Η αποκάλυψη της ηθοποιού γι’ αυτό που της συνέβη όταν έκανε χημειοθεραπεία
«Με τη Ναταλία αγαπήσαμε τον ίδιο άντρα»
Η ηθοποιός Μαρία Ιωαννίδου μιλάει για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, τον τωρινό σύντροφό της και τις μεταφυσικές εμπειρίες που είχε μετά τον θάνατο του Φρέντυ Γερμανού
Η πρωταγωνίστρια του ελληνικού σινεμά που πάλεψε με τον καρκίνο του μαστού και βγήκε νικήτρια αποκαλύπτει τις μεταφυσικές εμπειρίες που είχε μετά τον θάνατο του δεύτερου συζύγου της, του σπουδαίου Φρέντυ Γερμανού! Για την Μαρία Ιωαννίδου που δεν χάνει ποτέ το χαμόγελό της, τα παιχνιδια της ζωής, έκρυβαν εκπλήξεις, ανατροπές, και στιγμές δόξας.
Από την
Τεριάννα Παππά
Συναντήσαμε την ηθοποιό μαζί με τον επί δέκα χρόνια σύντροφό της Δημήτρη Κρητικό στο Golden Hall, όπου έκαναν τα τελευταία χριστουγεννιάτικα ψώνια τους. Η Μαρία Ιωαννίδου, θέλοντας να είναι μέσα στο κλίμα, φωτογραφήθηκε ντυμένη γιορτινά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, αν και αυτές οι άγιες μέρες τής προκαλούν θλίψη. Μας μίλησε για την πιο δυνατή εμπειρία που είχε στο νοσοκομείο, 
κατά τη διάρκεια μιας χημειοθεραπείας, όταν ένιωσε το χέρι του Φρέντυ να την καλεί μακριά από αυτόν τον κόσμο, αλλά και για τη σύνδεση που είχε μαζί του -και την οποία η ίδια διέκοψε- μέσω παράξενων και ανεξήγητων φαινομένων.
Κοντά στην υιοθεσία
Οπως μας εκμυστηρεύεται, μετανιώνει που δεν απέκτησε ποτέ παιδί, καθώς για εκείνη προτεραιότητα είχε η καριέρα της, ενώ αποκαλύπτει ότι στο παρελθόν έφτασε κοντά στην υιοθεσία. Περιγράφει τη σημερινή σχέση που έχει με τη Ναταλία Γερμανού, αλλά και τον τρόπο που την πλησίασε ο νυν αγαπημένος της, ο οποίος, ως πρόσχημα τα μαθήματα latin και ballroom χορών για μεγάλους στη σχολή της, την προσέγγισε και εξέφρασε τις τρυφερές προθέσεις του.
Την περίοδο αυτή η Μαρία Ιωαννίδου πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος» στο θέατρο Ελιζέ, ενώ, όπως δηλώνει, ό,τι έχει στην κατοχή της θα περάσει, μετά τον θάνατό της, στο Χαμόγελο του Παιδιού.
Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια; Πού γεννηθήκατε;
Γεννήθηκα στο Κολωνάκι, εκεί όπου βρίσκεται σήμερα το ξενοδοχείο «Saint George Lycabettus». Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στο σπίτι της γιαγιάς στη Δεξαμενή. Για την ακρίβεια, δεν τα πέρασα όλα εκεί, αφού ο μπαμπάς μου, ο Δημήτρης, ήταν ζωγράφος στη Σχολή Καλών Τεχνών και ήθελε ένα σπίτι στη φύση και θέα. Ετσι, η οικογένειά μου μετακόμισε σε ιδιόκτητο χώρο στον Παράδεισο Αμαρουσίου. Ζωγράφος ήταν και η μητέρα μου, ενώ είχα και έναν αδελφό μεγαλύτερο, τον Χρήστο.
Επομένως, είχατε εκ γενετής σχέση με την τέχνη.
Από τότε που γεννήθηκα η αγάπη, ο έρωτας, η αφοσίωση, η στοργή, οτιδήποτε είχε να κάνει με μένα και τα αισθήματά μου είχε σχέση με τον χορό και με το θέατρο. Δεν επέλεξα ποτέ κάτι άλλο. Ημουν αποφασισμένη από πέντε χρονών! Ετσι, στα έξι, με πήγε η μαμά μου στη σχολή χορού της Σισμάνη και στη συνέχεια μπήκα στο Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου και έκανα παραστάσεις από τότε. Από μικρό παιδί έπαιξα στο θέατρο, με την Ελλη Λαμπέτη, την Αντιγόνη Βαλάκου και τον Κάρολο Κουν. Στους «Ορνιθες» του Εθνικού έκανα ένα κοτοπουλάκι. Η μαμά μου αρρώστησε βαριά, εμφάνισε καρκίνο του μαστού, κάτι που το κληρονόμησα κι εγώ, και πέθανε σε ηλικία 50 χρονών. Αυτό μου κόστισε πολύ. Ηταν μια κούκλα και, όταν «έφυγε», έπαθα μεγάλο σοκ. Στη συνέχεια έχασα και τον πατέρα μου, 53 χρονών, και αργότερα και τον αδελφό μου στα 47 του από εγκεφαλικό. Ο Χρήστος ήταν πρωταθλητής αρσιβαρίστας, με προπονητή τον Χρήστο Ιακώβου, και σφαιροβόλος. Προπονούσε νέους αθλητές.
Πώς σας επηρέασε το γεγονός ότι βρεθήκατε από μικρή στο θέατρο;
Καταρχάς να πω πως με κάποιον τρόπο το μικρόβιο της τέχνης πέρασε στο αίμα μου από τότε που ήμουν στην κοιλιά της μαμάς μου, δεν εξηγείται αλλιώς πώς ένα τόσο μικρό παιδί είναι αποφασισμένο για όλα αυτά. Εζησα θεατρικά χρόνια και δεν έπαιξα με κούκλες ποτέ. Αυτό μου έμεινε παράπονο και το είχα ανάγκη. Γι’ αυτό και μεγαλώνοντας, στην ηλικία των 20 χρονών, είχα γεμίσει το σπίτι μου με κούκλες.
Τι ζητούσατε από τον Αϊ-Βασίλη;
Να γίνω μια μεγάλη χορεύτρια και μια σπουδαία ηθοποιός. Δεν είχα μάθει να παίζω με παιχνίδια, δεν είχα ταξιδέψει ποτέ ούτε έκανα ό,τι τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου. Ούτε εκδρομές. Μόνο σπούδαζα. Σε ηλικία 17 ετών μπήκα στη Δραματική Σχολή της Μαίρης Αρώνη -με την οποία κρατούσα και μετέπειτα επαφές- και του Γιώργου Μιχαηλίδη, απ’ όπου τελείωσα με άριστα. Στα 20 μου είχα δύο πτυχία, ένα στην υποκριτική και ένα στον χορό.
Είχατε σχέση με τον Βαγγέλη Σειληνό, με τον οποίο παίξατε σε πολλές ταινίες μαζί. Πότε γνωριστήκατε και πώς προέκυψε το φλερτ;
Ημουν στη σχολή της Ραλλούς Μάνου κι εκείνος έκανε χορογραφίες. Τότε ήταν χορευτικό ζευγάρι με την Ελένη Προκοπίου. Είχε πει στον μπαμπά μου: «Εγώ αυτό θα περιμένω να μεγαλώσει και θα το παντρευτώ». Είχαμε εξάλλου μεγάλη διαφορά ηλικίας. Ετσι κι έγινε, αν και οι γονείς μου δεν πολυήθελαν επειδή ήταν μεγαλύτερός μου. Εγώ, όταν παντρευτήκαμε, ήμουν 16,5 χρονών, μόλις είχα τελειώσει το σχολείο, γιατί είχα πάει μικρή.
Είχατε ποτέ σχέση με κάποιον συνάδελφό σας ή άλλον καλλιτέχνη, άγνωστη στο ευρύ κοινό;
Κοιτάξτε, από μικρή ήμουν… άτακτη. Φανταστείτε, ήμουν ερωτευμένη με τον Γιάννη Φέρτη, όταν έπαιζα το κοτοπουλάκι στους «Ορνιθες» του Εθνικού. Είχα ερωτευτεί συμπρωταγωνιστές μου, βέβαια, αλλά αυτά τα κρατώ για μένα.
Στην ταινία «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» είχατε μια… εμμονή με τις τσίχλες. Σας έκαναν ποτέ πρόταση να διαφημίσετε τέτοιο προϊόν;
Ναι, αλλά δεν ξέρω πού κόλλησε! Ζούσε ακόμη η μαμά μου τότε, κάτι είχε γίνει, αλλά δεν μου είπε ποτέ τι και πώς στράβωσε η δουλειά. Ωστόσο, την ταμπέλα της… τσιχλόφουσκας την είχα πάρα πολλά χρόνια, ακόμη και σήμερα!
Πόσο εύκολο ήταν να αποδείξετε πως ήσασταν διαφορετική ως προσωπικότητα από τους ρόλους που παίζατε;
Βασικά, εγώ η ίδια έκανα λάθος στον τρόπο που διαχειρίστηκα την καριέρα μου. Δεν το απέδειξα ποτέ, ενώ δεν με «διαφήμιζα». Για παράδειγμα, έχω μπει στον Λευκό Οίκο επί προεδρίας Τζον Κάρτερ, γιατί ο Φρέντυ είχε γράψει το βιβλίο «Τζίμυ, πάρε ένα φυστίκι» και του το παραδώσαμε μαζί. Αυτό το γεγονός συνέβη, αλλά εγώ δεν είπα ποτέ τίποτα. Επίσης, δεν αποκάλυψα ότι είχα πάει για σπουδές χορού στη Νέα Υόρκη και έκανα σεμινάρια με τη Σίρλεϊ Μακλέιν. Δεν το ανέφερα ποτέ τότε, γιατί θεωρούσα ότι θα το καταλάβαιναν μέσα από τη δουλειά μου.
Ποια είναι η πιο ακραία εκδήλωση θαυμασμού που έχετε βιώσει ποτέ;
Ηταν ένας Ελληνογερμανός, ο οποίος με φλέρταρε επί τρεις σεζόν. Επειδή εγώ δεν ανταποκρινόμουν, ερχόταν κάθε μέρα στο θέατρο και έφερνε και παρέα για να κάνει αβάντα! Ηταν πολύ συγκινητικό αυτό και κάποια στιγμή με… έριξε. Ηταν ωραίο παιδί. Ως ηθοποιοί τότε νιώσαμε τον θαυμασμό σε μεγάλο βαθμό και μοιράζαμε… βαλίτσες αυτόγραφα. Εχω στείλει αυτόγραφα σε θαυμαστές μου σε νησιά, αλλά και απομακρυσμένα χωριά. Σήμερα διανύουμε την εποχή της… selfie στο κινητό.
Και πάμε στο κεφάλαιο «Φρέντυ Γερμανός», ο οποίος σας έκανε μια πρωτότυπη για τότε πρόταση γάμου.
Ο Φρέντυ είχε τον δικό του τρόπο. Ημασταν στον τελευταίο όροφο ενός ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη και μέσα στη σαμπάνια μού έριξε τη βέρα. Επειδή είχε ημίφως, εγώ δεν την είδα και κόντεψα να την καταπιώ. «Τι είναι αυτό;» του λέω. Κι εκείνος μου απάντησε: «Βέρα, με παντρεύεσαι;» Ετσι, λοιπόν, έγινε η πρόταση.
Πώς σας αντιμετώπισε ο κύκλος του; Φοβηθήκατε τις αντιδράσεις;
Αφού δεν φοβήθηκε ο Φρέντυ, γιατί να φοβηθώ εγώ; Είναι ξεπερασμένα αυτά. Ηταν τόσο επιβλητικός, προστατευτικός και ισχυρός ο Φρέντυ, που κανείς δεν τόλμησε να πει ή να κάνει κάτι.
Είχατε πει στο παρελθόν πως επικοινωνείτε, μεταφυσικά, ακόμη με τον Φρέντυ, μέσα από ένα φωτιστικό. Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας αυτή την εμπειρία σας;
Δεν χρειάζεται να αποδείξω τίποτα, είμαι αρκετά μεγάλη και ώριμη και γι’ αυτό που είπα έχω μάρτυρες. Η επικοινωνία έχει σταματήσει, γιατί ήμουν εγώ που έβαλα τέλος. Δεν είχα πάει τότε σε κάποιον ειδικό, τώρα ωστόσο επισκέπτομαι ψυχολόγο, λόγω της κατάστασης που βιώνω, με τα χρέη και τα προβλήματα. Τότε το πράγμα βάδιζε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Είχα μπει σε ένα τούνελ και δεν έβγαινα με τίποτα. Ζούσα πιο πολύ με τους πεθαμένους παρά με τους ζωντανούς. Είχα πλησιάσει πολύ τον Φρέντυ, μέχρι που τον αισθανόμουν και δίπλα μου στον καναπέ. Το φως άναβε μόνο του και ο σημερινός σύντροφός μου, που ήταν μαζί μου, μπορεί να επιβεβαιώσει πως ήμασταν κάποια στιγμή στο διαμέρισμα και άνοιξε μόνη της η τηλεόραση. Αλλη φορά βρισκόμουν στο σπίτι στο Μάτι, το οποίο, αν και ήταν το αγαπημένο του Φρέντυ και μου το χάρισε, αναγκάστηκα να το πουλήσω. Τον είχα δει, λοιπόν, πολύ έντονα στον ύπνο μου και την ίδια στιγμή άναψε το πορτατίφ. Δεν είναι αυτά αποδεικτικά στοιχεία;
Πώς αντιδράσατε σε αυτή τη μεταφυσική εμπειρία;
Τότε ήμουν «φευγάτη», είχα πάθει μια εξαΰλωση, γινόμουν πνεύμα. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με κανέναν, παρά μόνο με τον Φρέντυ και τον κόσμο του. Εκείνον τον φανταζόμουν κανονικό, με τα γυαλάκια του, να έρχεται πάντα από κάπου μακριά, από έναν χώρο με πολλά σύννεφα.
Ο έρωτας παίζει πρωταρχικό ρόλο στη ζωή σας;
Πάντα. Ενας καλλιτέχνης πρέπει να είναι ερωτευμένος με οτιδήποτε για να μπορεί να δίνει, να παίρνει και να μπαίνει μέσα στους ρόλους. Η αγάπη και ο έρωτας είναι σημαντικά στοιχεία.
Είστε εδώ και δέκα χρόνια ζευγάρι με τον Δημήτρη Κρητικό. Πώς προέκυψε η σχέση σας;
Είχε έρθει στη σχολή, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, για να γραφτεί στα μαθήματα latin και ballroom για μεγάλους. Εμενε πολύ κοντά και με έβλεπε, αποφάσισε να κάνει εγγραφή κι έτσι γνωριστήκαμε. Επειτα μου το είπε ξεκάθαρα ότι ενδιαφερόταν και πως ήταν θαυμαστής όχι μόνο δικός μου, αλλά και του Γερμανού, κάτι το οποίο μου άρεσε. Είναι Παρθένος και μοιάζει του Φρέντυ στην αφοσίωση και την αγάπη. Ο Δημήτρης είναι πολύ αφοσιωμένος παρότι είμαστε μαζί περίπου δέκα χρόνια.
Θεωρείτε ότι είναι ένας άγγελος που ήρθε στη ζωή σας; Η μετενσάρκωση του Φρέντυ;
Είχα διαβάσει για τη μετενσάρκωση και τη μετεμψύχωση, αλλά δεν ήθελα να μετενσαρκωθεί ο Φρέντυ γιατί δεν θα τον γνώριζα. Ως ψυχή θα ήταν αλλιώς. Ισχύουν εν μέρει όλα αυτά.
Σκέφτεστε να κάνετε και τρίτο γάμο;
Δεν με αφορά, έχω κάνει ήδη δύο, με τον Σειληνό και με τον Γερμανό, και είμαι ευτυχισμένη έτσι με τον Δημήτρη. Είμαστε ζευγάρι και συγκατοικούμε. Το βαθύτερο θέμα είναι ότι θέλω να πεθάνω Γερμανού. Η ταυτότητά μου γράφει «Μαρία Ιωαννίδου-Γερμανού», δεν θέλω να αλλάξω όνομα. Ο Φρέντυ έλεγε πάντα: «Θα γεράσουμε μαζί ή, τουλάχιστον, θα γεράσω εγώ μαζί σου, γιατί είσαι πιο νέα».
Ο σύντροφός σας ένιωσε ποτέ ότι βρίσκεται στη σκιά του Φρέντυ;
Θα ήταν πολύ ταπεινό εκ μέρους του και δεν είναι τέτοιος ο Δημήτρης. Θα ήταν ευτελές να ανταγωνίζεται ένα καλό πνεύμα και είναι πολύ σεμνός για να σκεφτεί ότι θα μπορούσε να ήταν ένας Γερμανός. Κανείς μας δεν θα μπορούσε να ήταν. Τελείωσε. Το καλούπι έσπασε, ο Γερμανός έφυγε και δεν τον αντικατέστησε ποτέ κανείς. Το παραδέχονται όλοι.
Είστε πολύ ωραία γυναίκα, σας κάνει σκηνές ζηλοτυπίας;
Πάρα πολλές φορές. Ζηλεύει με το παραμικρό, αλλά όχι τον Φρέντυ, μερικές φορές γίνεται αφόρητος. Εγώ είμαι σαν ελάφι, θέλω την ελευθερία μου, να έχω επαφή με τον κόσμο, να μιλάω, να κοιτάζω, να φλερτάρω – με την καλή έννοια.
Δώσατε μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Περιγράψτε μας την πιο δύσκολη στιγμή σ’ αυτόν τον αγώνα.
Κάποια στιγμή «είδα» το σώμα μου να φεύγει από το νυχτικό και αισθανόμουν -δεν τον είδα- το χέρι του Φρέντυ απλωμένο κι εμένα να ανεβαίνω προς εκείνον. Το κορμί μου άρχισε να φεύγει και οι χτύποι της καρδιάς μου αδυνατούσαν, κατά τη διάρκεια μιας χημειοθεραπείας που μου έκαναν. Πέθαινα. Ο Δημήτρης έκλαιγε, οι γιατροί έτρεχαν κι εγώ δεν έδινα σημασία, αισθανόμουν μια απέραντη χαρά και γαλήνη. Το γούσταρα. Να μη φοβηθεί κανείς όταν θα «φύγει».
Πιστεύετε στον Θεό;
Δεν έχω καλή σχέση με τον Θεό. Μου πήρε τα αγαπημένα μου πρόσωπα και δεν ξέρω γιατί. Παρακάλεσα τελευταία στιγμή να μη χάσω τη μάνα μου που ήταν μόνο 50 χρονών, τον μπαμπά μου και τον αδελφό μου, και με άφησε χωρίς οικογένεια. Οπότε άρχισα να μην έχω εμπιστοσύνη στον Θεό. Πίστευα στην Παναγία και σε μια συγκεκριμένη εικόνα που μου είχε κάνει δώρο η μητέρα μου, την οποία την κοιτούσα και ρωτούσα: «Γιατί μου το έκανες αυτό;» Η σχέση μου με τη θρησκεία, λοιπόν, πηγαινοέρχεται.
Θα θέλατε να είχατε αποκτήσει παιδί;
Εκανα πολλά λάθη στη ζωή μου και ελπίζω πως δεν θα γίνουν άλλα από δω και πέρα, μεγάλωσα πια, θα ήταν ντροπή. Μου λείπει τρομερά ένα παιδί, γιατί έκανα ανοησίες. Στόχος μου ήταν η καριέρα και ανέβαλλα συνέχεια την απόκτηση ενός μωρού για την επόμενη χρονιά. Επειτα, είχα κάνει πολλές αμβλώσεις με τον Σειληνό και κάτι «χάλασε». Με τον Φρέντυ θα κάναμε εξωσωματική, αλλά αρρώστησε και δεν προλάβαμε. Ηταν μοιραίο.
Σκεφτήκατε ποτέ την υιοθεσία ή την αναδοχή;
Παραλίγο να υιοθετήσω στο παρελθόν. Τώρα πια δύσκολα, δεν έχω τα χρήματα. Καταστράφηκα από ανθρώπους που μπήκαν στη ζωή μου και τα έχασα όλα. Ηθελα ένα παιδί, να μιλήσει στην καρδιά μου και να το αναθρέψω. Υπάρχει ακόμη ηλικιακό περιθώριο, αλλά χρήματα τώρα δεν έχω για να προχωρήσω σε μια τέτοια κίνηση. Θα σκεφτόμουν και την αναδοχή, αλλά ζούμε σε μια δύσκολη εποχή.
Με τη Ναταλία Γερμανού πώς είναι σήμερα οι σχέσεις σας;
Πέρασα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου έχοντάς τη σαν μικρότερη αδελφή μου. Την έφερα κοντά στον πατέρα της και ζήσαμε ωραίες στιγμές. Αγαπήσαμε τον ίδιο άντρα, εκείνη ως πατέρα κι εγώ ως σύζυγο. Είμαστε οικογένεια όπως και να το κάνεις. Μπορεί να μη βλεπόμαστε συχνά, γιατί η Ναταλία είναι μοναχικό άτομο, αλλά πάντα με καλεί στις εκπομπές της.
Είπατε πως αγαπήσατε, από διαφορετική πλευρά βέβαια, τον ίδιο άντρα. Υπήρχε ανταγωνισμός όταν ζούσε ο Φρέντυ;
Από τη στιγμή που την έφερα κοντά στον πατέρα της, γιατί να νιώσει ανταγωνισμό; Τη χάζευα, αλλά κι εκείνη με θαύμαζε ως κοπέλα και ως καλλιτέχνιδα.
Αν και ζήσατε μέσα στα φώτα και στον κόσμο και βγάζατε την εικόνα του ανέμελου κοριτσιού με την τσίχλα, κατά βάθος πονούσατε.
Εκλαψα πικρά, όταν χόρευα στο Μινώα και είχε πεθάνει η μαμά μου. Επαιζα και όταν «έφυγε» ο Φρέντυ. Την επόμενη μέρα της κηδείας έπρεπε να είμαι στο θέατρο. Επίσης, λυπάμαι που κάποιοι με έχουν συνδέσει μόνο με τις ταινίες. Εχω κάνει πολύ θέατρο με σπουδαίους ηθοποιούς.
Στο παρελθόν είχατε κάνει γυμνή φωτογράφιση. Θα το επαναλαμβάνατε, αν ήταν για καλό σκοπό;
Σήμερα δεν θα έκανα για ανδρικό περιοδικό, αλλά θα απαντούσα θετικά αν ήταν για κάποιον ιερό σκοπό. Εχω γράψει και στη διαθήκη μου, επειδή η ζωή μου είναι απρόβλεπτη και εκεί που είμαι καλά έρχονται τα πάνω κάτω, πως όλα τα υπάρχοντά μου θα πάνε στο Χαμόγελο του Παιδιού. Προς το παρόν η μεγάλη μου έγνοια είναι να κρατήσω ό,τι έχω, γιατί μπήκαν στη ζωή μου κακοί άνθρωποι, με διέλυσαν και αναγκάστηκα να πουλήσω το σπίτι μου, τα χρυσαφικά μου, ό,τι μου άφησε ο Φρέντυ.
Πάμε στο σήμερα. Θα παντρεύατε ποτέ ένα gay ζευγάρι;
Οχι, είμαι ντεμοντέ σε αυτά. Εχω gay φίλους και παραδέχομαι τη σχέση μεταξύ τους, αλλά δεν έχω δεχτεί την ανάγκη του γάμου.
Με ποιο κόμμα θα κατεβαίνατε υποψήφια στις εκλογές;
Με κανένα. Να φύγουν όλοι, να έρθει ένας Κολοκοτρώνης κι ένας Μιαούλης για να σώσουν την Ελλάδα. Οι ξένοι βουλιάζουν την Ελλάδα, μας πνίγουν και το χειρότερο είναι πως οι Ελληνες πολιτικοί δεν νοιάζονται.
Ο Αλέξης Τσίπρας ψηφίστηκε στην πεντάδα των πιο σέξι Ευρωπαίων ηγετών. Πώς σας φαίνεται ως άνδρας και ως πολιτικός;
Μου αρέσει ως άνδρας, αλλά όχι ως πολιτικός. Εβρισκα σέξι τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Ποια Χριστούγεννα σας έχουν μείνει αξέχαστα και γιατί;
Τα Χριστούγεννα δεν τα γιόρτασα ποτέ, γιατί είχα μια διαίσθηση. Είμαι φοβερά διαισθητικό άτομο. Εχασα τη μαμά μου στις 27 Δεκεμβρίου, που σημαίνει ότι 25 του μήνα περιμέναμε να «φύγει». Ακόμη και όταν ήμουν παιδί, τα Χριστούγεννα δεν τα γιόρτασα ποτέ, γιατί ήταν πάντα «ματωμένα». Νιώθω αυτές τις μέρες σαν να στάζει η καρδιά μου αίμα.
Τι θα ζητούσατε ως δώρο από τον Αϊ-Βασίλη και τι θα θέλατε να πάρει μαζί του ο χρόνος που φεύγει;
Αφού χάραξα αυτόν τον δρόμο πια, θα ήθελα ως δώρο επαγγελματικές επιτυχίες. Αυτή τη σεζόν είμαι στο θέατρο Ελιζέ, όπου ανεβάζουμε τη μαύρη κωμωδία «Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος», σε σκηνοθεσία και κείμενα του Λεωνίδα Τσίπη, με τους Χρήστο Μαραθιά, Δέσποινα Παντελίδου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Εχω ποντάρει πολύ σε αυτή τη δουλειά, γιατί «φωτογραφίζει» την εποχή μας, έχει πολύ γέλιο, αλλά και σκληρές αλήθειες, που πονάνε.
Επίσης, θέλω να πάει καλά η σχολή στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, γιατί τα παιδιά που έχω είναι για μένα τα αγγελάκια μου, είναι τα Χριστούγεννα, η χαρά της ζωής, το δάκρυ της χαράς και της ελπίδας. Επίσης εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να μην αρρωστήσω ξανά, γιατί είμαι ένα άτομο ταλαιπωρημένο. Εγώ τη λάτρεψα τη ζωή, αλλά δεν με άφησε ποτέ να ορθοποδήσω. Ελπίζω, όμως, να λάμψει ξανά ο ήλιος.
