❱❱ Ο κρίσιμος ρόλος της ισορροπημένης διατροφής και του ενζύμου φωσφατάσηΕνα μόνο ένζυμο μπορεί να κρύβει το κλειδί για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, του διαβήτη, του καρκίνου και άλλων ασθενειών, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Biological Chemistry».
Πρόκειται για τη φωσφατάση, που παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση της ποσότητας του λίπους στον οργανισμό.
Ερευνητές του πανεπιστημίου του Νιου Τζέρσι Rutgers University New Brunswick, με επικεφαλής τον Gil-Soo Han, ανακάλυψαν ότι η πλήρης απουσία του ενζύμου αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης φλεγμονών, καρκίνου και άλλων ασθενειών. Οι επιστήμονες μελέτησαν τη δράση της φωσφατάσης στη μαγιά, καθώς το ένζυμο είναι ίδιο με εκείνο που υπάρχει στους ανθρώπους. Ο Han αφαίρεσε από τα κύτταρα της μαγιάς το γονίδιο που ευθύνεται για την παραγωγή του ενζύμου, διαπιστώνοντας ότι τα κύτταρα αποθήκευαν στις μεμβράνες τους περισσότερα λιπίδια απ’ ό,τι ήταν απαραίτητο.
«Αυτό σημαίνει ότι τα κύτταρα παράγουν πολύ περισσότερη κυτταρική μεμβράνη, με αποτέλεσμα ο όγκος τους να μεγαλώνει ανεξέλεγκτα, κατάσταση η οποία είναι χαρακτηριστική του καρκίνου» εξηγεί ο ερευνητής George Carman. Από την άλλη, όταν υπάρχει αυξημένη παραγωγή φωσφατάσης, αυξάνεται το λίπος που αποθηκεύεται στο ανθρώπινο σώμα και κατά συνέπεια μεγαλώνει ο κίνδυνος παχυσαρκίας και εμφάνισης διαβήτη.
Λίπος
«Στόχος μας είναι να κατανοήσουμε πώς μπορούμε να χειραγωγήσουμε το ένζυμο αυτό, έτσι ώστε να μην είναι πολύ ενεργό και συσσωρεύεται πολύ λίπος στο σώμα, αλλά να λειτουργεί τόσο όσο να είναι το σώμα υγιές» σημειώνει ο Carman. Επισημαίνει δε ότι το «κλειδί» για να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στη συσσώρευση λίπους στον οργανισμό και στην παραγωγή λιπιδίων για τις κυτταρικές μεμβράνες είναι η εξισορροπημένη διατροφή.
Το ένζυμο φωσφατάση ανακαλύφθηκε το 1957, όμως χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2006 για να ανακαλυφθεί από τον καθηγητή Gil-Soo Han το γονίδιο που ευθύνεται για την παραγωγή του. «Από τότε η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί να ανακαλύψει πώς συνδέεται το ένζυμο με την παχυσαρκία, τις φλεγμονές, τον διαβήτη και άλλες παθήσεις» σημειώνει ο Carman.
