθάνει, είχα χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ευτυχώς όμως βγήκε για ακόμη μία φορά νικητής και σήμερα είναι το στήριγμά μου».
Αλλά και ο Γιώργος Τρομάρας δεν κρύβει τη μεγάλη αδυναμία που έχει στον γιο του. «Εχω έναν πραγματικό λεβέντη, ένα θεριό!» λέει με καμάρι.
Πάντως στην ερώτηση «ποιος είναι πιο δυνατός» ο ίδιος αποφεύγει να απαντήσει: «Είναι πραγματικά καλός και κάθε μέρα που περνά γίνεται ολοένα και καλύτερος. Κι εμένα όμως το λέει ακόμη η καρδιά μου». Αυτές τις ημέρες πατέρας και γιος βρίσκονται στο Ισραήλ, καλεσμένοι σε αγώνες που διεξάγονται εκεί. Ο Κωνσταντίνος αγωνίζεται, ενώ ο Γιώργος θα παρουσιάσει ένα σούπερ πρόγραμμα μυϊκής δύναμης.
Η περιπέτεια υγείας του σύγχρονου «Ηρακλή»
Το 2010 ο Γιώργος Τρομάρας είχε μείνει παράλυτος όταν, κατά τη διάρκεια επίδειξης, ο οδηγός ενός φορτηγού που θα περνούσε από πάνω του πάτησε φρένο την ώρα που το βαρύ όχημα βρισκόταν πάνω στην κοιλιακή χώρα: «Μου κατέστρεψε το στομάχι και έμεινα παράλυτος. Πέρασα τέσσερα ολόκληρα χρόνια στα νοσοκομεία. Ομως πάλεψα και τα κατάφερα. Στάθηκα ξανά στα πόδια μου». Οι τοίχοι του γυμναστηρίου της οικογένειας είναι γεμάτοι με ασπρόμαυρες φωτογραφίες από αγώνες του ίδιου και συναδέλφων του, μεταξύ των οποίων ο Σαμψών, ο Μασκοφόρος, ο αξέχαστος Σουγκλάκος, ο Τζίμης ο Τίγρης. «Ωραίες εποχές. Τι τα ψάχνεις; Τότε ασχολούμασταν με τον αθλητισμό. Σήμερα τα παιδιά έχουν άλλες προτεραιότητες. Θυμάμαι πως σε κάθε αγώνα κόβαμε κοντά στα 40.000 εισιτήρια! Εχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, από την Κίνα μέχρι τα βάθη της Αραβίας» θυμάται με νοσταλγία ο Γιώργος Τρομάρας.
