Οι μετακινήσεις του Γιάννη Ποιμενίδη για τις υποχρεώσεις του σε θέατρο – τηλεόραση
Οι μετακινήσεις του Γιάννη Ποιμενίδη για τις υποχρεώσεις του σε θέατρο – τηλεόραση
Γνωρίσαμε τον γοητευτικό Γιάννη Ποιμενίδη μέσα από τη σειρά θρίλερ του ΑΝΤ1 «Εκδρομή» (2015) στον ρόλο του μυστηριώδους Μάρκου και τον ξεχωρίσαμε για το ταλέντο του και το γαλάζιο βλέμμα του, που μαγνητίζει τον φακό.
Αυτά τα χαρίσματα πρόσεξε προφανώς κι ο σκηνοθέτης Ανδρέας Γεωργίου κι έναν χρόνο μετά του πρότεινε να συμμετάσχει στο καθημερινό κοινωνικό σίριαλ «Δίδυμα φεγγάρια», δίνοντάς του έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, εκείνον του Αντώνη.
Στο πλευρό της Δανδουλάκη
Η «Espresso» βρήκε τον ηθοποιό λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «Το γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Ουίλαμς και παρά το άγχος του, καθώς θα πρέπει να σταθεί επάξια ως Τσανς στο πλευρό της εξαιρετικής Κάτιας Δανδουλάκη, μας μίλησε με χαρά.
«Δευτέρα και Τρίτη κάνω γκρουπαριστά τα γυρίσματά μου στην Κύπρο κι αμέσως παίρνω το αεροπλάνο για Αθήνα, αφού φέτος συμμετέχω σε μια υπέροχη παράσταση στο Θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη».
Πραγματικά, νιώθω τυχερός κι ευλογημένος, που μέσα στην οικονομική κρίση μού δίνεται η ευκαιρία να ζω από το επάγγελμα το οποίο αγαπώ. Είμαι φέτος στην τηλεόραση δίπλα στον Γρηγόρη Βαλτινό, έναν μεγάλο δάσκαλο, που έχει τη διάθεση να μάθει στους νέους ηθοποιούς πολλά από τα μυστικά της τέχνης μας. Από την άλλη, στο θέατρο βρίσκομαι στο πλευρό της Κάτιας Δανδουλάκη, μιας σπουδαίας κυρίας, η οποία έχει την πλήρη αντίληψη της σκηνής κι αυτήν την εμπειρία της τη μεταδίδει απλόχερα, χωρίς καμιά ανασφάλεια, και στους καινούργιους καλλιτέχνες.
Την ευχαριστώ που με επέλεξε για τον ρόλο του Τσανς, τον οποίο πήρα ύστερα από ακρόαση, αλλά και γιατί είναι τόσο απλή απέναντί μου» αναφέρει ο Γιάννης Ποιμενίδης και συμπληρώνει: «Πολλοί με ρωτούν “μα δεν κουράζεσαι κάθε εβδομάδα να πετάς για Κύπρο;” και τους απαντώ ότι αυτή είναι η ανάσα μου, το ταξίδι μου. Οταν βλέπω τον σκηνοθέτη, τους ηθοποιούς, τους τεχνικούς να φτιάχνουν τα φώτα, τις κάμερες, νιώθω ότι βρίσκομαι μέσα σε μια δημιουργική ομάδα, που τη χαρακτηρίζει το πάθος, και από την οποία μέχρι τέλους Ιουνίου θα εισπράξω πολλά εφόδια. Οταν βγαίνω βόλτα και με χτυπάνε οι Κύπριοι φιλικά στην πλάτη λέγοντάς μου ένα “μπράβο”, ανοίγω φτερά».
