Η συγκλονιστική ιστορία μιας Περουβιανής, που έγινε η νεότερη μαμά σε όλο τον κόσμο!
Σε πρόσφατο ιατρικό συνέδριο στην Κεντρική Αμερική συζητήθηκαν το φαινόμενο της πρώιμης γονιμότητας και οι περιπτώσεις εγκυμοσύνης σε νεαρά κορίτσια μέλη αυτόχθονων φυλών του Αμαζονίου. Ωστόσο η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση είναι απίστευτη.
Στα επείγοντα του νοσοκομείου του Pisco στο Περού έφτασε μια κουρασμένη Ινδιάνα προερχόμενη από τους πρόποδες των Ανδεων. Κρατούσε από το χέρι ένα ντροπαλό πεντάχρονο κορίτσι, μόλις και μετά βίας λίγο πιο πάνω από ένα μέτρο σε ύψος, με καστανές πλεξούδες και με πάρα πολύ διογκωμένη κοιλιά.
Δείχνοντας το φοβισμένο παιδί, η Ινδιάνα παρακάλεσε τους χειρουργούς, ιδιαίτερα τον ιατρό Gerardo Lozada, να ξορκίσουν τα κακά πνεύματα που την είχαν στην κατοχή τους. Οι Ινδιάνοι για κάθε ασθένεια ή κακό θεωρούν ότι την ευθύνη έχουν διάφορα πνεύματα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η μητέρα απευθυνόταν σε επιστήμονες. Κάποιοι από τους γιατρούς πίστεψαν ότι η μικρή Lina Medina ίσως είχε έναν κοιλιακό όγκο και 
ο δρ Lozada την εξέτασε σκεπτόμενος αυτή την εκδοχή, μα ήρθε αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής του όταν ανακάλυψε ότι η μικρούλα ήταν οκτώ μηνών έγκυος και προφανώς η νεότερη μητέρα που υπήρξε ποτέ στον κόσμο.
Ο δρ Lozada την πήρε στη Λίμα, την πρωτεύουσα του Περού, πριν από τη χειρουργική επέμβαση, για να λάβει την άποψη και άλλων ειδικών και να επιβεβαιώσει ότι η Lina ήταν όντως έγκυος, αν και όλες οι εξετάσεις που είχαν γίνει ήταν ως προς αυτό θετικές. Ενα ενάμιση μήνα αργότερα, στις 14 Μαΐου 1939, η μικρή γέννησε ένα αγόρι με καισαρική τομή, που απαιτήθηκε λόγω της πολύ μικρής λεκάνης της. Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιήθηκε από τους δρες Lozada και Busalleu, με αναισθησιολόγο τον δρα Colretta. Η περίπτωσή της αναφέρθηκε λεπτομερώς από τον δρα Edmundo Escomel στο «La Presse Medicale», μαζί με τα πρόσθετα στοιχεία που εξηγούσαν πως η εμμηναρχή της είχε ξεκινήσει σε ηλικία μόλις 8 μηνών και ότι είχε εμφανή ανάπτυξη του μαστού μέχρι την ηλικία των 4 ετών . Μέχρι την ηλικία των 5 ετών της η εικόνα που εμφάνιζε ήταν ώριμης νεαρής με προηγμένη ωρίμανση των οστών της.
Το νεογέννητο
Ο γιος της ζύγιζε 2,7 κιλά και ονομάστηκε Gerardo από τον γιατρό της. Ο Gerardo μεγάλωσε πιστεύοντας ότι η Lina ήταν η αδελφή του, αλλά ανακάλυψε στην ηλικία των δέκα πως ήταν η μητέρα του. Μεγάλωσε υγιής, αλλά πέθανε το 1979, σε ηλικία 40 ετών, από πάθηση της νόσου μυελού των οστών. Η απόδειξη για την εγκυμοσύνη της Lina Medina δεν επιδείχτηκε ποτέ σε κανέναν, αλλά και ποτέ δεν αποκάλυψε τον πατέρα του 
παιδιού ούτε τις συνθήκες υπό τις οποίες έμεινε έγκυος. Ο δρ Escomel πρότεινε ότι ίσως δεν γνώριζε τον εαυτό της στην πραγματικότητα σε αυτή την ηλικία, γράφοντας στην έκθεσή του ότι η Lina «δεν θα μπορούσε και να ήθελε να δώσει ακριβείς απαντήσεις». Ο πατέρας της συνελήφθη με την υποψία του βιασμού και της αιμομιξίας, αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Η Medina αργότερα παντρεύτηκε τον Raúl Jurado, με τον οποίο απέκτησε τον δεύτερο γιο της το 1972. Ζουν σε μια φτωχική συνοικία της Λίμα, γνωστή ως Chico. Η ίδια αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη στο Reuters το 2002.
Αντιπαραθέσεις
Υπάρχουν δύο δημοσιευμένες φωτογραφίες που τεκμηριώνουν την υπόθεση. Η πρώτη δημοσιεύτηκε γύρω στις αρχές του Απριλίου 1939, όταν η Medina ήταν επτάμισι μηνών έγκυος. Η Medina δείχνει να στέκεται γυμνή μπροστά σε ένα ασαφές σκηνικό (είτε στο πλευρικό τοίχωμα ενός σπιτιού με τον ήλιο να λάμπει πάνω της είτε πλάι σε μια κουβέρτα σε ένα δωμάτιο με σχετικά λίγο φως να αναδεικνύει το μπροστινό μέρος του σώματός της). Αυτή είναι η μοναδική φωτογραφία που δημοσιεύτηκε και επιτράπηκε να παρθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Είναι σημαντικής αξίας, γιατί αποδεικνύει την εγκυμοσύνη της Medina, καθώς και την έκταση της φυσιολογικής ανάπτυξής της. Ωστόσο, αυτή η φωτογραφία δεν είναι ευρέως γνωστή έξω από τους ιατρικούς κύκλους. Οι άλλες φωτογραφίες είναι πολύ μεγαλύτερης σαφήνειας και ελήφθησαν έναν χρόνο αργότερα στη Λίμα, όταν ο Gerardo ήταν 11 μηνών, ενώ ακολούθησαν κι άλλες περισσότερες, που την απεικονίζουν σε οικογενειακές στιγμές και ως παντρεμένη πλέον.
Αν και η υπόθεση χαρακτηρίζεται από κάποιους «φάρσα», ένας αριθμός γιατρών όλα αυτά τα χρόνια έχει επαληθεύσει την ιστορία με βάση τις βιοψίες, τις ακτινογραφίες του εμβρυακού σκελετού στη μήτρα και τις φωτογραφίες που λήφθηκαν από τους γιατρούς που είχαν τη φροντίδα της μικρής.
