Οι γάμοι, η ΕΡΕ, το αρχοντικό στο Κολωνάκι και το πάρτι που έγινε talk of the town για μήνες
Ο επιφανής Αθηναίος, ο οποίος έγραψε ιστορία, αφήνοντας το δικό του σημάδι στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή της Ελλάδας, δεν είναι πια ανάμεσά μας… «Εφυγε» σε ηλικία 88 ετών, ήσυχα και γενναία, όπως έζησε τη ζωή του, με ακέραιο το αίσθημα της ευθύνης, με έργο πολιτικό, που ανήκει πλέον στην Ιστορία να το κρίνει και να το αξιολογήσει.
Από τον
ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟ
Με τον θάνατο του Νίκου Φαρμάκη χάνεται ένα πρότυπο ανδρός και επιχειρηματία που λειτούργησε με εντιμότητα, ευθύτητα και ευγένεια. Η παλιά φρουρά των δημόσιων ανδρών χάνει ένα ισχυρό και άτρωτο οχυρό πολιτικής μνήμης, καθώς μαζί του τελειώνει μια ολόκληρη εποχή…
Η εποχή του ήθους, της ντομπροσύνης, της γενναιοδωρίας, αλλά και η εποχή της κομψότητας και του ανεπανάληπτου αντρικού στιλ, που ο Νίκος Φαρμάκης σφράγισε με την παρουσία του πολλές δεκαετίες, μέχρι το τέλος της ζωής του. Ασυμβίβαστος, μαχητής και σνομπ -αυτός ήταν ο χαρακτηρισμός που μας ανέφεραν κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ όλοι όσοι τον γνώρισαν-, αλλά που πίσω από το σκληρό πρόσωπό του κρυβόταν μια βαθιά και αληθινή ανθρωπιά.
Ηταν γόνος ιστορικής οικογένειας αγωνιστών από την Αιτωλοακαρνανία, με μεγάλη συνεισφορά στον αγώνα της Επαναστάσεως κατά των Τούρκων το 1821, μεγαλωμένος στα γόνατα του νονού του, στρατηγού Γεωργίου Κονδύλη. Λάτρης του ωραίου φύλου, με δύο γάμους και δύο διαζύγια, αλλά και πολλές κατακτήσεις στο ενεργητικό του, ο Νίκος Φαρμάκης υπήρξε περιζήτητος γαμπρός της εποχής, μαζί με τους Φρέντυ Σερπιέρη, Στρατή Στρατήγη, Αλέκο Παπαγεωργίου, Σπύρο Μεταξά.
Η καλλονή
Ο πρώτος γάμος του τελέστηκε σε νεαρή ηλικία με μια από τις κομψότερες κόρες των Αθηνών, τη Νίτα Σινιόσογλου, κόρη του βιομηχάνου και προέδρου του ΣΕΒ Συμεών Σινιόσογλου. Το ζεύγος άφησε εποχή με τις εμφανίσεις του στον Ιππόδρομο του Φαλήρου και στην «Αθηναία» της Πανεπιστημίου, μαζί με τα ζεύγη Τάκου και Δοξούλας Μακρή, Γιώργου και Λένας Ράλλη, Τέντυ και Ελλης Καρέλλα, Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Από τον γάμο αυτόν, που κράτησε λίγο, απέκτησε την κόρη του Μαρίνα Φαρμάκη. Αρκετά χρόνια αργότερα γνώρισε, ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε την καλλονή Annita Zakar, νυν κυρία Πετροπούλου. To 1972 γεννήθηκε ο γιος του Επαμεινώνδας Ν. Φαρμάκης, ο οποίος έκανε λαμπρές σπουδές στο Georgetown University. Πρώην εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» και νυν managing director της εταιρίας SolidarityNow, του «χάρισε» την εγγονή του Αννίτα Φαρμάκη, την οποία ο εκλιπών λάτρευε.
Κατά τη διάρκεια του βίου του με τη δεύτερη σύζυγό του Annita Zakar, υποδέχτηκε στο αρχοντικό διαμέρισμά του, στην οδό Στησιχόρου, πίσω από τα Ανάκτορα, τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά ονόματα της εποχής, από τον Μποδοσάκη και τον Νιάρχο ως τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο. Επρόκειτο για ένα σπίτι υψηλής αισθητικής, με οικογενειακά πορτρέτα, κειμήλια, βυζαντινές εικόνες και τον Μέγα Αλέξανδρο μαχόμενο να κλέβει την παράσταση, με την υπογραφή του Jacques Courtois. Ενα σπίτι-μουσείο, αν και στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ναύπακτο, μέχρι πρότινος λειτουργούσε το πραγματικό Μουσείο Φαρμάκη, επί της οδού Φαρμάκη, που έχτισε ο ίδιος, δίπλα στο πατρογονικό του.
Με έντονη κοινωνική ζωή, παρά το φορτωμένο πρόγραμμά του, μέχρι το τέλος της ζωής του επισκεπτόταν καθημερινά το γραφείο του στην οδό Βαλαωρίτου -άψογος πάντα, με γραβάτα και τα Prince de Galles σταυρωτά κοστούμια του, ραμμένα στη Savile Row αλλά και στον αγαπημένο του ράφτη Σάντη-, μελετούσε και συνέγραφε το βιβλίο του, που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Φερενίκη και να φωτίσει πολλές σκοτεινές πλευρές της σύγχρονης Ιστορίας. Αλλωστε, αγαπημένη συνήθειά του ήταν να γευματίζει κάθε μεσημέρι στο εστιατόριο της Αθηναϊκής Λέσχης, στην οδό Πανεπιστημίου, όπου υπήρξε εκλεκτό μέλος, με τον Χρήστο Ζαμπούνη, στον οποίο εμπιστευόταν τις σκέψεις του. Τα βράδια αγαπημένο στέκι του ήταν το Abreuvoir της Ξενοκράτους, όπου απολάμβανε το φαγητό του με τον καθηγητή Ευτύχιο Βορίδη.
Βουλευτής
Ο Νίκος Φαρμάκης διετέλεσε επικεφαλής της Οργανώσεως Εθνικής Νεολαίας, πολιτεύθηκε και εκλέχθηκε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας στις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, καθώς και στις εθνικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963. Την 21η Απριλίου ο Γεώργιος Παπαδόπουλος τον πρότεινε ως υπουργό Εξωτερικών, αλλά ο βασιλιάς Κωνσταντίνος αρνήθηκε. Του προτάθηκε το υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας, το οποίο όμως ο Νίκος Φαρμάκης δεν δέχτηκε.
Υπήρξε σύμβουλος του Μποδοσάκη στα θέματα Μέσης Ανατολής, εντεταλμένος σύμβουλος της εταιρίας ελαστικών Ρirelli στην Ελλάδα και στενός φίλος του γερουσιαστή Εντουαρντ Κένεντι, για τον οποίο μάλιστα διοργάνωσε ολονύκτιο γλέντι όταν είχε επισκεφθεί την Αθήνα.
Φωτογραφιζόταν σπάνια
Αν και αγαπούσε την κοινωνική ζωή, ο Νίκος Φαρμάκης φωτογραφιζόταν σπάνια και απέφευγε να μιλά τόσο για τα πάρτι όσο και για τις κατακτήσεις του, γνωστές κυρίες των Αθηνών. Στον Τύπο όμως της εποχής, το 1973, έγινε μεγάλος ντόρος για το πάρτι που παρέθεσε στην Auberge του Νίκου Βερνίκου, στη Βαρυμπόμπη. Για μήνες όλη η κοσμική Αθήνα μιλούσε για το κάλεσμα του Φαρμάκη, εμπνευσμένο από το θέμα του φιλμ «Μάγιερλινγκ», με πρωταγωνιστές την Κατρίν Ντενέβ και τον Ομάρ Σαρίφ, τους οποίους ο οικοδεσπότης είχε καλέσει στο πάρτι. Μέχρι και αεροπλάνο τούς έστειλε στη Ρώμη για να τους μεταφέρει, αλλά εκείνη την ημέρα είχαν γυρίσματα έως αργά το βράδυ και τελικά δεν ήρθαν.
Ομως, τους 100 εκλεκτούς προσκεκλημένους -από την Ντέπυ Χανδρή και τον τότε σύζυγό της Κωνσταντίνο Μαλάμο ως την καλλονή Λία Λαμπροπούλου- διασκέδασε ορχήστρα από την Ουγγαρία. Ολο το προσωπικό της Auberge ήταν ντυμένο με κοστούμια εποχής, ενώ οι κυρίες είχαν ράψει τα ρούχα τους στη Βιένη, πιστή αντιγραφή των αυθεντικών που υπήρχαν στο μουσείο. Αυστροούγγρος ήταν ντυμένος και ο αμαξάς που μοίρασε τις προσκλήσεις στους καλεσμένους. Το πάρτι κράτησε ως τις πέντε το πρωί. Την ώρα εκείνη υποτίθεται ότι στην ταινία αυτοκτονούσε ο διάδοχος του αυστροουγγρικού θρόνου, που είχε ερωτευθεί μια κυρία της εποχής, αλλά ο πατέρας του τού απαγόρευσε να την παντρευτεί, και στη Βαρυμπόμπη ο οικοδεσπότης έριξε τον συμβολικό πυροβολισμό.
Το 1973 ο Φαρμάκης είχε εκπονήσει μελέτη για λογαριασμό της αυστριακής εταιρίας Στάγερ, η οποία αφορούσε την κατασκευή εργοστασίου ελαφρών όπλων στην Αθήνα, ενώ τον Σεπτέμβριο του 1974 πήγε στη Βιένη για να παρακολουθήσει το συνέδριο των πετρελαιοπαραγωγών χωρών. Συνεργάστηκε με τον Σταύρο Νιάρχο και άνοιξε την αγορά πετρελαίου του Ιράκ. Στενός συνεργάτης και φίλος του Παναγιώτη Αγγελόπουλου, τον εκπροσώπησε με επιτυχία σε προσωπικά και επαγγελματικά θέματα.
