Οι έρευνες επιστημόνων για την αποτελεσματικότητα συνταγών αιώνων που καταπολεμούν μικρόβια
Οι έρευνες επιστημόνων για την αποτελεσματικότητα συνταγών αιώνων που καταπολεμούν μικρόβια
Για πολλά χρόνια η μεσαιωνική ιατρική είχε απορριφθεί ως ανεδαφική και αναποτελεσματική. Οσοι δε την ασκούσαν αποκαλούνταν κομπογιαννίτες.
Υπάρχουν όμως ακόμη και στις μέρες μας «μεσαιωνιστές» επιστήμονες, οι οποίοι μελετούν τη μεσαιωνική ιατρική προκειμένου να βρουν ενδείξεις σχετικά με τη γενικότερη αγωνιώδη έρευνα για αποτελεσματικά αντιβιοτικά.
Η εξέλιξη των μικροβίων που είναι ανθεκτικά στα σύγχρονα αντιβιοτικά σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να βρεθούν πολύ σύντομα νέα φάρμακα για να καταπολεμηθούν. Αλλά η πρόοδος στην εξεύρεση νέων αντιβιοτικών είναι αργή και ο ερευνητικός μηχανισμός ανακάλυψης νέων φαρμάκων βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Υπολογίζεται ότι 700.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο από λοιμώξεις που είναι ανθεκτικές στα υπάρχοντα φάρμακα. Εάν η κατάσταση δεν αλλάξει πολύ σύντομα, εκτιμάται ότι τέτοιες λοιμώξεις έως το 2050 θα σκοτώνουν 10.000.000 ανθρώπους ετησίως.
Ιατρική ιστορία
Ενα μέλος της ομάδας Ancientbiotics Team (ομάδα μεσαιωνιστών, μικροβιολόγων, φαρμακευτικών χημικών, παρασιτολόγων και φαρμακοποιών από πολλά πανεπιστήμια) δήλωσε σχετικά με το θέμα: «Πιστεύουμε ότι απαντήσεις σχετικά με την κρίση των αντιβιοτικών θα μπορούσαν να βρεθούν στην ιατρική ιστορία. Με τη βοήθεια σύγχρονων τεχνολογιών ελπίζουμε να εξηγήσουμε πώς οι πρώιμοι ιατροί αντιμετώπιζαν αποτελεσματικά τις λοιμώξεις και οι θεραπείες τους δούλεψαν πραγματικά.
Για τον σκοπό αυτό καταρτίζουμε μια βάση δεδομένων για μεσαιωνικές ιατρικές συνταγές. Με την αποκάλυψη προτύπων στη μεσαιωνική ιατρική πρακτική, η βάση δεδομένων μας θα μπορούσε να ενημερώσει τη μελλοντική εργαστηριακή έρευνα σχετικά με τα υλικά που χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία κάποιας λοίμωξης στο παρελθόν.
Από τη δική μας γνώση, αυτή είναι η πρώτη απόπειρα δημιουργίας μιας μεσαιωνικής βάσης δεδομένων για τη φαρμακολογία και γι’ αυτόν τον λόγο δίνουμε μεγάλη σημασία σε όλα τα διαθέσιμα στοιχεία». Η σύγχρονη ευρωπαϊκή ιατρική έχει μελετηθεί ελάχιστα για την κλινική αποτελεσματικότητά της σε σύγκριση με τις παραδοσιακές φαρμακοποιίες άλλων ηπείρων.
Η συγκεκριμένη έρευνα θέτει επίσης ερωτήματα σχετικά με τους μεσαιωνικούς ιατρούς. Σήμερα η λέξη «μεσαιωνικός» χρησιμοποιείται ως όρος για να χαρακτηρίσει καθετί που σχετίζεται με την άγνοια ή την οπισθοδρομική σκέψη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της πρωτοποριακής επιστημονικής μελέτης απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας της Ιατρικής στον χημικό Tu Youyou για την ανακάλυψη μιας νέας θεραπείας για την ελονοσία έπειτα από αναζήτηση σε πάνω από 2.000 συνταγές μέσα από την αρχαία κινεζική λογοτεχνία για την παραδοσιακή ιατρική.
Βεβαίως, υπάρχουν και οι μεσαιωνικές δεισιδαιμονίες και θεραπείες που δεν θα αντέγραφε η επιστήμη σήμερα, όπως ο καθαρισμός του σώματος από παθογόνους παράγοντες σε έναν ασθενή. Ωστόσο η επιστημονική έρευνα δείχνει ότι θα μπορούσε να υπάρχει μια μεθοδολογία πίσω από τα μεσαιωνικά φάρμακα, η οποία προερχόταν από μακρά παράδοση παρατήρησης και πειραματισμούς.
Κι αυτή προσπαθούν να εντοπίσουν, να προσδιορίσουν και να αξιοποιήσουν, αφού πρώτα τη μελετήσουν επαρκώς.
Τα θαυματουργά «μάτια του Bald»
Το 2015 η συγκεκριμένη επιστημονική ομάδα δημοσίευσε μια πιλοτική μελέτη σχετικά με μια συνταγή ηλικίας 1.000 ετών που ονομάζεται «μάτια του Bald» από ένα παλαιό αγγλικό ιατρικό κείμενο. Το συγκεκριμένο σκεύασμα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ενάντια σε μια μόλυνση κάποιου θυλακίου της βλεφαρίδας.
Μια κοινή αιτία μόλυνσης των βλεφαρίδων είναι το βακτήριο Staphylococcus aureus. Αυτό το μικρόβιο είναι ανθεκτικό σε πολλά αντιβιοτικά. Οι λοιμώξεις από αυτό είναι υπεύθυνες για μια ποικιλία σοβαρών και χρόνιων καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων από μόνιμες πληγές, που οδηγούν σε σηψαιμία και σε καταστάσεις που προκαλούν θανατηφόρο πνευμονία.
Το «μάτι του Bald» περιέχει κρασί, σκόρδο, μια ουσία από ένα είδος όπως το πράσο ή το κρεμμύδι κι ένα μείγμα από ταυροχολικό οξύ, γλυκοχολικό οξύ, λεκιθίνη και χοληστερόλη. Η συνταγή αναφέρει ότι μετά την ανάμειξη τους τα συστατικά έπρεπε να παραμένουν σε ένα ειδικό ορειχάλκινο σκεύος για εννέα νύχτες πριν από τη χρήση.
Στη μελέτη που ακολούθησε η συνταγή αποδείχθηκε ικανή να σταματήσει τη λοίμωξη.
